RECENZJA: No Way Up to banalny film o ataku rekinów, który nie podejmuje ryzyka

Nie ma drogi w górę ma intrygujące założenie, które wydaje się być nowym podejściem do podgatunku ataku rekinów przerażenie . Niestety, ten thriller częściej tonie niż pływa. Film rozpoczyna się riffem Ostateczny cel i jest to dobrze zrobiona sekwencja rzezi, ale nie spełnia swoich założeń. Dokonano tak wielu wyborów, które utrudniają Nie ma drogi w górę szansę na wielkość, jak postacie, którym rozwija się, a potem nagle odbiera. Rekiny wsiadają do samolotu Nie ma drogi w górę , ale film czuje się bardziej komfortowo, siedząc w swojej przeciętności, niż wykorzystując ten tandetny atut, aby się wyróżnić.

Nie ma drogi w górę opowiada historię Avy, córki miliardera, która wybiera się w podróż do Meksyku ze swoim chłopakiem Jedem (Jeremias Amoore), jego kumplem Kylem (Will Attenborough) i ochroniarzem Avy Brandonem (Colm Meaney). Niestety samolot grupy rozbija się o ocean. Podczas gdy Ava i jej grupa cudem przeżyli katastrofę, wszyscy, którzy wciąż oddychają we wraku samolotu, walczą o życie z rekinami, które łapczywie próbują zamienić samolot w szwedzki stół, w którym można zjeść wszystko. Nie ma drogi w górę zaczyna się mocno, ale wkrótce film oferuje małe niespodzianki i oryginalność, dzięki czemu jest w najlepszym razie znośny.

No Way Up potraktowało siebie zbyt poważnie dla własnego dobra

10 najlepszych filmów o ataku rekinów

Nie ma drogi w górę mógłby się udać, gdyby nawiązał połączenie z obozem, gdyby nie film z tak skandalicznym założeniem, Nie ma drogi w górę jest śmiertelnie poważny. Prawie wszystko w nim jest nijakie. Spektakle są w większości suche, scenariusz zapada w pamięć, a reżyseria jest niespójna. Każdy aspekt, który mógł być wartościowy, zostaje odrzucony na początku, pozostawiając widza z niewielką lub żadną intrygą przez cały czas trwania filmu.

W scenach śmierci nie ma zbyt wiele krwi ani głębi. Katastrofa lotnicza jest Nie ma drogi w górę najbardziej pomysłowa sekwencja , ale nie jest to zbyt realistyczne, nawet jeśli próbuje takie być. W zasadzie nie ma w tym humoru Nie ma drogi w górę , a opowiadane dowcipy wydają się tandetne. Postaci mają niemal zerową głębię, z wyjątkiem Brandona, który pojawia się tylko w pierwszym akcie filmu. Nieobecność Brandona przez większą część filmu jest bardzo rozczarowująca, ponieważ jego postać jest najbardziej szczegółowa w scenach początkowych. To spowodowało, że zdecydowano się wyrzucić go z lewego pola, prawie tak, jakby budżet nie mógł pozwolić sobie na Meaneya na czas trwania zdjęć. Brandon pozornie kieruje historią, więc kiedy znika, cała narracja zostaje odrzucona i traci zaangażowanie. Brandon ma być doskonale wyszkolonym ochroniarzem posiadającym wiele przydatnych umiejętności przetrwania, więc być może szokiem dla widza było to, że ostatecznie nie jest główną postacią. Mimo to jego nagła śmierć naprawdę szkodzi narracji filmu. Na szczęście Nana (Phyllis Logan) zostaje z nami wystarczająco długo, by wywrzeć wpływ jako uparta babcia. Logan w pełni angażuje się w skądinąd kiepski scenariusz i jest to prawdopodobnie najlepsza rzecz Nie ma drogi w górę ma do zaoferowania. Jednakże występy Sophie McIntosh i Attenborough (odpowiednio Ava i Kyle) nie są do końca zadowalające. McIntosh, który gra główną rolę w filmie, jest odpowiedni, ale nie dostarcza odpowiednich emocji, jakich film potrzebuje od pierwszoplanowej roli. Attenborough w cienkiej jak papier roli jest niezapomniany, to samo można powiedzieć o Amoore.

Trudno przejmować się tym, co stanie się na końcu Nie ma drogi w górę kiedy brakuje głębi. Narosło całe to zamieszanie wokół bogatego ojca Avy, ale prowadzi ono donikąd. I chociaż Nana osiąga najlepsze wyniki, nadal jest ubezpieczona. Jest babcią, która desperacko próbuje chronić wnuczkę po stracie męża i tyle. Kiedy bohaterowie umierają, widz pozostaje pusty, ponieważ nie ma w nim dociekania, kim są. Pozytyw, o którym warto powiedzieć Nie ma drogi w górę jest to, że nie jest nudno. Może nawet posłużyć jako porządny popcorn po więcej niż kilku drinkach, ale większość osób o nim zapomni po nocy. Jest kilka ładnych, krwawych scen, ale nic, co wstrząsnęłoby ludźmi tak, jak podobny i bardziej szalony film o ataku ryb, jak Pirania 3D móc. Nie ma drogi w górę jest niezwykle przewidywalny i oferuje niewiele, czego większość miłośników horrorów nie widziała wcześniej. Śmierć jest szybka, ale gdyby była bardziej ekstremalna, Nie ma drogi w górę może wyróżniał się bardziej. Rzeź rekinów jest zabawna, ale nie wnosi ani nie pokazuje niczego nowego. Tak, jak jest teraz, Nie ma drogi w górę spełnia wszystkie minimalne wymagania dla takiego filmu, ale nie robi nic więcej, aby naprawdę odnieść sukces.

„No Way Up” to kolejny film pochodny o ataku rekinów

Gwiazda Szczęk Richard Dreyfuss powraca do horroru o rekinach w najnowszej roli

Nie ma drogi w górę scenariusz (napisany przez Andy'ego Masona) to jedna uwaga i wydaje się, że mógł zostać napisany na potrzeby filmu wyprodukowanego dla Syfy z 2000 roku. Kierownictwo Claudio Fäha jest kompetentne, ale nigdy nie tworzy niczego godnego uwagi. Nie ma drogi w górę to film klasy B, który należy traktować powierzchownie. Film ogląda się bardzo dobrze, z kilkoma momentami intrygi, ale narracja nie jest szczególnie przekonująca, ponieważ nic nie jest wielowarstwowe. Nie ma drogi w górę opowiada po prostu o ludziach walczących o ucieczkę z tragicznej sytuacji, ale stawka jest stosunkowo niska, ponieważ rozwój fabuły i postaci jest ledwo widoczny. Na szczęście Nie ma drogi w górę to energiczny 90-minutowy zegarek, więc nigdy nie przesadzi z powitania. Jeśli jednak dodano wątki poboczne lub cokolwiek innego (np. zabawne zabójstwa i akcję), aby wypełnić pustą fabułę, film mógłby zyskać na dłuższym czasie trwania. Nie ma drogi w górę jest nieszkodliwy, ale bezsensowny.

Nie ma drogi w górę został wyprodukowany przez tych samych producentów co 47 metrów w dół filmy . Wyglądało na to, że chcieli powtórzyć sukces tego ostatniego, poddając recyklingowi i delikatnie modyfikując formułę uwięzienia ocalałych w nieuniknionym podwodnym więzieniu otoczonym rekinami. Zamiast jednak próbować odtworzyć coś, co było wcześniej, lepszym pomysłem byłoby Nie ma drogi w górę pomieszać rzeczy. Ci, którzy widzieli 47 metrów w dół lub jakikolwiek film o rekinach, jeśli o to chodzi, nie byłby zainteresowany Nie ma drogi w górę, nawet jeśli wstrząsnęłoby sytuacją, wsadzając rekiny do samolotu. Nie ma drogi w górę próbowałem połączyć nowoczesny film o ataku rekina 47 metrów w dół z emocjami pierwszego Ostateczny cel , ale produkt końcowy wydaje się bardziej podobny. Film jest bardziej krwawy niż 47 metrów w dół, ale nadal wydaje się znacznie stonowany jak na romans z oceną R.

Nie ma drogi w górę ma w zanadrzu kilka pomysłów, ale porzuca je wszystkie, aby stworzyć uproszczony thriller o rekinach, który nie wyróżnia się na tle innych. Element katastrofy Nie ma drogi w górę zawarta w jego otwarciu jest jego najmocniejsza idea, ale potem schodzi na boleśnie znajome terytorium. Widzowie mogą oglądać Nie ma drogi w górę przez cały czas, mając nadzieję, że zostaną zaskoczeni, ale rozczaruje ich lekkostrawny, ale niemal przetworzony film o ataku rekina. W przypadku filmu, którego akcja rozgrywa się pod wodą, Nie ma drogi w górę traci szansę na zaprezentowanie oszałamiających zdjęć. Nie ma drogi w górę jest zbyt ciemny przez większą część czasu trwania i nie ma wystarczającej liczby ujęć stworzeń z głębin. Niektóre efekty rekinów są przyzwoicie zaprojektowane, ale kamera nigdy nie zatrzymuje się na nich na tyle długo, aby sceny z rekinami były naprawdę warte zachodu. Rekiny nie są też na tyle groźne, aby widzowie uwierzyli, że są krwiożerczymi drapieżnikami, co jeszcze bardziej zwiększa nieprawdopodobność Nie ma drogi w górę . Niektóre z krótkich ujęć podwodnych są atrakcyjne wizualnie, ale jest ich zbyt mało, aby je wykonać Nie ma drogi w górę estetycznie zapadający w pamięć. Montaż filmu jest prosty, podobnie jak większość innych jego aspektów. Ścieżka dźwiękowa jest typowa i łatwo ją zapomnieć.

No Way Up oferuje niewiele poza interesującym założeniem

PRZEGLĄD RETRO: Park Jurajski

Prawie każdy element Nie ma drogi w górę jest przeciętny, ale nadal można go obejrzeć, jeśli widz nie oczekuje zbyt wiele. Nie ma drogi w górę przedstawia katastrofę lotniczą i ocalałych walczących o życie z rekinami w zatopionym samolocie, ale to wszystko. Jeśli widz szuka szybkiego i bezmyślnego sposobu na spędzenie czasu przy głupim thrillerze o rekinie, Nie ma drogi w górę to film dla nich. Nie jest to nic strasznego, ale jest tak zwyczajne, że aż bolesne. Nie ma drogi w górę dostarcza standardowy film o ataku rekinów, choć biorąc pod uwagę jego główny chwyt, mogło być o wiele więcej. Nie ma drogi w górę brak kreatywności lub odpowiednio dziwaczny zwrot akcji sprawiły, że wydawało się to bardziej przestarzałe, niż zamierzono. Bohaterowie są słabo rozwinięci, a fabuła niezwykle przewidywalna. Nie ma drogi w górę jest nieco zabawny, ale całkowicie zapadający w pamięć. Nie ma drogi w górę to typowy atak rekina, którego założenia są obiecujące, ale wykonanie rozczarowuje.

„No Way Up” jest obecnie wyświetlany w kinach.

Nie ma drogi w górę

Postacie z różnych środowisk spotykają się, gdy samolot, którym podróżują, rozbija się na Pacyfiku. Rozpoczyna się koszmarna walka o przetrwanie, gdy kończy się zapas powietrza, a ze wszystkich stron czają się niebezpieczeństwa.

Dyrektor

Klaudio Fah

Data wydania

16 lutego 2024 r

Czas wykonania

90 minut

Główny gatunek

Przygoda

Postacie wg

Phyllis Logan, Colma Meaneya i Willa Attenborough

Producent

Annalise Davis, Andy Mayson

Firma produkcyjna

Altitude Film Entertainment, Hyprr Films, Ingenious Media, Sarma Films