RECENZJA: Piękna animacja chłopów podbija liczbę adaptacji

Jako kontynuacja nominowanego do Oscara w 2017 roku film Kochany Vincent , wspaniale animowany Chłopi robi ogromne wrażenie pod względem technicznym. Film jest dziełem miłości i wizualnym pięknem ożywionym przez setki artystów na całej planecie. Zespół spędził ponad pięć lat na stawianiu czoła stale zmieniającemu się światu (w tym globalnej pandemii i rosyjskiej inwazji na Ukrainę, która wpłynęła na jedno ze studiów animacji), aby stworzyć dzieło, które – w najlepszym wydaniu – jest prawdziwym cudem.

procent alkoholu w niebieskim księżycu

Chłopi' Problem w tym, że główni bohaterowie i historia nie zawsze dorównują oszałamiającej wysokości wizualnej. Chłopi to słodko-gorzka i surowa opowieść, która nie oferuje wiele nowego spojrzenia na klasyczną narrację, którą porusza, ostatecznie nie robiąc wrażenia poza powierzchnią. Chociaż może być cudownie wyprodukowany i wygląda absolutnie pięknie, Chłopi stara się zaimponować jako opowieść i film.

Aby uwierzyć, trzeba zobaczyć malowaną rzeczywistość chłopską

„Gra o tron” mogłaby w większym stopniu zaadaptować historię George’a R. R. Martina poprzez animację

Chłopi jest adaptacją powieści Władysława Reymonta z początku XX wieku pod tym samym tytułem. Fabuła skupia się na roku z życia Jagny (Kamila Urzędowska). Jagna, piękna i urocza młoda kobieta z polskiej wsi Lipce, coraz bardziej wplątuje się w życie rodziny Borynów. Podczas gdy ona jest zauroczona zuchwałym i żonatym Antkiem (Robert Gulaczyk), to wdowiec po Antku – i bogaty w ziemię – ojciec Maciej (Mirosław Baka) postanawia ją poślubić. To wbija klin między ojcem a synem, który komplikuje się jeszcze bardziej, gdy Jagna wdaje się w romans z tym ostatnim.

W miarę upływu czasu i wydarzeń pozostających poza ich kontrolą poważnie zmieniają ich małą wioskę w epoce inwazyjnych imperiów, Jagna czuje się coraz bardziej izolowana i bita przez wioskę, która zawsze była jej całym światem. Podzielony na cztery rozdziały odpowiadające czterem porom roku, Chłopi to boleśnie osadzony dramat o wyzwaniach, przed którymi stoi Jagna jako kobieta w czasach, gdy każda siła zewnętrzna stara się zdefiniować ją – i wszystkich innych – według stale zmieniających się i wiecznie okrutnych standardów.

Wyreżyserowany i napisany przez DK Welchmana i Hugh Welchmana – duet, który reżyserował nominowany do Oscara Kochany Vincent — Chłopi wykorzystuje ten sam styl malowanej animacji, który wyróżnił ich poprzedni film. Wyprodukowany przy pomocy setek malarzy i animatorów na światowym poziomie, Chłopi to piękne dzieło sztuki, które ożywia obrazy olejne. To właśnie te chwile ciszy lub nastrojowa ścieżka dźwiękowa podkreślają skuteczność stylu artystycznego w ustalaniu tonu i oprawy. Zamiast zastanawiać się nad konkretnym stylem pojedynczego artysty, np Kochany Vincent rekonstrukcje najsłynniejszych dzieł Vincenta Van Gogha, inspiracje dla nich Chłopi są bardziej zróżnicowane. Zamiast tego, jako bezpośrednią inspirację, adaptuje twórczość wielu artystów z nurtu artystycznego Młodej Polski. Liczne ujęcia w filmie to ruchome odtworzenia najwybitniejszych obrazów epoki, okno na inną epokę i inny wygląd. Na poziomie wizualnym (a nawet tylko z produkcyjnego punktu widzenia) Thr Chłopi to naprawdę imponujące dzieło. Chłopi' użycie światła i ruchu nadaje obrazom olejnym większe poczucie wagi. Sekwencje takie jak ślub Jagny i zakończenie filmu zapewniają wspaniałą równowagę pomiędzy ruchem a kadrowaniem, ożywiając obrazy.

Chłopi przedkładali artyzm nad treść

10 filmów animowanych ze wspaniałą grafiką (które nie zostały wyprodukowane przez Disneya)

Jednakże, Chłopi nieco zawodzi w realizacji samej historii. Choć nie jest to jawnie wadliwe, wiecznie ponura i często surowa fabuła rzadko pozwala Jagnie lub widzom. Na dobre i na złe, Chłopi odtworzył oryginalną historię, nie dodając do niej wiele nowego. Chociaż jest to wizualny cud, historia Jagny często wydaje się zbyt dosadna, jest to typowy dramat z epoki, pozbawiony warstw charakteru i osobowości, które mogłyby odpowiednio zainteresować widzów. Spektakle są bezpośrednimi adaptacjami klasycznej powieści, które tracą autentyczność swoich bohaterów. Nie chodzi o to, że obsada jest zła, ale przemyślana inscenizacja i spektakle tracą coś naturalnego.

Nie jest to też wina stylu animacji. Jest to wina filmu, który stoi w ostrym kontraście z Kochany Vincent , który znalazł sposób na nadanie obsadzie postaci odrębnej osobowości i człowieczeństwa. Pomimo tego, że są postaciami historycznymi w historii, której zakończenie zna każdy, kto zna historię sztuki, zbyt wcześnie, Kochany Vincent był portretem czasu i miejsca, który wydawał się równie naturalny, co piękny. W porównaniu, Chłopi to film znacznie bardziej wyreżyserowany i ugruntowany. Ruchy i kadrowanie Kochany Vincent znalazł sposób na nadanie sekwencjom artystycznym naturalizmu, zwracając uwagę na odniesienia historyczne, nie tracąc z pola widzenia rytmu postaci w filmie.

Chłopi zbyt często czuje się głęboko zakorzeniony w odtworzeniu odrębnego obrazu kosztem elementu ludzkiego. Najlepsze momenty w Chłopi znaleźć tę równowagę. Choć czasami wychodzi to na korzyść artyzmowi filmu – zwłaszcza podczas ślubu Jagny i Macieja, co podkreśla, jak imponująca może być animacja do filmu – wśród radosnego tańca i ruchu ukryte są głębsze przebłyski emocji, wskazówki dotyczące ludzi pod kolorami sekwencji. Inne sekwencje nie mogą pasować do tych surowych elementów postaci, pozostawiając Chłopi' działka wydaje się niepotrzebnie sucha. Biorąc pod uwagę historię, która jest już tak ponura, okazuje się, że jest to coś w rodzaju zabójcy pędu.

Chłopi to wizualnie oszałamiające, choć suche osiągnięcie artystyczne

Dawno, dawno temu Studio to wyraźny znak, że Disney powinien zastosować klasyczne techniki animacji

Być może porównywanie jest niesprawiedliwe Chłopi więc bezpośrednio do swojego poprzednika. Kochany Vincent była opowieścią o wiele bardziej osobistą, z intrygującą zagadką w sercu jej głównej tajemnicy. Ale wspólne piękno wizualne obu zachęca do takiego porównania, zwłaszcza Kochany Vincent osiągnął swoje cele, stając się wspaniale namalowanym filmem, który jednocześnie stanowił fascynującą narrację. Miał osobowość i charakter, ucieleśniając świat widziany w obrazach, które go zainspirowały

W przeciwieństwie, Chłopi to o wiele bardziej sucha sprawa. Częściowo wynika to nawet z materiału źródłowego. Chłopi zdobyła literacką Nagrodę Nobla już po pierwszym wydaniu, a książka została napisana specjalnie tak, aby jak najbardziej realistycznie przedstawić ten okres. Jego bohaterowie zyskali warstwy dzięki poczuciu przeżywanej osobowości. Ale na filmie bohaterowie wydają się zbyt jednoliti. Chłopi ma momenty, w których ukazuje potencjał historii, zamieniając ugruntowane i czyste momenty ludzkiego doświadczenia w poruszające portrety. Jednak ograniczenia zakresu i tematyki uniemożliwiają mu ucieczkę od gatunku suchego dramatu, w którym jest naturalnie zamknięty.

The Peasants grają teraz w wybranych kinach.