W ciągu ostatnich trzech sezonów oba Łucznik serial i postać Archer są w świecie fantasy. Kiedy samozaangażowany superszpieg Sterling Archer (głos H. Jon Benjamin) zapadł w śpiączkę pod koniec siódmego sezonu serialu, twórca Adam Reed wykorzystał to jako okazję do ucieczki od ciągłości i czasami powtarzającej się opowieści, którą serial zbudowali i na nowo wymyślają postacie i scenerię w różnych gatunkach i okresach dla każdego nowego sezonu.
Archer i cała jego obsada drugoplanowa stali się graczami w kryminałowej powieści w stylu noir, przygodowym serialu przygodowym i dalekiej przyszłości kosmicznej przygodzie. Czasami postacie bardzo przypominały swoje poprzednie wcielenia, ale nie zawsze. To dało Reedowi i jego współpracownikom swobodę twórczą, aby zasadniczo tworzyć zupełnie nowe programy, trzymając się Łucznik utalentowana obsada głosowa i oddana rzesza fanów.
hiszpańska gwiazda piwa
Jednak niektórzy z tych oddanych fanów byli coraz bardziej sfrustrowani brakiem odpowiedzi na temat tego, co dzieje się z prawdziwym Archerem i jego rodakami, i tak pod koniec 10. sezonu Archer obudził się ze śpiączki i wrócił do świata, w którym (i publiczność) wcześniej wiedzieli. To nie przypadek, że Łucznik Powrót do starego formatu serialu następuje, gdy Reed odstąpił od swoich obowiązków w serialu, chociaż zatwierdził nowy kierunek. Podczas gdy w poprzednich sezonach Reed pisał lub współpisał wszystkie odcinki, napisał tylko nieco ponad jedną trzecią sezonu 10, a w nowym wydaniu pisze tylko jeden odcinek. To pozostawia show z poczuciem powrotu do tego, co działało wcześniej, naśladowania charakterystycznego głosu Reeda, zamiast odkrywania czegoś nowego.
To prawda, bardzo niewiele programów pozostaje twórczo tętniących życiem do tej pory i trudno za to winić twórców Łucznik nie jest tak świeży i ekscytujący jak dziesięć lat temu. Pory fantasy były często nierówne, pełne zabawnych momentów, które nigdy nie połączyły się w satysfakcjonującą historię, a nowy sezon jest podobnie hit-and-miss. We wszystkich czterech odcinkach dostępnych do recenzji (z ośmiu wszystkich w sezonie) wciąż jest dużo śmiechu, a postacie i występy są w tym momencie tak dobrze zdefiniowane, że miło jest po prostu spędzić z nimi czas ponownie. Ale świat, do którego powraca Archer, jest bardzo, bardzo znajomy, mimo że został nieco zmodyfikowany w stosunku do tego, który opuścił kilka lat temu.
Nadal pracuje dla niezależnej agencji szpiegowskiej prowadzonej przez jego matkę Malory (Jessica Walter), z tą samą dysfunkcjonalną grupą współpracowników, choć pod nieobecność Archera stali się oni nieco bardziej funkcjonalni. Pierwszy odcinek sezonu rozpoczyna się sekwencją napadu i pościgu w filmie Judas Priest You’ve Got Another Thing Comin’, w której zespół pracuje razem bez wysiłku. Dwóch z nich jest w maskach, uciekając przed złymi facetami, a jedna ujawnia się jako Lana Kane (Aisha Tyler), dawna kochanka i częsta rywalka Archera, i wydaje się prawdopodobne, że drugą będzie sam Archer, z powrotem w akcji. Ale zamiast tego okazuje się, że jest to dziwaczny kolega Archera, Cyril Figgis (Chris Parnell), który jest teraz szanowany i ma kontrolę. Wtedy zespół otrzymuje telefon, który Archer obudził się z trzyletniej śpiączki.
moje następne życie jako sezon złoczyńców 2
Głównym rezonansem tematycznym sezonu jest poczucie Archera, że czas już minął. Jest witany z powrotem tylko niechętnie, pomimo chęci powrotu do służby i zajęcia miejsca największego szpiega na świecie. W trakcie sezonów przed śpiączką serial rozwinął zaskakująco przejmujący rozwój postaci, głównie dla Archera i Lany, a nowy sezon sporadycznie do tego powraca, jednocześnie powracając do starych rytmów. Nowo odkryty status Archera czyni go bardziej agresywnym irytującym i wydaje się to raczej regresem w jego osobowości niż krokiem naprzód. Przez większość czasu robi dokładnie to, co kiedyś, podczas gdy postacie drugoplanowe krzyczą na niego.
Jeśli chodzi o fabułę, serial powraca do epizodycznych misji szpiegowskich, w tym m.in Krwawe sporty podziemnego turnieju sztuk walki i operacji żądła powstrzymania złodzieja sztuki. Powracają niektóre powtarzające się od dawna postacie, a do długotrwałych żartów jest mnóstwo wywołań zwrotnych. Spektakl zawsze celował w złożonej grze słownej, a scenarzyści w tym sezonie kontynuują tę siłę, którą aktorzy głosowi jak zwykle noszą bezbłędnie. Głosy gościnne w pierwszych czterech odcinkach to Jamie Lee Curtis, Bowen Yang i Stephen Tobolowsky, z których wszyscy wnoszą do swoich ról trochę więcej szyku. Animacja, która z biegiem lat stała się coraz bardziej wyrafinowana, jest wciągająca, nie tracąc prostego uroku projektu postaci, a jest kilka imponująco zaprojektowanych scenografii.
A jednak to wszystko jest rozczarowująco przetworzone i zniszczone. Podobnie jak sam Archer, przechodząc przez ruchy swojego dawnego życia, mimo że nie jest tak naprawdę zdolny do swojej dawnej atletyki (chodzi z laską high-tech), serial próbuje powrócić do chwały, która dawno minęła. Niektórzy fani mogą być szczęśliwi, że ponownie odwiedzą świat, który pokochali we wczesnych sezonach serialu, ale nie jest to coś, co można łatwo odtworzyć. Scenerie fantasy były czasami śmieszne, ale przynajmniej próbowali czegoś nowego. To wszystko jest dość śpiące, mówi Archer w czwartym odcinku, gdy zespół rozpoczyna swoją ostatnią szaloną misję. Szkoda, że nie ma racji.
Z udziałem H. Jona Benjamina, Aishy Tyler, Chrisa Parnella, Judy Greer, Amber Nash, Lucky Yates i Jessiki Walter, premiera 11. sezonu Archer odbędzie się 16 września o 22:00. ET/PT na FXX.
