Eric Cartman ma wiele marzeń Park Południowy . Większość z nich jest dość rasistowska i na szczęście bardzo niewiele z nich kiedykolwiek się urzeczywistni. Ale był jeden epizod, kiedy jego wielkie marzenie stało się rzeczywistością. Jak to często bywa, sytuacja Catrtmana pogorszyła się stosunkowo szybko. I tym razem stało się tak dzięki konceptualnemu wahadłu kołyszącemu znanemu jako kapitalizm.
Mając na uwadze, że Cartman zawiera wielość, można go zdefiniować dwiema kluczowymi cechami. Przede wszystkim Cartman kocha pieniądze. Szczerze mówiąc, głównym powodem, dla którego toleruje własną matkę, jest to, że jest ona jego głównym źródłem dochodu, a on jest chciwym młodym mężczyzną. To właściwie wpisuje się w drugą kluczową cechę Cartmana, jest niesamowicie samolubnym chłopcem, który na granicy nienawidzi wszystkich innych na świecie.
Fani dowiedzieli się o Cartmanie w sezonie 5, odcinku 6, że jego egoizm i niechęć do ludzi miały interesujące źródło. Wiele z tego sprowadzało się do tego, że nie chciałem czekać w kolejce na nic, zwłaszcza na przejażdżki w parku rozrywki. To było coś, co doprowadzało Cartmana do szału. Kiedy więc babcia Cartmana zmarła i zostawiła mu milion dolarów, w końcu był w stanie załatwić wszystkie swoje problemy za jednym zamachem.
Cartman wykorzystał pieniądze, aby kupić North Park Funland, upadający park rozrywki, który kochał, i zmienił go na Cartmanland. Zrobił to, żeby mieć cały park dla siebie. Ponieważ nikt inny nie miał wstępu do Funlandii, oznaczało to, że nie musiał czekać w kolejce na żadną z przejażdżek. I dokładnie to zrobił. Cóż, dopóki realia kapitalizmu nie dogoniły jego i jego wesołego miasteczka.
Cartman nie rozumiał, że Funland nie działa na magię. Potrzebował prądu i wody. Jazdy też się psuły i ktoś musiał je naprawiać. Były też stoiska koncesyjne. Cartman nie wybierał się do wesołego miasteczka bez jedzenia dużej ilości jedzenia.
Jednak nic z tego nie mogłoby się zdarzyć bez pieniędzy, a nie ma pieniędzy bez tysięcy klientów korzystających z parku. To rzeczywistość osadzona w Cartman dość szybko, biorąc pod uwagę jego sytuację. Chociaż bardzo chciał zachować Funland dla siebie, potrzebował pieniędzy, aby utrzymać go w ruchu, i przede wszystkim wydał cały swój czas na zakup parku rozrywki. Oznaczało to, że musiał zniszczyć Eden, który stworzył, aby go ocalić.
Cartman musiał zacząć wpuszczać ludzi do Funlandii, aby móc sfinansować jej działalność. Chociaż za jego kadencji stało się to niesamowicie dochodowe, oznaczało to, że musiał dzielić park. W tym momencie realia kapitalizmu i podstawowe zasady prowadzenia biznesu całkowicie unicestwiły marzenie Cartmana o wolnej od ludzi utopii Funlandii. Jego chciwość i nienawiść do ludzi zawiodły go.
Ironia polegała na tym, że ostatecznie sprzedał park z powrotem jego pierwotnemu właścicielowi, panu Foonowi. Następnie pojawił się IRS i zabrał wszystkie pieniądze Cartmana, aby pokryć większość jego zaległych podatków od wszystkich jego zysków, oprócz pozostawienia rachunku na kolejne 13 000 USD. To była trudna lekcja kapitalizmu dla Cartmana, a prawdziwy koszt zrobienia dwóch kroków naprzód w świecie biznesu często skutkuje trzema krokami wstecz.
