Kontynuujemy nasze wywiady z Press Junket „Superman Returns” z pogawędką z Parkerem Posey. W filmie Posey gra Kitty Koslowski, dziewczynę Lexa Luthora. Parker opowiadał o tym, jak ta generalnie niezależna aktorka filmowa znalazła się w „Superman Returns”, o jej związku z Lexem Luthorem i nie tylko.
O tak?
Nie, naprawdę!
Ohhh… [zauważa dwumetrową zabawkę supermana po swojej stronie] O mój Boże, pozwól mi to zobaczyć! Kto to jest? Wow… spójrz na loki! Och, Supermanie!
Czy podobało Ci się latanie z Supermanem w filmie?
O tak! [śmiech]
drożdże franciszkańskie-białe
Wcielasz się w jedną z nielicznych postaci, które nie mają wieloletniej historii. Czy fajnie było zagrać tę rolę, nie mając życia w zgodzie z historią?
Tak. Od czego powinienem zacząć. Powiedziałbym, że to część komiksowa. Zaczęło się od wyglądu i oczywiście zaczęło się od filmu Richarda Donnera [odniesienie do Eve Teschmacher].
Dlaczego pociągała cię ta część i ten film? Zwykle bierzesz udział w znacznie mniejszych filmach, a nie w wielkich hitach, takich jak „Powrót Supermana”.
Robiłem sztukę. Robiłem „Hurly Burly” przez sześć miesięcy i dostałem telefon z informacją: „Interesują się tobą dla Supermana!”. Pomyślałam więc: „Dobrze, niech się zorientują, a może zostanę obsadzona. Zobaczymy. Czy mogę przeczytać scenariusz? Nie. „OK, dobrze, czy to dobrze?” Nigdy nie widziałem „X-Men”. Zwykle nie oglądam tego rodzaju filmów, więc o rany, mam nadzieję, że jest dobry! Więc dostałem tę rolę, poszedłem i poszukałem w Internecie. Poszedłem i wygooglowałem Kitty i Supermana, a gdzieś w świecie Supermana była Kitty, która wydobywała zieloną energię z roślin i energię słoneczną ze słońca i używałaby tej mocy w niezbyt dobry sposób, a Superman pomógłby jej w użyciu jej moce na dobre. To właśnie wyszło przez Google, bardzo abstrakcyjne. [ Uwaga redaktora : Parker nawiązuje do dr Kitty Faulkner, która przeprowadziła eksperymenty w celu wytworzenia energii wolnej od zanieczyszczeń, które zmieniły ją w ogromną Rampge. Ta postać po raz pierwszy pojawiła się w „Supermanie” nr 7, z lipca 1987 roku.] Pomyślałem więc: „Wow, może będę miał super moce!”. [śmiech] Potem [producent wykonawczy] Chris Lee dzwoni do mnie i pytam: „Czy on czerpie energię ze słońca?”. [śmiech]
Tak więc dosłownie przylatują do kogoś z Australii, aby dostarczyć scenariusz. I przeczytałem to w Kawa Mogador w East Village w Nowym Jorku. To było jak film sam w sobie. Miał tę energię. Przeczytałem to i pomyślałem: „Dzięki Bogu!”. Myślałem, że to było naprawdę dobre. Została napisana trochę bardziej nikczemna, bardziej świadomie łotr, jak zła dziewczyna. Ale uszło mi na sucho nie robienie tego tak bardzo, co lubię.
Jaka ona jest dla ciebie?
Nie widzi wyraźnie, co jest przed nią. Widzi tylko rzeczy materialne. Rzeczy, które są ładne. Lubi diamenty i perły, a ja wyobrażam sobie, że w pewnym momencie ma różowy pokój. W zasadzie księżniczka, a także ktoś, kto zrobi wszystko dla Lexa. Podobnie jak panna Teschmacher w tym pierwszym filmie. Zawsze opalała się, piekła i oglądała telewizję, a ja pomyślałem: „OK, to dobrze. Niech Kitty wygląda jak ktoś, kto ma obsesję na punkcie takiego wyglądu. Chciałem, żeby wyglądała w określony sposób, żeby było jasne, że tak wygląda, by zadowolić swojego mężczyznę. Chciałem, żeby jej włosy wyglądały jak peruka.
Czy to była peruka?
Nie, to moje prawdziwe włosy. To właśnie robi dla Lexa.
Czy możemy porozmawiać trochę o modzie i jaki wkład miałeś do projektanta?
Louise, nasza projektantka kostiumów, zaczęła od kogoś innego i stał się hołdem dla hollywoodzkiego glamour lat 30-tych, 40-tych, 70-tych i 80-tych. Mieli ogromny wybór ubrań vintage, które mogłem przymierzyć, więc przymierzyłem wiele rzeczy. Przyszedł szewc, żeby zaprojektować buty. Nie chcieliśmy żadnych spiczastych butów, chcieliśmy, żeby były okrągłe. Więc chodzi, jakby w jakiś sposób ją trzymali.
Kiedy dotarliśmy na plan, spędziliśmy dwa lub trzy dni i kręciliśmy w rezydencji Vanderworthów – to była naprawdę długa noc – i powiedziałem, że chcę tego psa przy każdej możliwej okazji, więc to jest to, czego się trzyma i staje się dla niej wspaniałym rekwizytem i wspaniałym wizerunkiem tej kobiety, która jest zakochana w mężczyźnie, którego nie można kochać.
Teraz bierzesz udział w kolejnym filmie Christophera Guesta „For Your Interest”. Powiedział, że będzie to ostatnia z tych improwizowanych komedii dokumentalnych. Czym różni się ten od poprzednich filmów gościnnych?
Każdy jest inny. „Najlepszy na pokazie” miał swoje własne rzeczy. „Do rozważenia” dotyczy filmów. Film opowiada o powstawaniu niezależnego filmu „Home For Purim”, którego akcja toczy się w 1945 roku w Valdosta w stanie Georgia. A więc to południowcy mówią w jidysz! [śmiech]
Kogo w tym grasz?
Gram aktorkę o imieniu Kelly Webb i inną w filmie. Przyprowadzam do domu moją kochankę lesbijkę, aby spotkała się z rodzicami, gdy moja matka umiera podczas wakacji Purim. To melodramat. Inaczej jest w tym, że kamera jest nieruchoma, a wywiady są przeprowadzane przez EPK [Electronic Press Kit]. Więc ma inny charakter.
Tak, ale jest film w scenariuszu.
Ale wszystkie wywiady są lepsze?
Tak. Będzie zupełnie inaczej.
A co z „Boston Legal”? Czy robisz więcej z tych?
Nie wiem Mam nadzieję, że uda mi się zakończyć [postać Marlene Stanger] lub kontynuować ją. Kocham to. Uwielbiałem nad tym pracować. To była świetna zabawa. Co za wspaniała, mądra, interesująca grupa ludzi. James Spader, William Shatner, Candice Bergen, kochałem ich. Grając takich zaabsorbowanych sobą ludzi, którzy nie są aż tak sympatyczni, ale i tak ich lubisz. Ci ludzie, którzy nie potrafią poradzić sobie emocjonalnie z żadną sytuacją.
[ Uwaga : poniższe pytanie i odpowiedź zawierają drobne spoilery filmu. Przejdź do następnego pytania, aby uniknąć.]
Gdybyś musiał wybrać kierunek, w którym zmierza Kitty – jeśli wykorzystają ją w sequelu – gdzie chciałbyś ją zobaczyć i jak myślisz, jak wyjdziecie z wyspy?
Cóż, chciałbym, żeby Lexowi przydarzyła się jakaś przypadkowa rzecz, jak kokos spadający mu na głowę i utonięcie. Albo coś, co jest dość niewiarygodne, na przykład, gdy idzie przez dżunglę na wyspie i odkrywa, że jest w kurorcie i jest pochłonięta i ma obsesję na punkcie Supermana. Ostatecznie postrzegam ją jako fankę.
Czy zapisałeś się na sequel?
Tak tak tak. Dziwię się, że nie poprosili mnie o podpisanie mojego życia!
[śmiech]
To twój drugi komiks po „Blade: Trinity”. Czy jest inna postać z komiksu, z którą chciałbyś się zmierzyć?
Nie. Nie wiem.
Cudowna kobieta?
Jestem za stary. [chichocze]
Uwielbiam to! Uwielbiałem te kiepskie zestawy i to, że ściany były jakby rozsuwane, a z tyłu można było zobaczyć scenę dźwiękową. Jeśli zrobi się to tak źle, myślę, że byłoby fajnie. To może być naprawdę zabawna rzecz. Ona jak profesor biologii czy coś.
Skończyłeś niedawno film Hala Hartleya?
pliniusz młodsza recenzja
Tak, właśnie skończyliśmy „Fay Grim” w styczniu i lutym. Kręciliśmy to w Berlinie. To kontynuacja „Henry Fool”.
Jak fajnie jest pracować z Halem?
On jest wspaniały. Jest taki mądry, utalentowany i miły. Ten film, „Fay Grim”, rozgrywa się 10 lat później. Mój syn jest w szkole i otrzymał pocztą nagranie pornograficzne. Ta lornetka z jakimś haremem albo coś się dzieje. Straciłem kontrolę nad moim synem. On sprawia tyle kłopotów. Wyznania Henry'ego, kochałem je, ale wszyscy inni, mimo że byli pornografią i okropnymi. A mój brat Simon, który jest śmieciarzem, który siedzi teraz w więzieniu za swoją poezję – to taki film artystyczny, uwielbiam to – wciąż jest w więzieniu, a ja wracam do domu, a CIA, agent Fulbright grany przez Jeffa Goldbluma, są w moim House i mówi się, że Henry był w Afganistanie w 1981 roku i jest znacznie bardziej postacią mitologiczną, niż nawet przewidywaliśmy w pierwszej części, a jego zeznania są zaszyfrowane z powiązaniami z terroryzmem i wojną oraz z typem Osamy Bin Ladena. To powinno być trochę pokręcone i zagmatwane, więc jadę do Paryża, aby go znaleźć i jestem jak niechętnie dobra osoba, która widzi świat takim, jaki jest.
Czy przejście z filmu Hala Hartleya do filmu takiego jak „Powrót Supermana” to dostosowanie?
Skala jest inna.
Jak to?
Głównie pod względem wielkości. Rzeczywista praca jest nieco inna. Masz związek z materiałem, który robisz. Jeśli robisz coś, co trwa 22 dni, jesteś zbyt zajęty, by przestać. [Z filmem takim jak „Superman powraca”] potrzebujesz jeszcze więcej skupienia i więcej jogi na czekanie.
Co dalej dla ciebie?
Film zatytułowany „Awaria wiosenna” z Amy Poehler i Rachel Dratch. To jak komedia w stylu ferii wiosennych.
