Kinrakuen (金楽園) to niezależny film animowany komputerowo przez Daisuke Hagiwara. Pięciominutowy film bada znaczenie pieniędzy we współczesnym społeczeństwie i jego wpływ na ludzi. Poprzez serię ruchomych obrazów i hipnotyczną partyturę Hagiwara próbuje wyjaśnić, w jaki sposób ludzie zostali pochłonięci przez te kawałki papieru.
Podczas gdy reżyserowi wyraźnie zależy na wykazaniu negatywnych skutków pieniędzy dla duszy ludzkiej, Kinrakuen dziwnie udaje mu się działać jako oda do wartości artystycznych różnych walut na całym świecie.
Kinrakuen podkreśla chaos związany z wymianą pieniędzy
Krótkie otwarcie pokazuje dwa lwy strzegące samotnego zera. Numer działa jak portal, z którego pokazywana jest reszta filmu i jest prawdopodobnie symbolicznym odniesieniem do współczesnego życia będącego grą o sumie zerowej. Z Kinrakuen Hagiwara stara się podkreślić, jak światowe gospodarki często przynoszą korzyść jednej stronie i równoważną stratę drugiej, co prowadzi do zerowej poprawy netto w nadrzędnym krajobrazie gospodarczym.
Liczby, waluty i symbole finansowe w różnych kolorach i rozmiarach paradują na ekranie przy dźwiękach muzyki indyjskiej stworzony przez Morning Set . W tych scenach Hagiwara zauważył, że chciał zastanowić się nad „koncepcją reinkarnacji”, w której pieniądze nieustannie zmieniają ręce, formy i cele, aby stworzyć bardziej „komfortowe” społeczeństwo. Jednak dzięki tym wymianom pojawia się „chaos społeczny”, w którym ludzie kontynuują cykle wojny, chciwości i kontroli zdominować ludzi i miejsca wokół nich, zamiast uwalniać ich.
hop bullet double ipa abv
Kinrakuen wykorzystuje prawdziwych światowych liderów, aby pokazać nierówność społeczeństwa
Co ciekawe, jedynymi ludźmi pokazanymi w całej pracy są ci, którzy zostali unieśmiertelnieni na papierowych walutach, podczas gdy robotnicy i żołnierze uwięziony w tym numerycznym społeczeństwie są reprezentowane przez zwierzęta. Szereg świń, owiec, kóz i koni ciągnie się wzdłuż ulic wykonanych z papieru, trzymając w ręku numer, gdy poruszają się tam iz powrotem do pracy. Gdy wchodzą do drzwi, ogromne drapacze chmur wznoszą się z ich pracy i pozwalają zmilitaryzowanemu potworowi - którego głowa jest połączeniem królowej Elżbiety, Benjamina Franklina i innych światowych przywódców - górować nad nimi.
Gdy zadmą w trąby wojenne, robotnicy zamieniają się w żołnierzy, którzy wychodzą ze swoich budynków, by wykonywać rozkazy swoich panów. W następnych scenach Hagiwara podkreśla bezosobowy charakter wojny i to, że jej cel, bez względu na to, co może być insynuowane na powierzchni, ma przynieść korzyści finansowe nielicznym potężnym. Jeśli ludzie tego społeczeństwa nie zostali już odczłowieczeni przez swoje zwierzęce cechy, jako żołnierze pokazano teraz, że mają nad głowami numery seryjne, w których mają niewielką wartość poza byciem instrument wojny .
Gdy jeden żołnierz umiera, jego dusza – reprezentowana przez zero – powoli unosi się w powietrze, aż zgrabnie mieści się pomiędzy dwoma i kolejnymi zerami, tworząc liczbę 200. Raczej niż śmierć tej osoby. przedstawiana jako tragedia , zamiast tego jest pokazywany jako wartość dodana dla społeczeństwa. Jak każde narzędzie, żołnierz został użyty, a po spełnieniu swojej roli został zniszczony w procesie – prosta konsekwencja otaczającego go systemu.
Podczas gdy Daisuke Hagiwara Kinrakuen nie ma żadnych dialogów ani wyraźnej struktury narracyjnej, jego mieszanka hipnotycznej muzyki i animacji tworzy a niepokojące, ale czarujące uczucie to prawdopodobnie zachwyci odbiorców. Komentarz społeczny do filmu, który byłby niezwykle aktualny podczas recesji w 2008 roku, po raz kolejny pojawił się w popularnych rozmowach, ponieważ coraz więcej osób próbuje przejść przez trudne czasy, które pozornie nadchodzą.
