OSTRZEŻENIE: Poniższy artykuł zawiera spoilery dla Avengers: Endgame , już w kinach .
dwie drogi prowadzące do ruiny
Avengers: Koniec gry ma kilka naprawdę zabawnych momentów i stara się odpowiedzieć na traumę doświadczaną przez tych, którzy pozostali po Zdziesiątkowaniu Thanosa w Wojna nieskończoności . Jednak jedno z najwybitniejszych przedstawień tej traumy w filmie jest również najbardziej problematyczne. Zrozumiale przygnębiony po stracie Asgarda, jego rodziny i przyjaciół, Thor przybrał na wadze w ciągu pięciu lat spędzonych we względnej izolacji. To powoduje, że aktor Chris Hemsworth przez większość czasu nosi gruby garnitur Etap końcowy .
Istnieje wiele powodów, dla których kombinezony tłuszczowe są problematyczne, ale zignorujmy nieodłączne problemy związane z tymi zmianami protetycznymi / CGI na rzecz zbadania, jak Etap końcowy wykorzystuje przyrost masy ciała Thora w sposób, który szkodzi filmowi.
Waga Thora to zły żart
Etap końcowy używa ciężaru Thora, by robić leniwe dowcipy, które uderzają w tych, którzy już są napiętnowani ze względu na kształt ich ciała. Te dowcipy mają formę riposty i sposób, w jaki różne ujęcia podkreślają przyrost wagi boga piorunów w celu uzyskania efektu komediowego. Istnieją jednak dwie interakcje, na które warto zwrócić szczególną uwagę.
W pierwszym Thor cofa się w czasie z Rocket Raccoon, aby zdobyć Kamień Rzeczywistości i spotyka swoją matkę, Friggę, w dniu jej śmierci. Po wzruszającej rozmowie, która pomaga Thorowi lepiej zrozumieć jego miejsce w świecie po jego licznych niepowodzeniach, żegnają się, zaznaczając ostatni raz, kiedy bóg piorunów przemówi do jego matki.
Jednak zanim Thor odejdzie, Frigga sugeruje mu zjedzenie sałatki.
Dla mnie i innych bywalców teatru, którzy są lub byli grubi, przypomina to czasy, kiedy członkowie rodziny o dobrych intencjach sugerowali, bez nakłaniania, zmianę diety. W tego rodzaju stwierdzeniach kryje się ukryty przekaz, że rozwiązanie postrzeganego problemu z nadwagą jest proste i niezależnie od tego, co ktoś o sobie myśli, musi się zmienić. Chociaż z pewnością jest to matczyne powiedzenie, dobór słów Frigga sprawia, że Thor jest nienormalny, co podważa wspierający i wzmacniający ton, który próbuje przyjąć.
Druga interakcja zbliża się do końca filmu. Thor zgłasza się na ochotnika do użycia Rękawicy Nieskończoności, aby odwrócić sytuację, a jego przyjaciele – wiedząc, że może to być śmiertelne – przekonują go, by to zrobić. Bóg piorunów pyta, czy wiedzą, co płynie w jego żyłach. Rhodey odpowiada: „Cheez Whiz?”
czy odzyska swoje moce?
Rhodey obraża Thora i podważa go, aby powstrzymać go przed użyciem Rękawicy Nieskończoności, co nie jest zdrowym sposobem na rozwiązanie konfliktu. Thor nadal jest zdolnym wojownikiem i cennym członkiem zespołu. Ale chociaż film bada jego stan psychiczny, żarty na temat jego wagi – i pośrednio wiążąc to z jego zdolnościami – podważają jego stan psychiczny. Etap końcowy udawaną próbę wzmocnienia straumatyzowanego bohatera. Gruby żart tutaj ma na celu zmniejszenie napięcia, ale zamiast tego wzmacnia, że Thor pozostanie obiektem żartów, dopóki nie zajmie się swoją wagą.
sześciopunktowa słodka akcja
Inne postacie przez cały czas spotykają się ze współczuciem, gdy pogodzą się ze stratą i porażką. Jednak problemy Thora wpływają na jego stan fizyczny. Nie jest już męskim ideałem związanym z sylwetkami superbohaterów i jest z tego wyśmiewany. Wiadomość Etap końcowy wysyła ogólnie rzecz biorąc, o znaczeniu przetwarzania traumy, ale robi to jednocześnie wzmacniając toksyczne i problematyczne standardy ciała.
Obraz ciała i filmy o superbohaterach
Negatywny obraz ciała to problem dla wielu mężczyzn i może prowadzić do problemów ze zdrowiem psychicznym . Media absolutnie mają wpływ na sposób, w jaki mężczyźni rozumieją swoje ciało, zwłaszcza gdy w najpopularniejszych obecnie filmach kasowych występują aktorzy, którzy poświęcili dużo czasu i pieniędzy na kształtowanie dobrze płatnych ról. Mężczyźni są zalewani wizerunkami hipermęskich aktorów i wielu trudno jest nie czuć, że im samym brakuje czegoś do niespełnienia prawie niemożliwego standardu.
Jednak w filmach o superbohaterach jest inspirująca jakość; superbohaterowie odzwierciedlają najlepsze wersje nas samych. Chociaż to pojęcie jest zdecydowanie problematyczne, jeśli chodzi o fizyczność i kulturowe uwarunkowania otaczające ciało, niektóre z moich ulubionych filmów o superbohaterach to te, które nasyciły mnie nadzieją, że moje ciało nie jest wszystkim, co się liczy.
Na przykład Steve Rogers nie został wybrany na kapitana Ameryki, ponieważ jest największym i najsilniejszym facetem w armii. Nie, to chudy dzieciak. Zamiast tego Rogers zostaje kandydatem do Super-Soldier Serum dlatego jest odważny i bezinteresowny, wiążąc swój heroizm z czymś więcej niż z fizycznością. Jeśli filmy o superbohaterach mają dać mi coś, do czego mogę aspirować, Kapitan Ameryka: Pierwszy Mściciel mówi mi, żebym był dobrym człowiekiem i walczył o to, co słuszne.
zielony goblin w pajęczy wers
Etap końcowy , w przeciwieństwie, każe mi schudnąć. Jednym z najczęstszych argumentów na temat filmów o superbohaterach jest to, że są eskapizmem, który pozwala widzom zostawić prawdziwe życie i jego bagaż tylko na kilka godzin. Jednak jako ktoś, kto borykał się z problemami z obrazem ciała, nie mogę tego doświadczyć Etap końcowy w ten sposób. Słyszenie, jak ludzie bliscy Thorowi osądzają go i kpią z jego ciała, mówi mi, że moja waga jest celem dla innych, albo uzasadnia nieproszone rady i osąd. Bardzo realne problemy i frustracje, z którymi borykam się na co dzień, stają mi przed oczami, kiedy oglądam film, zwłaszcza gdy słyszę ludzi śmiejących się z tych dowcipów i kpiących z ciała Thora.
Teraz film ma wartość w pomaganiu komuś w konfrontacji i przepracowaniu problemów, ale Etap końcowy nie zapewnia do tego miejsca. W filmie brakuje momentu, w którym Thor – lub ktokolwiek inny – wykrzykuje te bolesne dowcipy. Zamiast, Etap końcowy pozwala tym kolcom przejść bez zbadania, co skutkuje dorozumianym tolerowaniem ich. Wzmacnia to fatfobiczne idee i retorykę, która sprawia, że ciała tych, którzy nie spełniają prawie niemożliwego standardu, są godne pośmiewiska. Reżyserzy Joe i Anthony Russo mieli główną platformę, za pomocą której mogli poradzić sobie z piętnem związanym z wagą, i zdecydowali się na łatwy śmiech, który nie pomoże tym, którzy wciąż nie rozumieją, dlaczego grube żarty i grube garnitury są nieodpowiednie do konfrontacji i przepracowania ich problemy z ciałami innych osób.
Prezes Marvel Studios, Kevin Feige, mówi, że na MCU przybędą bohaterowie o pozytywnym wyglądzie ciała i ci o bardziej zróżnicowanych ciałach. Studio powinno bezwzględnie przyciągać ludzi z wieloma różnymi ciałami, ale fani, którzy chcą zobaczyć postacie, które wyglądają jak oni na dużym ekranie, nie powinni mieć do czynienia z żartami, które uznają je za wadliwe. Superbohater powinien dawać innym możliwość bycia najlepszą wersją siebie, ale wybór ułożenia Thora w gruby garnitur dla komicznej ulgi nie daje mi siły; przypomina mi, że jestem obiektem dowcipu.
Reżyseria: Joe i Anthony Russo, Avengers: Endgame grają Robert Downey Jr. jako Iron Man, Chris Evans jako Kapitan Ameryka, Mark Ruffalo jako Bruce Banner, Chris Hemsworth jako Thor, Scarlett Johansson jako Czarna Wdowa, Jeremy Renner jako Hawkeye, Brie Larson jako Kapitan Marvel, Paul Rudd jako Ant-Man, Don Cheadle jako War Machine, Karen Gillan jako Nebula, Danai Gurira jako Okoye i Bradley Cooper jako Rocket, z Gwyneth Paltrow Pepper Potts, Jon Favreau jako Happy Hogan, Benedict Wong jako Wong, Tessa Thompson jako Walkiria i Josh Brolin jako Thanos. Film jest już w kinach.
