W Władca Pierścieni , kilka mrocznych i tajemniczych zakątków świata przenosi historię poza stosunkowo liniowy konflikt toczący się między wolnymi ludami Śródziemia a siłami Saurona. Umarli z Dunharrow i podróż, którą odbywa Aragorn, by dotrzymać ich przysięgi, to najbardziej oczywisty przykład, ale nie był to pierwszy raz, kiedy członkowie Drużyny napotkali duchy. Podczas podróży do Mordoru Frodo, Sam i Gollum przeżywają rozpaczliwie trudną podróż przez obszar znany jako Martwe Bagna , przy czym ten pierwszy prawie stracił życie, gdy próbuje podróżować.
PRZEWIŃ, ABY KONTYNUOWAĆ TREŚĆ
W historii Śródziemia toczyły się niezliczone bitwy między siłami dobra i zła maszerującymi pod różnymi sztandarami. Wśród nich niektóre wyróżniają się jako bardziej doniosłe i znaczące w swoich wynikach. Jak wyszczególniono w Silmarillion , Bitwa Nieprzeliczonych Łez i Bitwa Nagłego Płomienia to najważniejsze momenty, które przyniosły elfom jedne z najokrutniejszych i najbardziej druzgocących strat z rąk złego Valara Morgotha . Po jego porażce ludzie i elfy walczyli o wygnanie jego sługi Saurona podczas Wojny Ostatniego Sojuszu i to stąd Martwe Bagna gromadziły swoich zmarłych.
Ciała na Martwych Bagnach pochodzą z wielkiej bitwy
Drużyna pierścienia przedstawia najbardziej krytyczną część końcowych momentów wojny, bitwę pod Dagorlad. Elendil zostaje powalony przez Saurona, zanim jego syn Isildur bierze złamane ostrze ojca i powala Czarnego Pana. Scena służy do zilustrowania losów Pierścień po tym, jak Isildurowi nie udało się go zniszczyć , ale nie była to jedyna trwała spuścizna stworzona podczas zwycięstwa Ostatniego Sojuszu. Wielu ludzi, a co ważniejsze, elfów, zginęło podczas bitwy, pomimo ostatecznego zwycięstwa. Kraina została trwale zmieniona, a Martwe Bagna były najbardziej niepokojącym wspomnieniem tamtych czasów. Upadli czyhają tuż pod pozornie płytkimi wodami, czekając na podróżników, którzy popełnią błąd, podążając za nieugaszonymi światłami.
Bagna nie tylko zachowały i zakonserwowały ciała zmarłych; zachowuje także ich dusze. Jest to wyjątkowe w świecie Tolkiena, ponieważ miejsca nawet najkrwawszych bitew w Śródziemiu, choć mogą pozostać skażone swoją przeszłością, ostatecznie popadają w stan względnej normalności. Jaki jest więc powód ich zachowania? Nigdy nie zostało to wyraźnie wyjaśnione przez Tolkiena w jego pismach, ale istnieją pewne precedensy gdzie indziej, które mogą służyć jako rozsądne pomysły na istnienie Martwych Bagien.
Duchy mogą być elfami, które nie dotarły do Valinoru
Możliwe, że ci, którzy polegli podczas bitwy o Dagorlad, stali się tym, co Tolkien nazwał Bezdomnymi. Zasadniczo elfy, które zginęły podczas bitwy, nie były zobowiązane do udania się do ich wersji życia pozagrobowego, miejsca znanego jako Komnaty Mandosa w Valinorze. Gdyby odrzucili to wezwanie, ich dusze mogłyby pozostać w Śródziemiu, ale oddzielone od ciał. Elfy, czując, że chcą zostać i kontynuować walkę, nieświadome prawdziwych konsekwencji swojej śmierci, mogły zostać uwięzione na bagnach na czas nieokreślony.
Ciała również wyraźnie nawiązują do doświadczeń Tolkiena z pierwszej wojny światowej. Autor brał udział w niektórych z najkrwawszych i najbardziej wyniszczających psychicznie bitew tej wojny, w tym nad Sommą. Zwłoki poległych żołnierzy z dawno minionych bitew, leżące w błocie i wodzie, to jedno z najsilniejszych i najbardziej rezonansowych zastosowań obrazów w całej historii.
