Szybkie linki
Gatunek Chłopięca miłość (BL) to gatunek, który spotyka się z wieloma mieszanymi reakcjami. Ci, którzy lubią ten gatunek, często będą go bronić aż do śmierci, podczas gdy ci, którzy nie lubią, znajdą powód, by go potępiać. Zwykle osadza się w interesującym obszarze kulturowego ducha czasu, ponieważ gatunek ten rozprzestrzenił się z Japonii. Gatunek ten ma swoje korzenie w opowieściach sięgających epoki Meiji, ale swoją własną, bardziej znaną formę zyskał około lat 70. XX wieku. Podczas gdy historie LGBTQ stają się coraz bardziej mainstreamowe, gatunek BL był już obecny, ukrywając się w zakątkach kultury popularnej od czasu powstania anime w świecie zachodnim. Historie takie jak Grawitacja (1996) byli jednymi z pierwszych, którzy dotarli specjalnie do Ameryki i zapoznali ludzi z ustalonymi wówczas tropami, gdzie seks był głównym przedmiotem rozwoju charakteru.
WIDEO DNIA CBR PRZEWIŃ, ABY KONTYNUOWAĆ TREŚĆ
Od tego czasu w gatunku BL pojawiło się znacznie więcej różnic gatunkowych. Podobnie jak manga PODRÓBKA dodano w wyczynach kumpla-policjanta dwóch zakochanych mężczyzn, Wasalord nabrał bardziej kierunku nadprzyrodzonego. Chociaż istnieje wiele przykładów rozwoju tego gatunku w ciągu ostatnich kilku dekad, odkąd sam się skodyfikował. Jeden z najnowszych dodatków do tego gatunku wykorzystał jedne z najlepszych tropów japońskiego horroru, aby stworzyć klaustrofobiczną atmosferę naprawdę interesującego Zmarł Letni Hikaru . Ponieważ pierwsze dwa tomy zostały wydane w języku angielskim, a trzeci ma się ukazać w kwietniu 2024 r., z pewnością ciekawie będzie zobaczyć, w jaki sposób horror i BL stanowią niebiańskie połączenie.
Powiązany Czy Tsurune to tylko darmowa kopia! Klub pływacki Iwatobi?
Z niemal identycznymi założeniami i podobnymi postaciami, Tsurune wydaje się być kopią Free, ale czy historia jest na tyle oryginalna, aby się wyróżniać?Summer Hikaru Died to cała atmosfera, z dużą ilością wielkiego napięcia
Potocznie znana jako manga, którą „Junji Ito stworzyłby, gdyby pisał opowiadania BL” Zmarł Letni Hikaru Akcja rozgrywa się w wiejskiej japońskiej wiosce, z dala od zgiełku większych miast. Atmosferę przepełnia rechot onomatopei cykad, gdy Yoshiki i jego drogi przyjaciel Hikaru spędzają razem czas . Oboje na pozór wydają się zupełnie inni, a mimo to współpracują. Jednak Hikaru zaginął w górach tydzień temu, a to, co nosi jego skórę, nie jest Hikaru, którego zna Yoshiki. Historia już od samego skoku wyjaśnia, że Hikaru, któremu zostaje przedstawiona publiczność, nie jest prawidłowy i Yoshiki jest tego w pełni świadomy. Hikaru w rzeczywistości zginął w lesie, a Yoshiki stanął twarzą w twarz z jego ciałem, podczas gdy istota, która obecnie spaceruje obok niego, rozgościła się. Fabuła opowiada o tym, jak Yoshiki godzi się ze stratą przyjaciela, do którego żywił uczucia, a jednocześnie akceptuje „Hikaru”. „Hikaru” (Yoshiki odnosi się do stworzenia używającego katakany, a nie do pisowni kanji imienia Hikaru w języku japońskim w celu rozróżnienia tych dwóch, co w języku angielskim jest reprezentowane w cudzysłowie) wchłonęło wspomnienia i uczucia prawdziwego Hikaru, a także rosnące romantyczne uczucie między dwa wydają się być wzajemne, choć całkowicie niewypowiedziane.
Pomimo tego, że akcja rozgrywa się na wsi, manga sprawia wrażenie przytłaczającej i klaustrofobicznej. Postacie są mocno zatuszowane odcieniami czerni i szarości, a onomatopeja świata jest głośna nawet w piśmie, naruszając naturalne granice plansz, a „kamera” często zbliża się do bohaterów. Manga w całości zbudowana jest na napięciu, jednak nie z powodów typowych dla horroru pozbawionego elementu romantycznego. Yoshiki jest zaborczy w stosunku do „Hikaru” i jest zaintrygowany tą rzeczą. Jego istnienie jednocześnie go odpycha i wciąga, ponieważ pozwala mu utrzymać prawdziwego Hikaru pomimo jego śmierci. „Hikaru” ze swojej strony ma obsesję na punkcie Yoshikiego i toczy wojnę ze swoją nienaturalną naturą. Nie jest Hikaru, ale pragnie należeć do świata, którego prawdziwy Hikaru był tak płynnie częścią. Chce, aby Yoshiki zaakceptował go za części, które są Hikaru i części, które nie są.
W mieście są też inni, którzy wydają się mieć niejasne pojęcie, że coś jest nie tak z „Hikaru” i Yoshikim. Są nawet tacy, którzy twierdzą, że mieli podobne doświadczenia. Ale nadchodzi horror z relacjami między samymi dwoma postaciami. Narracja stwarza napięcie ze względu na różne potrzeby, jakie oboje mają w związku. „Hikaru” bardziej niż cokolwiek innego pragnie być w życiu Yoshikiego, mimo że jego obecność naraża je na niebezpieczeństwo. Yoshiki chce zatrzymać tego „Hikaru”, ponieważ drugi jest teraz całkowicie poza jego zasięgiem. Jego desperacką potrzebę trzymania się, traktowana jest jako coś przerażającego samo w sobie. Napięcie ma również bardzo niewiele zaworów zwalniających. W innych opowieściach grozy napięcie ma swoją cenę: strach przed skokami. Ale Zmarł Letni Hikaru utrzymuje sprężynę mocno nakręconą przez pierwsze dwa tomy i końca nie widać.
Horror to gatunek, który trudno ogarnąć. Porażek jest o wiele, wiele więcej niż sukcesów, ze względu na to, jak naprawdę wyjątkowy jest horror dla indywidualnego czytelnika. Zmarł Letni Hikaru tworzy swój horror nie poprzez brutalność czy szokujące obrazy, ale poprzez swój ciężki ton i atmosferę. Istnieje również subtelne, dręczące uczucie, że sprawy nie mogą zakończyć się dobrze dla obu bohaterów, mimo że typowa publiczność BL często kibicuje szczęśliwym zakończeniom. Nie ma światła w tunelu dla Yoshikiego i „Hikaru”, a narracja jest bardzo jasna, pozostawiając publiczność wijącą się z wiatrem i wstrzymującą oddech w miarę rozwoju narracji. Jest to duże odejście od wielu innych przykładów gatunku BL i stanowi interesującą zmianę. Sam twórca wysuwa nawet argument, że łatwiej jest zakochać się, gdy jest się przepełnionym strachem.
Powiązany 10 najlepszych anime o pierwszej miłości, ranking
Romans to potężna siła natury obecna w wielu anime, ale niektóre wykraczają poza to, jeśli chodzi o przedstawienie pierwszej miłości!Związek jest tym, co sprawia, że jest napięta – horror i romans są razem naturalne
Romans i horror nie różnią się aż tak bardzo, jeśli się nad tym zastanowić. Obydwa gatunki opierają się na ciągłym, rosnącym napięciu, aby uzyskać satysfakcjonującą nagrodę. Twórcy nie mogą po prostu połączyć dwóch postaci w związek w pierwszym rozdziale w taki sam sposób, w jaki główny bohater rzadko zostaje zabity w pierwszym akapicie. Historie potrzebują miejsca, aby się rozwijać i oddychać, aby przyciągnąć odbiorców. W ciągu ostatniej dekady historie romantyczne LGBTQ stały się bardziej powszechne i bardziej szanowane, wycofując się z bardziej niszowych obszarów fandomów i stając się bardziej centralnym tematem, który nie jest tak napiętnowany jak kiedyś. Pod wieloma względami horrory od dawna opierają się na queerowych tropach, więc łączenie ich razem ma sens.
Większość horrorów opiera się na zacieraniu się tożsamości człowieka i potwora, żywego i martwego, naturalnego i nadprzyrodzonego. Horror działa wtedy, gdy niewyraźne linie wkraczają w wrażliwość widzów i zmuszają ich do skonfrontowania się z czymś całkowicie wykraczającym poza normalne granice. Wcześniejsze horrory odwoływały się do queerowych tropów, aby niepokoić pozornie heteroseksualną publiczność. W ciągu ostatnich kilku lat horror w głównym nurcie został wywrócony do góry nogami, aby ponownie skupić narrację na tym, jak może być postrzegana „większość” publiczności. Przedstawia szerszy świat jako potwory, a nie rzeczy, które napierają na tę granicę lub zmieniają ją w niewygodny sposób. Ma sens, że więcej twórców, szczególnie twórców LGBTQ, zaczęło dostosowywać się do tych zmian i podążać za nimi, tworząc nowe narracje w stylu horroru.
Zmarł Letni Hikaru to rodzaj horroru, który odzwierciedla wiele zmian, które nastąpiły wraz z powstaniem dziwne horrory . Popularne seriale, np Zabijanie prześladowania , Zachwyt Dirbaga, a więcej pokazało, że istnieje rosnące zapotrzebowanie na ten gatunek. Często na fikcję queer wywiera się tak dużą presję, aby przedstawiała się w jak najlepszym świetle, aby była bardziej przystępna dla niequeerowej publiczności, ale to ograniczenie szybko zostaje zniesione. W miarę jak historie te stają się coraz bardziej widoczne i powszechne, a tworzy je wielu różnych autorów i twórców, zyskuje na tym cała fikcja. Horror jest silny, gdy konfrontuje się z tabu, nawet jeśli wynik jest tragiczny.
