W latach 90. popularność zyskały niektóre z najważniejszych form mediów i popkultury, w tym gry planszowe. Podczas gdy większość milenialsów spędzała czas na Nintendo 64 , czyli najnowszy PlayStation w domu przyjaciela gry planszowe pozostały niezbędną rozrywką jako unplugged. Popularne gry, takie jak Tornado oraz Monopol były celem, ale nie zawierały lat 90. jak inne gry.
Lata 90. faworyzowały wyskakujące okienka 3D, scenariusze pełne niepokoju i dające do myślenia instrukcje obsługi do ustawienia gry. Nie były to gry typu „rzut kostką i przesunięcie pionka do mety”. Od przyjaznych dzieciom konfiguracji po strategiczne karty kolekcjonerskie, lata 90. wydały ekscytujące i zapadające w pamięć gry.
10 Jumanji wprowadził publiczność do filmu
Możliwość tworzenia gra planszowa oparta na filmie z 1995 roku , Jumanji , okazała się zbyt dobrą okazją, by z niej zrezygnować. Milton Bradley odtworzył i wydał mniejszą wersję tej samej gry z filmu. Dla widzów możliwość zagrania w przygodową grę planszową była prawie tak ekscytująca jak film.
Chociaż gra planszowa nie przenosi zwierząt do realnego świata ani nie przerzuca graczy w inny wymiar, Jumanji przestrzega wielu tych samych zasad. Instrukcje są stosunkowo proste, a gracze próbują dotrzeć do środka, zanim „dżungla przejmie kontrolę”.
9 Pan Bucket był fizycznie wymagający
Nawet jeśli Pan Kubeł nie było deski do skrzyżowania ani kart do ciągnięcia, dzieci stanęły na nogi tak szybko, jak to możliwe. Koncepcja była dość prosta. Gracze wybierali maleńką kolorową łopatę i wrzucali odpowiednie kolorowe kulki do antropomorficznego wiadra, które co jakiś czas je wyrzucało.
Pierwszy gracz, który od razu wrzuci do wiadra wszystkie kolorowe kulki, zostanie zwycięzcą. Podczas gdy Pan Kubeł nie był szczególnie skomplikowany ani prowokujący do myślenia, pozostał hitem wśród młodych graczy.
8 Dentysta krokodyl jest intensywny dla dzieci
Gra dziecięca bez planszy i pionków, Dentysta krokodyl stała się popularna ze względu na swoją prostą koncepcję, ale wywoływała również niepokój u każdego w wieku poniżej 7 lat. Średniej wielkości plastikowa głowa krokodyla miała szczęki na zawiasach i wyjmowane zęby – lub w późniejszych latach można je pchać – i zachęcała młodych graczy do zaryzykowania pracy w stomatologia.
Gracze wybierali ząb i mieli nadzieję, że nie jest to „obolały ząb”. Jeśli gracze wybrali niepoprawnie, szczęki zaciskają się na graczu i przegraliby grę. Podobnie jak Jenga , to wszystko było kwestią przypadku.
7 Plaśnięcie! Było proste, ale zabawne
Tak jak wiele gier skierowanych do młodszych graczy , Plaśnięcie! dał użytkownikom pretekst do korzystania z „play-doh”. Pomysł polegał na tym, że gracze składali grę, chwytając narzędzie, które „zmiażdżyłoby” robaka z ciasta i przesuwając nieznośne robaki po planszy, aby dostać się do pudełka z ciastkami.
głowa kolenia 90 minut imperialnego ipa
Chociaż ostatecznym celem było dotarcie do mety ciasteczek, większość graczy uznała, że używanie narzędzia do „wyrzucania” błędów innych graczy jest najlepszą częścią rozgrywki. Jednak minusem używania play-doh jako elementu gry jest szybkość, z jaką substancja może wyschnąć.
6 Czaszka jest idealna dla miłośników ciekawostek
Czaszka reklamował się jako gra towarzyska ponieważ wymagało co najmniej czterech graczy. To było prawie jak wersja oparta na aktywności Pogoń za ciekawostkami . Jak większość gier planszowych, została przygotowana plansza, pokolorowana dla różnych czynności, które należało wykonać w tym obszarze. Gracze rzucali kośćmi i wyciągali karty, aby ich koledzy z drużyny odgadli odpowiedź.
Różnica pomiędzy Czaszka i inne trywialne gry były mini-zajęciami, w których każdy obszar planszy wymagał od graczy udziału. Od szkicowania, rzeźbienia i nucenia piosenek po rozwiązywanie zagadek, gracze musieli założyć swoje najlepsze kreatywne kapelusze, aby wygrać grę.
5 13 Dead End Drive to lżejsza wersja Clue
Chociaż pozostała niedocenianą grą, 13 ślepy zaułek jazdy dał młodszym graczom szansę zagrania w mniej poważną wersję Wskazówka . Wśród swoich unikalnych cech gra planszowa z zagadkami kryminalnymi wspierała trójwymiarową rezydencję.
Zamiast rozwiązać sprawę morderstwa i zagrać w detektywa, jedynym celem graczy było zdobycie majątku po zmarłym właścicielu posiadłości poprzez umieszczenie portretu postaci w wyskakującej ramce. Gracze otrzymali karty postaci, które dawały im dostęp do wielu pionków i kart pułapek, pomagając im wyeliminować innych graczy z wyścigu.
4 Magic: The Gathering wciąż łączy graczy
Magia: Zgromadzenie prawie pochodził z tego samego źródła co Lochy i smoki , ale tylko pod względem formatu fabularnego fantasy. Gra składała się z zróżnicowane talie kart, które dawały graczom „magię” do wykorzystania w pojedynkach przeciwko innym graczom.
Karty zostały podzielone na środek poziomo, przy czym górna połowa przedstawiała grafikę, a dolna wymieniała rodzaj. Podczas gdy Magia: Zgromadzenie wymagało tylko dwóch graczy, fani tworzyli zgromadzenia większych grup, aby grać co tydzień lub w turniejach, co gracze robią do dziś.
3 Atmosfear zawiera przerażającą taśmę VHS
Dla fanów horrorów, Atmosfera była najlepszą grą planszową wskoczyć. Reklamowane jako „gra wideo planszowa”, pudełko z grą zawierało planszę, elementy i taśmę VHS do śledzenia. Celem było zebranie sześciu zworników i pokonanie strażnika.
Jednak na pobliskim telewizorze strażnik podawał instrukcje, jak grać i wyrzucał losowe przerażenia, aby poruszyć grę. Chociaż gra nie była zbyt skomplikowana, dodatkowe użycie taśmy wideo i elementów grozy sprawiło, że była przyjemna.
dwa Osadnicy z Catanu zachęcili graczy do ekspansji
wydany w 1995 roku, Osadnicy z Catanu jest nadal dostępny do gry i nie bez powodu. Ta wywodząca się z Niemiec gra używała sześciokątnej planszy, kart, kości i innych elementów do przygotowania. Nadrzędnym celem do zwycięstwa było budowanie osad i dróg na całej planszy poprzez zbieranie lub wymianę kart zasobów.
Żeton złodzieja byłby również umieszczany na heksie, uniemożliwiając graczowi budowanie, chyba że złodziej zostałby przesunięty. Gdy gracz zdobędzie dziesięć „punktów zwycięstwa”, budując osady lub drogi, wygrywa grę. Gra może być czasochłonna, ale strategiczna rozgrywka utrzymała zaangażowanie graczy.
1 Karty kolekcjonerskie Pokémon nie wymagały tablicy
Strategiczna gra karciana do kolekcjonowania z Pokemony franczyza zachęciła graczy do zostania „ Pokemony trenerów” i używaj ich Pokemony wytłaczane karty do walki ze sobą . Obaj gracze położyli kartę i zadali sobie nawzajem obrażenia. Kto odniósł najwięcej obrażeń w ataku, został znokautowany, a zwycięzca otrzymywał kartę nagrody.
Zwycięzca był pierwszą osobą, która zdobyła sześć kart z nagrodami lub całkowicie wymazała karty innego gracza. Chociaż jest to uproszczone w konfiguracji, najlepsze było to, że gracze mogli wziąć udział w Pokemony bitwy takie jak te z serii i zbieraj lub wymieniaj cenne karty.
