UWAGA: Poniżej znajdują się spoilery dla Król Lew , w kinach teraz.
Oryginalny Król Lew był wielkim hitem Disneya, grającym w tym samym stylu i fanfarach, co pozostałe filmy „Renaissance” studia, co oznaczało poleganie na zabawnym tonie, aby pomóc w bardziej dramatycznych elementach narracji. Był to jasny i kolorowy musical, z mnóstwem slapstickowych momentów, które popychały narrację do przodu, tworząc solidny komiczny ton, który pozwalał lżejszym momentom pomóc zagrać bardziej dramatyczne, kiedy już się pojawiły.
Jednak nowa wersja Król Lew handluje dużą częścią tej jawnej komedii, aby pomóc w bardziej dramatycznej interpretacji materiału. Motywacje postaci są wyrafinowane, przemoc zostaje wzmocniona, a numery muzyczne są poważnie cofane. Próbując uczynić film bardziej realistycznym, Disney zrobił Król Lew film znacznie ciemniejszy niż można by się spodziewać.
WOJNA I POKÓJ
Jedną z najważniejszych zmian w narracji jest niewypowiedziana wojna, która szaleje w naturze od lat. W oryginalnym filmie animowanym krąg życia był mocno ugruntowanym prawem ziemi. Chociaż hieny były wrogami lwów, nadal starały się unikać otwartego konfliktu. W rzeczywistości sekwencja zawiera nawet dziwny slapstick, w którym Zazu jest podgrzewany w gejzerze i wyrzucany w powietrze. Nowy film porzuca większość lżejszych aspektów tego, a tym samym tworzy wersję Pride Rock, która jest ciemniejszym miejscem.
kalorie w kamieniu ipa
Hieny otwarcie buntują się teraz przeciwko Mufasie i reszcie lwów. Ich konflikt jest traktowany jako zimna wojna, która prawie rozpala się we wczesnej scenie. Warto zauważyć, że Shenzi jest traktowana nie tylko jako przywódczyni hieny, ale także jako imponująca gracz sama w sobie. Chociaż kłania się Mufasie, prawie radośnie wywołuje ogromną wojnę, próbując zamordować Simbę z zimną krwią.
Po usunięciu całej komedii staje się to bardziej wstrząsającą sekwencją. Atakujące hieny traktowane są jako znacznie bardziej przerażające postacie. Ich ostateczna bitwa z lwami też jest brutalny , a każde trafienie ma znacznie większą moc i siłę uderzenia. Zwiększa napięcie sceny, usuwając jedyne źródło lekkości.
TRUDNE WYBORY
Wiele postaci w filmie jest w dużej mierze takich samych, jak ich oryginalne wcielenia, ale w niektórych przypadkach członkowie obsady drugoplanowej otrzymują bardziej skomplikowane motywacje i cele. Pomaga poszerzyć ogólny zakres obsady i jej podróż. W dużej mierze te zmiany sprawiają, że narracja jest bardziej dramatyczna i surowa.
Nienawiść Scara do Mufasy sugeruje, że sięga głębiej niż tylko szalone dążenie do władzy. Zamiast tego film sugeruje, że Scar miał również uczucia do przyszłej narzeczonej Mufasy, Sarabi. Scar nawet rzucił wyzwanie Mufasie i został za to pobity. Sugeruje się nawet, że stąd pochodzi jego imiennik.
Ustawiając to jako prawdziwą naturę ich konfliktu, bitwa staje się znacznie mniej jednowymiarowa. Mufasa wydaje się nawet w tych momentach dość szorstki. Nie usprawiedliwia to ostatecznego zamordowania brata przez Scara, ale dostarcza więcej powodów, dla których może posunąć się tak daleko.
wykres ciśnienia keg co2
Podobnie, inni członkowie obsady drugoplanowej otrzymują bardziej dramatyczny posiłek. Zazu nie spędza drugiego aktu filmu uwięzionego w klatce i warkującego na Scara, jak to zrobił w oryginale. Teraz jest posłańcem na wygnaniu, wciąż lojalnym wobec zdetronizowanej królowej i nieustannie próbującym uniknąć hien. Nala nie jest tylko lwicą na polowaniu, jest zdesperowaną bojowniczką o wolność, która szuka sojuszników, którzy pomogą wyzwolić jej dom.
Potwierdzono, że nawet Timon i Pumba są wygnańcami z kanonu, którzy stworzyli dla siebie nowy dom, a jednocześnie przyjmują praktycznie fatalistyczną interpretację mantry Hakuna Matata.
Poprzednie wersje postaci nie były tak zacienione, zamiast tego były zabawnymi i zapadającymi w pamięć rolami pobocznymi niż w pełni rozwinięte postacie. Jeśli cokolwiek, Król Lew powinien był przyjąć te zmiany bardziej i naprawdę wyróżniać się od oryginalnego filmu. Niestety nie mógł się powstrzymać przed próbą zjedzenia ciasta i zjedzenia go.
POKAŻ NUMER
Oryginalny Król Lew jest w istocie bardzo musicalowy i całym sercem obejmuje ten gatunek. Obejmuje to chóry budujące świat (Circle of Life), dziarski bohater śpiewający poważną piosenkę „I Want” (I Can't Wait To Be King), imponującą piosenkę złoczyńcy (Be Prepared), numer komediowy (Hakuna Matata), romantyczną balladę (Can You Feel The Love Tonight) i triumfalny odwet za pierwszą piosenkę. Wokół tej formuły zbudowana jest narracja. To jest jeden z powodów, dla których tak łatwo było rozwinąć się w odnoszący ogromny sukces musical na Broadwayu.
seria Power Rangers w porządku chronologicznym
Ale nowy Król Lew nie próbuje być musicalem, pomimo wszystkich piosenek w filmie. Jednym ze skutków ubocznych zaawansowanej technologii i fotorealistycznej animacji jest to, że film ma inny ton niż oryginał. Dążąc do realizmu, usuwa wiele slapstickowego humoru swojego poprzednika, a także wiele pompatyczności, która towarzyszy (i komplementuje) muzyczne elementy opowieści.
Oznacza to, że żadna z piosenek nie ma mocy, na jaką zasługują, może z wyjątkiem Kręgu Życia. Twórcy starają się wyjść naprzeciw bardziej realistycznym elementom w połowie i zamiast tego odrzucają oba tony. Tworzy to dziwny miszmasz, ze szkodą dla obu elementów filmu. Szczerze powiedziawszy, Król Lew powinien zamiast tego przyjąć, że jest to inny rodzaj filmu niż oryginał, i całkowicie wyciąć piosenki, aby uzupełnić nowy ton filmu. Ale te numery muzyczne są dużą częścią tego, dlaczego film jest tak uwielbiany nawet dekady później, więc Disney je trzymał.
zawartość alkoholu tsingtao
Szkoda też, bo inne ciekawsze elementy narracji układały się w bogatszą tematycznie wersję filmu. Mogło to uchronić film przed uznaniem go za kiepską kopię oryginału i pozwolić filmowcom na zrobienie czegoś nowego i ekscytującego z materiałem.
Wyreżyserowane przez Jona Favreau, Król Lew zawiera głosy Donalda Glovera, Setha Rogena, Chiwetel Ejiofor, Alfre Woodard, Billy Eichner, John Kani, John Oliver, Florence Kasumba, Eric André, Keegan-Michael Key, JD McCrary, Shahadi Wright Joseph, Beyoncé Knowles-Carter i James Earl Jonesa.
