Istnieje wiele mediów z ostatniego stulecia, które strasznie się zestarzały wraz z ewolucją i zmianą norm społecznych. Jako największa firma rozrywkowa na świecie, godne ubolewania decyzje Disneya mogą być dokładniej analizowane niż inne. Chociaż wiele starszych filmów studia zawiera mało wiekowe stereotypy, takie jak wrony z Dumbo, rdzenni Amerykanie z Piotruś Pan i koty syjamskie z Dama i włóczęga , hybrydowy film aktorsko-animacyjny z 1946 r. Pieśń Południa wyróżnia się jako najbardziej problematyczna właściwość.
Na podstawie bajek Joela Harrisa wujka Remusa z końca XIX wieku, Pieśń Południa opowiada o tym, jak Remus zaprzyjaźnia się z młodym chłopcem o imieniu Johnny. W momencie premiery interakcje aktora na żywo Remusa, granego przez Jamesa Basketta, z animowanymi postaciami zwierząt, takimi jak Br'er Fox, Br'er Bear i Br'er Rabbit, były przełomowe. Jednak chociaż historia ma miejsce w erze odbudowy po zniesieniu niewolnictwa, wujek Remus, prawdopodobnie były niewolnik, wydaje się nostalgiczny za tymi dniami, co czyni tę historię głęboko obraźliwą.
Pomimo swojej niewrażliwości rasowej Walt Disney chciał nakręcić film, ponieważ historie wujka Remusa zainspirowały go jako dziecko. Cytowany w 1946 r. mówiąc: „Byłem zaznajomiony z opowieściami o wujku Remusie od dzieciństwa. Odkąd zacząłem tworzyć filmy animowane, zdecydowanie miałem je w swoich planach produkcyjnych”. Baskett otrzymał nawet Honorowego Oscara za swój występ, jako pierwszy Afroamerykanin, który to zrobił.
Kiedy po raz pierwszy wyszedł, NAACP skrytykował film za „wrażenie, jakie daje idylliczne relacje pan-niewolnik”, a Narodowy Kongres Murzynów zażądał całkowitego bojkotu filmu. Jak udokumentowano w książce Jamesa Sneada Białe ekrany/czarne obrazy: Hollywood z ciemnej strony „Podczas nowojorskiej premiery filmu na Times Square dziesiątki czarno-białych pikiet skandowały „Walczyliśmy dla wujka Sama, nie wujka Toma” w odniesieniu do Afroamerykanów wracających do domu z walk podczas II wojny światowej.
piwko mikołajowe
Pomimo początkowych luzów, Disney ponownie wydał film w 1956 roku, ale trzymał go poza obiegiem podczas ruchu praw obywatelskich. W 1970 roku firma ogłosiła w Różnorodność że Pieśń Południa był „na stałe” na emeryturze, ale potem wycofał się z tego oświadczenia i ponownie wydał film w 1972, 1981 i 1986 roku. Po ostatnim ponownym wydaniu, Mouse House po cichu zamiótł film pod dywan i nigdy nie udostępnił go na domowe wideo lub DVD w Stanach Zjednoczonych.
Jednak w tym czasie zjazd z bali, Splash Mountain, został zaprojektowany i otwarty w parkach rozrywki Disneya w Anaheim w Kalifornii i Orlando na Florydzie. Chociaż wujek Remus nie pojawił się w motywie przejażdżki, wszystkie postacie zwierząt z Pieśń Południa pojawił się jako animatronika. Atrakcja stała się jedną z najpopularniejszych w parkach Disneya. Piosenka z filmu „Zip-A-Dee-Doo-Dah” również pozostała popularną postacią w parkach rozrywki firmy i na kompilacjach.
Tymczasem Br'er Rabbit, Br'er Bear i Br'er Fox nadal byli maskotkami w parkach, a także pojawiali się w programach Disneya, takich jak Magiczne Boże Narodzenie Mickey i Dom Myszy wraz z grą wideo Kinect: Przygody Disneylandu . Ponadto sylwetka Br'er Bear pojawia się w Król Lew 1 i 1/2 a Smoła Dziecko robi nawet krótką scenkę w Kto wrobił królika Rogera.
Disney był znany z ponownego wydawania kontrowersyjnych treści. Na przykład podczas II wojny światowej Kaczor Donald krótki Twarz Furhera został ponownie wydany, zawierał oświadczenie Leonarda Maltina, który wyjaśnił historyczny kontekst filmu. Jednak, Pieśń Południa nigdy nie był traktowany tak samo. Zamiast tego firma stara się nie wspominać o filmie, mimo ewidentnego wykorzystania jego bohaterów w innych kontekstach.
Kona longboard wyspa lager
Kiedy Whoopi Goldberg została uznana za legendę Disneya w 2017 roku, opowiadała się za powrotem filmu do Stanów Zjednoczonych, mówiąc: „Próbuję znaleźć sposób, aby ludzie zaczęli rozmawiać o przyniesieniu Pieśń Południa powrót... Więc możemy porozmawiać o tym, co to było, skąd się wzięło i dlaczego. Niestety, kierownictwo Disneya nie zgodziło się z nią, a skądinąd kompleksowa usługa przesyłania strumieniowego Disney+ nie obejmuje Pieśń Południa w swoich ofertach. Zapytany, czy film kiedykolwiek pojawi się na platformie, prezes wykonawczy Bob Iger odpowiedział: „[to] nie jest właściwe w dzisiejszym świecie”.
Pośród masowych protestów w całej Ameryce w odpowiedzi na śmierć George'a Floyda, Breonny Taylor i innych mniejszości z rąk policji, Disney ogłosił, że w końcu zastąpi Pieśń Południa postacie w Splash Mountain z postaciami z filmu z 2009 roku Księżniczka i żaba. Jeszcze, podczas gdy Pieśń Południa nie powinno być celebrowane, powinno przynajmniej zostać uznane za część historii Disneya i filmu i dodać go do Disney+ z zastrzeżeniem wyjaśniającym jego kontekst kulturowy i historyczny, tak jak zrobił to HBO Max z Przeminęło z wiatrem byłoby właściwe.
