Dlaczego w „Kalwinie i Hobbesie” jest tak mało postaci?

Jak należy się spodziewać, Calvin i Hobbes to komiks skupiający się wokół tytułowych bohaterów. Każdy kryzys w ich mieście kręci się wokół Calvina i Hobbesa, ponieważ ta para stwarza liczne problemy, gdziekolwiek się pojawią. Częściowo wynika to z faktu, że nie ma zbyt wielu innych osób, które mogłyby przejąć stery historii. Pomimo regularnego wyświetlania od listopada 1985 do grudnia 1995, w samym pasku pojawia się niewiele postaci.

Oprócz Calvina i jego przyjaciela-tygrysa całe miasto jest dość jałowe. Niewielu postaciom nadano imiona, a jeszcze mniej ma stałe role. Oprócz tych, którzy na co dzień bezpośrednio kontaktują się z Calvinem, wydaje się, że na świecie nie ma absolutnie nikogo innego. W przypadku tak kultowego paska świadomość, że we wszechświecie jest niewielu ludzi, jest niewątpliwie irytująca.

Główni bohaterowie Kalwina i Hobbesa

Calvin i Hobbes Wśród bohaterów znajdują się Calvin, Hobbes, mama, tata, Susie, wujek Max, panna Wormwood, dyrektor, Rosalyn i Moe.

10 krzepiących komiksów Calvina i Hobbesa idealnych na święta

Powracający członkowie obsady Calvin i Hobbes można policzyć na palcach dwóch rąk . Najbliższa rodzina Calvina składa się z Calvina, Zawsze pouczający tata Calvina , jego mama, Hobbes i wujek Max, którzy tak naprawdę nigdy nie pojawili się po kilku sparowanych paskach. Reszta rodziny jest omawiana w różnych momentach, ale nie pojawia się ona w żadnym istotnym miejscu. Zamiast tego wydaje się, że tylko pięciu członków rodziny ma w ogóle jakiekolwiek znaczenie.

Reszta miasta nie różni się zbytnio od innych. Resztę obsady uzupełniają przyjaciel, nauczyciel, dyrektor, opiekunka i tyran Calvina. Jak na tak długo działający pasek, jest to dość nagi zbiór ludzi. Pojedyncze postacie czasami odgrywają jakąś rolę — zwłaszcza w marzeniach Calvina o Stupendous Man i Spaceman Spiff — ale poza tym w klasie pojawiają się w tle.

Poza zajęciami Calvin rzadko spędza dużo czasu w otoczeniu ludzi w swoim wieku. Wczesny Calvin i Hobbes komiksy wskazują, że jest członkiem skautów, ale ten wątek został całkowicie porzucony na rzecz uczynienia go bardziej samotnikiem. Oznacza to, że rolę „przyjaciółki” powierzono bezpośrednio Susie, a rolę „tyrana” Moe. Wszystko inne zostaje odrzucone, pozostawiając Calvina jako dość samotnego małego chłopca.

Brak postaci przemawia za małomiasteczkową naturą Calvina i Hobbesa

Calvin i Hobbes rzadko opuszczają swoje miasto, chyba że w wyobraźni Calvina.

Dlaczego nazywają się Kalwin i Hobbes?

Calvin i Hobbes Akcja rozgrywa się w typowym małym miasteczku w Ameryce. Nie ma prawdziwego harmonogramu ani nie podano wyraźnie nazwy miasta ani jego stanu. W najlepszym przypadku czytelnicy są traktowani przez wiedzę, że tata Calvina pracuje w mieście. To najwięcej, co kiedykolwiek zostało naprawdę zapewnione. Aby zatem stworzyć prawdziwą scenerię, Bill Watterson zdecydował się oprzeć na motywach i tropach. Śnieżna zima i lasy pomagają stworzyć część atmosfery, ale w niewielkiej obsadzie Calvin i Hobbes postacie to kolejny klasyczny sposób powiedzenia.

Tak mała liczba postaci pomaga ustalić, że Calvin i Hobbes rzeczywiście mieszkają w niezwykle małym miasteczku. Nawet jeśli miasto jest blisko, nigdy nie kontaktują się z nikim z bardziej miejskich obszarów. Wiejska natura wymaga mniejszej obsady, która w przeciwnym razie byłaby znacznie większa, po prostu dlatego, że Kalwin miał większą klasę. Niewielka obsada dba również o to, aby Calvin mógł ujść na sucho swoim różnym wybrykom . Choć jego zachowanie może zwrócić uwagę w dużym mieście, życie Calvina jako chaotycznego małego chłopca jest regularnie lekceważone przez innych wokół niego. Potrafią docenić jego dowcip, ale też rzadko wiedzą, co z nim zrobić.

Chłopiec z dużego miasta prawdopodobnie zostałby wrzucony do grup wypełnionych podobnie chaotycznymi uczniami. W przypadku Calvina nie jest to do końca prawdą, ponieważ zamiast tego jest postrzegany jako jedyne psotne dziecko w mieście. Nawet panna Wormwood i jego dyrektor tak naprawdę nie wiedzą, co z nim zrobić, podczas gdy większe szkoły mogą mieć środki, aby pomóc Calvinowi. Dzięki temu surowe kary nigdy nie odegrają zbyt dużej roli w jego edukacji. W taki sposób, Calvin i Hobbes traci pewne znaczenie , bo aż trudno uwierzyć, że Calvinowi we współczesnym świecie mogło się udać to wszystko, co robi. Mimo to ograniczona obsada zapewnia lepsze przygody i pomaga komiksowi zachować ekscytujący charakter. W końcu Calvin nigdy nie ponosi prawdziwych konsekwencji za swoje bałwany i przygody typu „pokaż i opowiedz”.

Ograniczenie postaci świadczy o uroku Calvina i Hobbesa

Ponieważ nie ma wielu postaci, każdy ma swoją własną niszę Calvin i Hobbes .

15 najlepszych komiksów o bałwanie Calvina i Hobbesa

Ograniczenia pozwalają każdemu przyjąć dość znaczącą rolę w historii. Więcej postaci prawdopodobnie ograniczyłoby wszystkich do określonych archetypów i nisz. Jednak poświęcenie czasu każdej osobie pozwala każdemu pożyczyć pewne niuanse. Tata Calvina potrafi być jednocześnie apodyktycznym ojcem wściekły z powodu zepsutej lornetki i przyjacielski mężczyzna w średnim wieku, który bawi się z synem na śniegu. Susie może być zarówno upartą dziewczynką, która chce bawić się w House'a, jak i sprytną dowcipnisią, która chce oszukać Calvina, aby nie zdał testów z matematyki.

Podobnie jak w przypadku wielu innych pasków, niewielki rozmiar składu pomaga zapewnić, że te postacie również mogą stale angażować się w historię. Przecież Susie zawsze ma szansę pojawić się w numerze. W przypadku większej liczby postaci szanse te będą się zmniejszać, ponieważ ktoś inny będzie mógł przejąć rolę przyjaciela Calvina na jeden lub dwa paski. To czyni ją fascynującą postacią, która może stać się zapadającym w pamięć elementem historii. W przeciwnym razie Susie zostałaby po prostu zdegradowana do roli kolejnej uczennicy w życiu Calvina. Po prostu nie byłaby znaczącą postacią, co zdradzałoby blask złożoności jej postaci.

Jeśli chodzi o zapamiętywalność, to również sprawia, że ​​tak jest widzowie nie mogą pomylić żadnej z tych postaci . Dzięki dziesiątkom postaci w tej historii czytelnicy mogliby z łatwością przeplatać wspomnienia jednego ucznia z drugim, to samo dotyczyłoby nauczycieli i krewnych. W ciągu 10 lat historii postać wyrwana z pierwszego roku mogła zmylić czytelników, którzy zaczęli w piątym roku. Konsekwentne posiadanie zapadających w pamięć postaci z ograniczonej obsady sprawia, że ​​problem ten nie jest tak oczywisty.

Dzięki tak małej liczbie postaci podstawowe założenia paska nabierają większego sensu. Jeśli Calvin jest tak samotny, jak wydaje się być całe miasto, to rozsądnie by tak zrobił Stwórz wyimaginowanego przyjaciela z Hobbesa . Tak jak Susie nieustannie wyraża samotność i rozwiązuje ją, zaprzyjaźniając się z panem Bunem, tak Calvin robi to samo z Hobbesem. To naturalny postęp, dzięki któremu świat funkcjonuje tak dobrze, jak działa. W przypadku większej liczby postaci ten aspekt Calvin i Hobbes zostałby utracony, co byłoby poważnym rozczarowaniem.

Calvin i Hobbes

Od 1985 do 1995 r. Kalwin i Hobbes miał legendarną karierę w komiksach prasowych. Prawie 30 lat później pasek Billa Wattersona opowiadający o pomysłowym, chaotycznym dziecku i jego wypchanym tygrysie nadal jest jednym z najpopularniejszych komiksów w Ameryce. Znany z wszechstronnego stylu artystycznego, fantazji i wyobraźni oraz realistycznych postaci, Kalwin i Hobbes to bez wątpienia jeden z najzabawniejszych i najmądrzejszych komiksów XX wieku.

Pisarz

Billa Wattersona

Wydawca

Wydawnictwo Andrewsa McMeela

Artysta

Billa Wattersona