Lochy i smoki ' najnowsza przygoda w twardej oprawie Dolina Lodowego Wichru: Szron Mroźnej Dziewicy to epicka kampania, która rozgrywa się na mroźnej północy Faerûnu. Skupiając się na raczej odizolowanym świecie Doliny Lodowego Wichru, który jest oddzielony od reszty Faerûnu zniechęcającym łańcuchem górskim zwanym Kręgosłupem Świata, ma sens, że region ten jest zamieszkany przez stworzenia, których nie można znaleźć gdzie indziej.
Twarda okładka 320 stron sama w sobie jest dość mocną księgą, a spora jej część wynika z bestiariusza. Dodaje więcej potworów niż jakikolwiek inny Piąta edycja przygoda, dzięki czemu jest idealna dla DM, którzy chcą wrzucić nieoczekiwane stworzenia do spotkań swojej grupy. Oto kilka godnych uwagi dodatków, które mogą sprawić, że zechcesz przenieść swoją kampanię na mroźną północ.
Summerfest Sierra Nevada
Śnieżny Golem
Kiedy ludzie mówią „ohydny bałwan”, zwykle myślą o yeti niż o śnieżnym golemie. Szron Mroźnej Dziewicy sprawi, że poszukiwacze przygód będą się obawiać bałwanów, które napotkają w dziwnych miejscach, dzięki wprowadzeniu śnieżnego golema. Jest to humanoidalny konstrukt zrobiony ze śniegu, który jest prawie nie do odróżnienia wśród spiętrzonych ilości śniegu pokrywającego cały region Doliny Lodowego Wichru.
Śnieżne golemy ignorują wszelkie niemagiczne obrażenia od broni, a broń przechodzi przez ich śnieżną masę bez obawy o golema. Są również zawsze gotowi do rzucania, wykorzystując swoje masywne masy za pomocą potężnych ataków z wyskoku i rzucania uszkadzającymi śnieżkami z daleka.
Niedźwiedź Goliata
Goliath Werebear jest jednym z najgroźniejszych stworzeń wprowadzonych tutaj. Są odgałęzieniem rasy Goliatów i niedźwiedziołaków, co czyni je większymi i wytrzymalszymi niż twój zwyczajny likantrop. Szron Mroźnej Dziewicy przedstawia ich jako rzadkie i nieuchwytne stworzenia, które grasują na dzikich obrzeżach Doliny Lodowego Wichru, z jedną szczególną legendą szeptaną wśród Goliatów - legendą Oyaminartoka.
Porzucić
Urocze duchy żywiołów, które zamieszkują obszary z dala od cywilizacji, Chwingas stoją na wysokości sześciu cali i można je rozpoznać po dzikich włosach, smukłych kończynach i twarzy przypominającej maskę. Chwinga fascynują się humanoidami i cywilizacją w ogóle i często z ciekawością podążają za poszukiwaczami przygód. Znane są nawet z tego, że pomagają tym, których uważają za zabawnych, czy to poprzez obserwację przyziemnych praktyk, takich jak pielęgnacja ciała lub jedzenie, czy nawet sposób chodzenia. Chwinga z Doliny Lodowego Wichru przyjęli sposób, w jaki humanoidy ubierają się w ciepłe wiązki ubrań, tworząc dla siebie płaszcze.
Ceremorf gnoma
Wrota Baldura 3 wprowadził wizualny obraz tego, jak tworzone są łupieżców umysłu, w których kijanki ilithidów są wszczepiane do mózgów humanoidalnych nosicieli, przekształcając ich w pełnowymiarowych łupieżców umysłu w ciągu około siedmiu dni. Ten proces nazywa się ceremorfozą.
Gnomy nie są na nią bardziej odporne niż jakikolwiek inny humanoid. Mają jednak bardziej zróżnicowane wyniki, z których jednym jest Gnome Ceremorph. Jego wygląd przypomina łupieżcę umysłu, choć zachowuje swój rozmiar gnoma. Nie mniej zabójczy, Gnom Ceremorph zachowuje fragmentaryczne wspomnienia ze swojego poprzedniego życia, a także talent do wynalazków. Aha, jest też uzbrojony w pistolet laserowy.
Gnom kałamarnica
Kolejny wynik procesu ceremorfozy u gnoma, który się nie powiódł, gnom squidling charakteryzuje się przerośniętymi mackami, których używa do poruszania się podobnie jak nogi. W międzyczasie utrzymuje resztę swojego wątłego, słabego i raczej maleńkiego gnomskiego ciała w górze poprzez lewitację. Podobnie jak łupieżca umysłu, Gnome Squidling żywi się mózgiem, chociaż ten nie ma nic przeciwko temu, gdzie otrzyma następny posiłek.
kamień mandarynkowy ipa
Kobold Lodowego Wichru
Wiadomo, że koboldy mieszkają w pobliżu miejsc, w których przebywają smoki, ponieważ ich pragnienie służenia swoim wzniosłym krewnym często prowadzi ich do takich miejsc. Obecność koboldów – czy to jako postaci graczy, czy NPC – często oznacza dobrą zabawę, a Koboldy Lodowego Wichru RotF nie są wyjątkiem.
Dolina Lodowego Wichru legitymizuje pogwałcenia koboldów, czyniąc z motywu „trzy koboldy w trenczu” prawdziwą rzecz, statblock i tak dalej. Koboldy z Doliny Lodowego Wichru często wędrują do Dekapolis w poszukiwaniu handlu i schronienia, chociaż czasami nie czują się bezpiecznie i potrzebują dalszych podstępów. A kiedy wszyscy są ciepło i ciepło, trzy koboldy stojące sobie na ramionach w trenczu mogą uchodzić za jednego niezdarnego humanoida.
Yeti Tyke
Chociaż znamy się już z Yeti od czasów podręcznika potworów, Szron Mroźnej Dziewicy wprowadza ich znacznie młodszą, drobną formę, Yeti Tyke. Dzielą zmysł węchu swojej dorosłej formy, a także ich skłonność do wtapiania się w śnieżny teren i powstrzymują ich jedynie niski wzrost. Yeti Tykes są mniej więcej tego samego wzrostu co gnomy, przez co wydają się mniej groźne, niż by chciały. Jednak to nie powstrzymuje ich przed nękaniem istot mniejszych od nich samych.
Sowa śnieżna
Niedźwiedzie sowy są prawdopodobnie tak samo podstawowym składnikiem D&D jako naśladowcy, galaretowate kostki, a nawet smoki i sowy niedźwiedzie z Doliny Lodowego Wichru są tutaj, aby jeszcze bardziej umocnić tę reputację. Łącząc w sobie cechy sów śnieżnych i niedźwiedzi polarnych, sowy śnieżne są przedstawione w Szron Mroźnej Dziewicy jako myśliwi przez zamarzniętą tundrę, grasującą po następny posiłek, jednocześnie wtapiając się w jej śnieżne tło.
Taper grobowca
Po dziwniejszej stronie spektrum stworzeń wprowadzonych w Icewind Dale są Tomb Tappers. Górujące od 15 do 21 stóp, te ogromne, pozbawione twarzy, poszukujące magii stworzenia żywią płonącą nienawiść do nieludzkich czarodziejów. Uzbrojony w masywne młoty kowalskie i szponiaste dłonie, Tomb Tapper to konstrukt, który z łatwością może tunelować przez litą skałę, drapiąc się i przebijając się przez mrok.
Tomb Tappers mają ogromne usta z rzędami ostrych zębów w środkowej części, których używają również do kruszenia skał i karmienia ich zawartością minerałów. Ich szara, skórzasta skóra pomaga im wchłaniać wodę, a także pomaga komunikować się z innymi stukaczami grobów, emitując brzęczący dźwięk poprzez serię wibracji skóry.
