Emblemat ognia: trzy domy to najbardziej udana pozycja w serii, w dużej mierze dzięki obsadzie znakomitych postaci. Jednym z najbardziej znanych jest Edelgard, spadkobierca Imperium Adrestian i prawdopodobnie najważniejsza postać w grze. Jej wizja lepszego świata jest tym, co naprawdę wprawia fabułę w ruch, prowadząc do jej głównego konfliktu.
Edelgard wierzy w kontynent Fódlan, na którym Trzy domy jest ustawiony, znajduje się w stagnacji ze względu na feudalną strukturę klasową. Oskarżanie Arcybiskup Rhea popierania obelżywej arystokracji, buntuje się przeciwko rządzącemu Kościołowi Seiros, by zastąpić ten archaiczny system bardziej sprawiedliwym. Jak na ironię, ta decyzja skazuje ją jednak na podążanie tą samą ścieżką, co jej najbardziej znienawidzony wróg.
Aby zrozumieć Edelgard, trzeba najpierw zrozumieć jej świat i jego wpływy. Trzy domy czerpie wiele inspiracji z Historia i polityka europejska , a jego historia osadzona jest w czasach, w których moc koron i kościołów jest kwestionowana. Tworzy to paralele z wydarzeniami w świecie rzeczywistym, takimi jak angielska wojna domowa i rewolucja francuska. Te bunty i bunty Edelgarda obaliły boskie prawa królów. Władcy w rzeczywistości i Fódlan zostali rzekomo wyświęceni przez bogów, a ci, którzy się zbuntowali, odrzucili i starali się zastąpić bardziej egalitarnymi systemami.
maine znaczy stary Tom
Nawet jak na standardy tych europejskich wpływów Fódlan jest miejscem głęboko konserwatywnym. Społeczeństwo i technologia od tysiącleci są na poziomie średniowiecznym, a polityka zagraniczna Kościoła jest agresywnie izolacjonistyczna. Edelgard twierdzi, że tworzy to świat, którego przywódcy nie zrobili nic, by zasłużyć na swój przywilej, i walczy o jego restrukturyzację, aby zamiast tego mogli rządzić zasługujący na to. Odpowiednio do tematów gry, jest to ta sama krytyka feudalizmu, która motywowała europejskie rewolucje.
najlepsza seria manga wszech czasów
Jednak podobnie jak ich przywódcy, Edelgard wpada w pułapkę braku jasnej wizji tego, co powinno zastąpić świat, który chce zniszczyć. Jak na kogoś tak oddanego merytokratycznym ideałom, nigdy nie definiuje jasno, co oznacza „zasługa”. Twierdzi, że jej system wynagrodzi zasługujących, ale szczegóły dotyczące tego, kim są i jak określa się ich wartość, to niewiele poza „Nie arystokratami”. To sprawia, że jej polityka jest podatna na korupcję ze strony następców, którzy nie podzielają jej ideałów.
Nawet jeśli Edelgard zniesie szlachtę swojej epoki, nie ma sposobu, aby po jej śmierci nie powstały nowe domy lub ruchy restauracyjne. W rzeczywistości, patrząc wstecz na wpływy gry, istnieje silny precedens dla takich wyników. Angielska wojna domowa zakończyła się egzekucją króla, ale jego syn został koronowany kilka lat później. Rewolucja francuska miała zakończyć potęgę monarchii, ale jej demokratyczne ideały nie mogły zapobiec powstaniu Napoleona. Opierając się na dowodach przedstawionych w grze, nie ma powodu, dla którego Fódlan Edelgard miałby być inny, zwłaszcza gdy osiąga tak wiele siłą.
Wiele postaci Adrestriana wyraża chęć ponownego zjednoczenia krainy. Jednak ludzie z narodów, które się od niego oderwały, miały wieki na rozwinięcie własnych kultur i praktyk, z których wiele jest nie do pogodzenia z tym nacjonalizmem. Liderzy tacy jak Dimitri byli tak ukochani, że ich lud wybrał śmierć zamiast podporządkowania się Imperium. Sama liczba buntów na osi czasu gry dodatkowo to potwierdza, wskazując, że przyszli cesarze nieuchronnie staną w obliczu rewolucji, a cykl przemocy rozpocznie się od nowa.
Waldo specjalne ale
Nic w tym nie pomaga stosunek Edelgarda do władzy. W trakcie gry wyraża przekonanie, że silni muszą kierować słabymi. Ten ideał jest tak zakorzeniony, że jest gotowa poświęcić wszystko, aby go podtrzymać. Jednak ten sposób myślenia jasno pokazuje, że jest skazana na powtórzenie niepowodzeń Rhei. Może i kończy dziedziczny przywilej, ale nie zastępuje go demokracją, po prostu zamienia jedną klasę elit na jedną według własnego projektu. W związku z tym, nawet jeśli jej system w cudowny sposób uniknie korupcji, w praktyce będzie trochę inny od tego, który już istnieje.
Edelgard to fantastyczna postać, jedna z najciekawszych, jakie Emblemat ognia wyprodukowała, ale jej historia jest tragicznie ironiczna. Pomimo wszystkich jej wysiłków, aby zbudować przeciwieństwo świata Rhei, jest po prostu zbyt podobna, aby uniknąć wpadnięcia w tę samą pułapkę. Obie kobiety były zdradzony przez świat i próbowali naprawić to siłą, ale ich niezdolność do zrozumienia szaleństw i złożoności ludzi skazuje ich wysiłki na niepowodzenie. To sprawia, że jej zakończenie jest prawdopodobnie najbardziej poetycko-słodko-gorzkim momentem serii. Jeśli Cesarz Płomienia zwycięży, Fódlan będzie popiół.
