Jeden z najstraszniejszych filmów anime nie jest prawdziwym horrorem

Anime, jak każde inne medium, jest często wykorzystywane do eksploracji różnych koncepcji, tematów i gatunków. Obejmuje to horror, który jest traktowany na różne sposoby w filmach anime i programach telewizyjnych. Podczas gdy niektóre z tych makabrycznych i fantastycznych dzieł przypominają slashery, inne są znacznie bardziej introspektywne i psychologiczne. Dzięki temu ich narracje zacierają granice między złudzeniami a rzeczywistością, a niektórzy robią to samo w przypadku swojego konkretnego gatunku.

Świetnym tego przykładem jest Idealny błękit , co nie jest pierwszą rzeczą, o której niektórzy mogą marzyć, jeśli chodzi o horrory. Wyreżyserowany przez Satoshi Kona film porusza kilka tematów obecnych w większości jego uznanych filmów. W rezultacie powstał film opowiadający o celebrytce, której słabnąca psychoza ma wstrząsające konsekwencje dla jej szalonego życia. Chociaż może nie ma żadnych elementów nadprzyrodzonych ani innych koncepcji bardziej powszechnych w „prawdziwym” kinie horroru, Idealny błękit jest z tego powodu jeszcze bardziej przerażający.

Perfect Blue ukazuje zasmucającą cenę sławy

10 rzeczy, które Oshi No Ko robi lepiej niż inne anime Idol

Wydany w 1997 roku Satoshi Kon Idealny błękit był filmem anime opartym na powieści Yoshikazu Takeuchiego pod tym samym tytułem. Główną bohaterką jest Mima Kiragoe, członkini popularnej grupy wokalnej idoli, która wyjeżdża, aby to zrobić rozpocząć karierę aktorską . Ten ruch okazuje się kontrowersyjny wśród jej fandomu i nie jest to też całkiem natychmiastowy wsad, jakiego się spodziewa. Dopiero po namowach menadżera udaje jej się zdobyć większą rolę w serialu telewizyjnym, choć wiąże się to również z kręceniem sceny traumatycznej psychicznie.

Przez cały czas musi także radzić sobie z rosnącym strachem wokół internetowego konta fanów prowadzonego przez osobę, która może ją prześladować. Seria nieoczekiwanie mrocznych sytuacji powoduje, że cierpi psychicznie do tego stopnia, że ​​zaczyna kwestionować rzeczywistość. Sytuacja staje się jeszcze gorsza, gdy na jaw wychodzi prawda o jej rzekomym prześladowcu. Wiąże się to z jeszcze głębszą siecią psychicznego udręki oraz rozmyciem faktów i fikcji, a zakończenie filmu jeszcze się do tego przyczynia.

lawina breckenridge ale

Motywy te były obecne także w twórczości Satoshi Kona Aktorka milenijna I Papryka , przy czym ten pierwszy zajmuje się także branżą filmową. Ze względu na kwestię rzeczywistości i fantazji trudno jest stwierdzić, czy Mima jest zamieszany w ciężkie morderstwa widoczne w filmie. To najbardziej oczywisty „element horroru” w filmie anime, ale co robi Idealny błękit naprawdę przerażające jest to, jak bardzo realny jest jego czynnik strachu.

Motywy Perfect Blue są niepokojące i mocno oparte na rzeczywistości

Dwa główne terminy związane z anime wyznaczają globalne trendy wyszukiwania Google w roku 2023

Nie ma w nim żadnych elementów nadprzyrodzonych ani paranormalnych Idealny błękit co odróżnia go od wielu horrorów. Oznacza to, że całkowicie brakuje nieśmiertelnych slasherów, duchów i innych koncepcji, ale mroczny film anime jest nie mniej przerażające. Jednym z tematów, którymi się porusza, jest kultura celebrytów i idoli, która jest szczególnie istotna w Japonii. Tam nastoletni idole popu i grupy idoli są powszechną częścią kultury popularnej i można ją doprowadzić do niezgłębionych skrajności.

Było wiele przypadków prześladowań i podobnych gróźb wobec prawdziwych idoli, które mogą być „wywołane” takimi wydarzeniami, jak opuszczenie przez celebrytę zespołu muzycznego lub dążenie do innej zmiany w karierze. Nawet aktorzy głosowi w anime mają prześladowców utrudniając lub nawet zagrażając ich życiu. Tym samym obawy Mimy dotyczące jej własnego prześladowcy nie są czymś, co utknęło w fikcji.

Jest to obecnie bardziej istotne niż kiedykolwiek ze względu na obecność mediów społecznościowych. Fani mogą teraz „śledzić” swoje ulubione gwiazdy i przyjrzeć się bliżej ich życiu, co nie było wcale takie proste w czasach, gdy Idealny błękit został wydany. Rodzaj prześladowania pokazany w filmie jest teraz łatwiejszy niż kiedykolwiek, co tylko sprawia, że ​​niebezpieczeństwo jest jeszcze bardziej namacalne, niezależnie od tego, jak bardzo ktoś jest gwiazdą/idolem. Aspekt celebryty wpływa także na obawy Mimy dotyczące tego, co jest, a co nie jest rzeczywistością.

Choć dzisiejsze gwiazdy mogłyby bardziej otwarcie omawiać kwestie zdrowia psychicznego, w przypadku japońskich idoli pod koniec lat 90. nie było tak. Nawet w społeczeństwach bardziej zachodnich można to postrzegać w szczególnym świetle, zwłaszcza jeśli wiąże się to z poziomem dysocjacji obserwowanym w Idealny błękit . Kolejnym ostrym uderzeniem w rzeczywistość jest poziom presji wywieranej na gwiazdy różnych kultur, a mianowicie artystki. Mima powinna być niemal pełna czci wdzięczna za zapewnienie sobie roli aktorskiej (większej niż ta, którą miała), mimo że dotyczyła ona sceny gwałtu.

Ta scena ma ogromny wpływ na jej psychikę i zwiększa jej wątpliwości, czy podjęła właściwą decyzję w swojej karierze. Pytaniem jest, czym tak naprawdę jest sukces w branży rozrywkowej, która w wielu przypadkach może być niezwykle zabójcza, i jaki wpływ ma on na zaangażowane w niego osoby. W zestawieniu z makabrycznymi morderstwami i innymi elementami psychologicznymi (takimi jak Mima zastanawiająca się, która wersja siebie jest prawdziwa), z pewnością nadaje to klimat horroru. Zatem najważniejszym pytaniem jest, czy film Satoshi Kon naprawdę liczy się jako horror.

Dlaczego Perfect Blue jest klasyfikowany jako horror

Współczesne anime horroru zawdzięcza legendarnemu Hideyuki Kikuchi

W oczach części widzów Idealny błękit niekoniecznie jest przykładem horroru. Brak elementów nadprzyrodzonych czy paranormalnych wystarczy, aby w oczach niektórych go zdyskwalifikować, ale spór sięga głębiej. Jest też fakt, że chociaż Mima ma coś w rodzaju powojennej spirali mentalnej, nie ma w nim nic jawnie „strasznego” w tradycyjnym sensie. Zamiast tego wielu widzów mogłoby zaklasyfikować film jako thriller psychologiczny, z czym powszechnie kojarzy się twórczość Alfreda Hitchcocka.

Jednocześnie wiele jego filmów uznawano także za horrory, a we współczesnych przypuszczeniach częściej używa się terminu „horror psychologiczny”. Jest to również powiązane z pseudogatunkiem „podwyższonego horroru”, który patrzy na koncepcje z nieco bardziej ludzkiego poziomu, jednocześnie zachowując introspekcję i mniej skupiając się na nieuzasadnionej szokującej wartości sytuacji. To znaczy że Idealny błękit byłoby anime z gatunku horroru psychologicznego, jeśli naprawdę byłoby horrorem.

Ranking i włączenie horrorów anime było w ostatnich latach przedmiotem debaty, a fani próbują rozszyfrować, czy tak jest działa np Człowiek z piłą łańcuchową należeć do listy. W końcu, pomimo czasami makabrycznej treści, nadal uważa się ją za mangę i anime skierowaną do młodych chłopców. Podobnie nigdy nie jest szczególnie przerażający ani nawet obciążający psychicznie, mając jedynie swoje brutalne i nadprzyrodzone aspekty, na których można się oprzeć, jeśli chodzi o umiejscowienie gatunku horroru.

Jeśli cokolwiek, Idealny błękit ma o wiele więcej powodów, aby uważać go za anime typu horror. To samo można powiedzieć o brutalności Szał manga i anime, które również miały swój gatunek kwestionowany przez fanów. Prace te sprawiają wrażenie, jakby to była pewna kombinacja elementów, które jednoznacznie definiują anime jako horror i chociaż nie wszystkie są wymagane, Idealny błękit to przykład filmu, który wypada słabo w klasyfikacji.

Mimo, że nie jest to prawdopodobnie prawdziwy horror, Idealny błękit oglądanie jest nie mniej wstrząsające i niepokojące. Po raz kolejny rzeczywistość stojąca za fikcyjną historią sprawia, że ​​jest ona o wiele bardziej emocjonalna, niż gdyby przedstawiała wampiry, gobliny, duchy i demony. Oznacza to, że może się to z łatwością przydarzyć każdemu, kto ogląda film, a horror ma status przestrogi. Ostatecznie tego rodzaju gra moralna leży w sercu każdego prawdziwego horroru, niezależnie od tego, czy nim jest oficjalnie uznane za horror anime albo nie. W każdym razie jest to najbardziej intymna forma gatunku, ponieważ wywołuje głęboki dreszcz nie w kręgosłupie, ale w umyśle.

Idealny błękit (1997)

Piosenkarka popowa rezygnuje z kariery, aby zostać aktorką, ale powoli popada w szaleństwo, gdy zaczyna ją prześladować obsesyjny fan i coś, co wydaje się być duchem jej przeszłości.

Dyrektor

Satoshi Kon

Data wydania

5 sierpnia 1997

Rzucać

Junko Iwao, Rica Matsumoto, Masaaki Ôkura

Czas wykonania

81 minut

Główny gatunek

Anime

Transmisja strumieniowa

AMC+