Oddech Dzikiego I Łzy Królestwa przyniosły potrzebne zmiany Legenda Zeldy franczyzy, ale teraz, gdy ich rozdział w serii dobiegł końca, nadchodzi następny Zelda powinien nadać serii nowy kierunek. Otwarty świat nie zawsze oznacza lepszy lub bardziej wciągający świat i pewne wady Łzy Królestwa pokazał te zagadnienia. jako Zelda franczyza zaczęła bardziej skupiać się na opowiadaniu dobrej historii wraz z rozgrywką, światy gier musiały się dostosować, aby opowiadać te historie. Środowiska są ukształtowane zgodnie z radami udzielanymi przez NPC, a bossowie są umieszczeni w logicznych obszarach.
zamek wiśniowy miś
Problem z opowiadaniem historii w grze z otwartym światem jest to, że aby naprawdę było to doświadczenie z otwartym światem, historia musi istnieć w sposób nieliniowy. Każdy aspekt tej historii musi bronić się sam. W Oddech Dzikiego I Łzy Królestwa Zwykle osiąga się to poprzez przypisanie każdego wątku historii do osobnej linii zadań. W pewnym sensie są objęci kwarantanną i mają ze sobą niewielki kontakt. To właśnie w tym braku interakcji ujawniają się słabości tych historii.
Łzy Królestwa Opowiada bardziej liniową historię
W jeden sposób Łzy Królestwa I Oddech Dzikiego naprawdę różnią się podejściem do opowiadania historii. Oddech dziczy wspomnienia, które można przeglądać w dowolnej kolejności , zachęć graczy do ich organicznego poszukiwania. Znalezienie wszystkich wspomnień odblokowuje ostatnie wspomnienie, w którym to momencie gracz odblokowuje „prawdziwe” zakończenie gry. Różnica między tym prawdziwym zakończeniem a standardowym zakończeniem jest w najlepszym wypadku znikoma, chociaż zapewnia pewną zachętę do odblokowania jak największej zawartości przed konfrontacją z Calamity Ganonem.
W Łzy Królestwa , porównywalną linią zadań są Łzy Smoka , w której gracz musi zlokalizować geoglify na całej mapie gry, aby obejrzeć przerywniki filmowe z życia Zeldy w starożytnym Hyrule. w odróżnieniu Oddech Dzikiego , gracz jest gorąco zachęcany do poszukiwania ich w określonej kolejności, a nawet gracze, którzy lubią znajdować sekrety bez instrukcji, otrzymują mapę geoglifów w postaci lokalizacji, która ujawnia lokalizację każdej łzy i kolejność ich przeglądania W.
Chociaż te wspomnienia można oglądać w innej kolejności, sprawia to, że mają one znacznie mniej sensu niż Oddech Dzikiego 's, a gracz jest gorąco zachęcany do odnalezienia ich wszystkich nie dla samego ukończenia, ale w celu awansu w ważnej części zadania Master Sword. Można znaleźć Mistrzowski Miecz i ukończyć grę bez oglądania tych wspomnień, ale duża część historii – w tym co jest prawdopodobnie najbardziej emocjonalnym momentem — można znaleźć w tych geoglifowych wspomnieniach.
Na papierze jest to w porządku, ale w praktyce prowadzi to do tego, że gracze odkrywają, co stało się z Księżniczką Zeldą, a następnie wykonują jedno z zadań Zjawisk Regionalnych i obserwują, jak jeden z Mędrców zastanawia się, co stało się z Księżniczką Zeldą. Prowadzi to do momentu tarcia, w którym gracz wie, co się stało, i rzekomo Link też to wie, ale ponieważ historia toczy się w niewłaściwy sposób, nic nie można na to poradzić. To jest gdzie Łzy Królestwa historia zawodzi: sięgając po głębszą, bardziej interesującą historię, podąża ona za łukiem, i ten łuk można przerwać przez gracza.
Otwarty świat nie zawsze jest lepszym światem
Świat gry może być ekspansywny i interesujący, nie będąc światem otwartym. Technologia osiągnęła punkt, w którym możliwe jest stworzenie świata zbyt dużego, aby warto go było eksplorować, a rozmiar niekoniecznie jest tak ważny jak gęstość. Po ukończeniu każdego zadania, odkryciu każdej świątyni, obejrzeniu każdego wspomnienia, pokonaniu każdego bossa i odblokowaniu i pełnym ulepszeniu każdego zestawu zbroi, pozostaje jeszcze jedna rzecz: nasiona Koroka. Nasiona Koroka reprezentują punkt podziału Zelda projekty otwartego świata , w tym sensie, że są to w dużej mierze puchowe łamigłówki, których zadaniem jest wypełnienie świata czymś do zrobienia. Są to przedmioty kolekcjonerskie, które można wykreślić z bardzo długiej listy i ostatecznie bardzo niewielu graczy odkryje je wszystkie bez instrukcji.
Oczywiście nasiona Koroka nie psują wrażeń, zwłaszcza, że nie są obowiązkowe, ale stanowią problem w przypadku otwartych światów: trzeba coś zrobić z całą przestrzenią. Świat musi być duży nie bez powodu; muszą być rzeczy do znalezienia lub zrobienia. Co by było, gdyby zamiast nasion Koroka gracze odblokowali swoje przestrzenie ekwipunku poprzez serię zadań z udziałem Hestu, zadań, które stopniowo powiedziałyby graczowi więcej o Korokach jako gatunku lub o tym, dlaczego Hetsu tak bardzo się wśród nich wyróżnia? Gdyby wielkość świata zastąpiono opowiadaniem historii dałoby grze większą szansę na ponowne połączenie się ze swoją tożsamością Zelda gra. Gdzie jest Triforce? Gdzie są boginie Łzy Królestwa ? Gubią się gdzieś w stale rozwijającym się świecie, zagubieni w pogoni za nieliniowym doświadczeniem.
ile odcinków w sezonie 4
The Zelda Tożsamość zostaje utracona w projekcie otwartego świata
Dla fanów tradycyjnego 2D lub nawet 3D Zelda Gry, Oddech Dzikiego I Łzy Królestwa mają niewiele wspólnego z tym, co prawdopodobnie przyciągnęło ich do serii. Zelda jako przeżycie zawsze były lochy , narzędzia gromadzone z biegiem czasu, rozwiązywanie zagadek, odnajdywanie sekretów – powolne zwiększanie mocy w czasie, które pozostawia gracza gotowego do wygnania zła. Zelda znalazł wiele swojej tożsamości w świecie gry i podczas Oddech Dzikiego I Łzy Królestwa znaleźli swoją niszę, żyją w świecie tak ekspansywnym, że trudno to rozgryźć Zelda tożsamość. Nadal jest obecny w najlepszych momentach gry, na przykład gdy gracz widzi przelatującego Smoka Światła po pełnym zrozumieniu jego natury, ale tę głębię można równie łatwo utracić, gdy historia gry podwaja się, aby uwzględnić sceny oglądane przez graczy nieczynny.
Biorąc pod uwagę, jak tradycyjne Miecz Podniebny miało sens, że w przypadku kolejnych gier twórcy obrali odwrotny kierunek, ale teraz, gdy te gry radziły sobie tak dobrze, fani zastanawiają się, czy tradycyjne Zelda gatunek przepadł na zawsze. Gracze mają wiele możliwości wyboru znalezienie dobrej gry z otwartym światem , ale znalezienie gry takiej jak Zelda było czymś rzadkim i wyjątkowym. Niektórzy gracze nie wyrosli z oryginalnej formuły, a jeśli już, to następnej Zelda połączona gęstość starszych Zelda gier z rozległością nowszych, może stworzyć przeżycie tak samo niezapomniane, jak opuszczenie Sanktuarium Zmartwychwstania po raz pierwszy w Oddech Dzikiego .
The Zelda gry są uwielbiane nie bez powodu i szkoda byłoby, gdyby korzenie serii zatonęły w obliczu niedawnego sukcesu stylu otwartego świata. Każdy styl ma swoje zalety i wady Zelda grę i miejmy nadzieję, że przyszłe tytuły rozważą połączenie tych rzeczy, zamiast wyrzucać klasykę Zelda styl. Niezależnie od tego, czy gracz woli kapliczki czy lochy, technologię Zonai, czy klasyczny strzał z haka, Zelda doświadczenie zawsze polegało na zagubieniu się w świecie, pomaganiu potrzebującej duszy i pokonywaniu ciemności na świecie. Są to gry, które rzucają wyzwanie graczom, aby szukali bardziej pełnego nadziei jutra i byli życzliwością, której szukają inni na świecie.
