Dziś Nintendo dominuje na rynku gier przenośnych. Nawet gdy inne firmy próbowały w to wkroczyć, nikt nie zrobił tego tak dobrze. Teraz, po setkach klasycznych tytułów i iteracji na urządzenia przenośne, doszliśmy do końca ery. Nintendo wycofało swoją linię 3DS , ostatnią z samodzielnych handheldów. Zamiast tego skupi się na Nintendo Switch, który może być zarówno konsolą domową, jak i podręczną. Stworzyli to, co najlepsze z obu światów, a teraz odchodzą od oddzielnych systemów przenośnych.
Podczas gdy 2DS XL pojawił się w 2017 roku, drzewo genealogiczne DS istnieje od prawie 20 lat. Teraz, gdy linia dobiegła końca, spójrzmy wstecz i przypomnijmy sobie, jak daleko zaszedł system – począwszy od 2004 roku z oryginalnym Nintendo DS.
Nintendo DS
Kiedy po raz pierwszy ujawniono na E3, Reggie Fils-Aimé powiedział, że DS to nie tylko Dual-Screen, ale także Developer's System. To dlatego, że był szalenie inny niż rodzina Game Boya. Wprowadzenie ekranu dotykowego i rysika było innowacyjne i dało programistom nowe sposoby tworzenia rozgrywki. W szczególności miał mikrofon używany do gier, Nintendo , wraz z innymi wówczas rewolucyjnymi funkcjami, takimi jak tryb uśpienia i łączność Wi-Fi. Był to zupełnie nowy sposób na grę z ręki, a nawet kontynuował dziedzictwo Game Boy Advance, używając dodatkowego gniazda na wkładki GBA. DS otrzymałby również odświeżenie z 2006 roku, DS Lite, mniejszą wersję z większym rysikiem i trwalszą baterią.
DS zmienił rzeczy dla Nintendo i te zmiany są nadal odczuwalne do dziś. Kontynuowali interaktywność w swoich konsolach od Wii do Switcha. Ekran dotykowy był ogromnym punktem sprzedaży, ale były też inne wspaniałe funkcje. DownloadPlay zezwolił właścicielom na udostępnianie niektórych gier, łącząc się z DS właściciela, aby pobrać kopię gry i grać razem. Ludzie mogą łączyć się również poza grami Czat Picto , bezprzewodowy system wiadomości. Może nawet korzystać z przeglądarki internetowej, chociaż nie było to coś, z czego wielu użytkowników lubiło korzystać.
Nintendo było już królem na arenie przenośnych konsol, a DS po prostu go utrwalił. Choć przetrwał pewną konkurencję ze strony PlayStation Portable, Nintendo stworzyło już DS z bardziej unikalnymi funkcjami i większą biblioteką gier. Nintendo DS jest nadal drugą najlepiej sprzedającą się konsolą, zaraz po PS2.
Nintendo DSi
Wydany w 2008 roku DSi był cieńszy z większymi ekranami, ale musiał zrezygnować z gniazda kartridża GBA, aby uwzględnić różnicę rozmiarów. Wciąż był jednak wstecznie kompatybilny z grami DS i był pierwszym handheldem Nintendo, który miał sklep internetowy.
W tej wersji Nintendo zaczęło dodawać innowacyjne funkcje do swoich urządzeń przenośnych. DSi mógł odtwarzać muzykę z kart SD, nagrywać i edytować dźwięk, a także miał przednie i tylne kamery, które mogły robić zdjęcia, które można było również edytować. Miała na celu zapoznanie młodszych grup z fotografią i realizacją dźwięku dzięki prostym aplikacjom z podstawowymi funkcjami. Filtry, rozpoznawanie twarzy i korekty zdjęć były podobne do tych, które widzimy dzisiaj w aplikacjach i można je było udostępniać innym użytkownikom DSi.
Był to system przeznaczony do grania i odkrywania kreatywności. Nie sprzedawał się tak dobrze jak oryginał, ponieważ był to głównie ulepszenie, a wielu krytyków twierdziło, że nowe funkcje były efekciarskie lub niskiej jakości. Odświeżenie systemu, DSi XL, wydane w 2010 roku i było pierwszą wersją XL konsoli Nintendo. Był tylko jeden problem: 3DS był tuż za rogiem w 2011 roku.
fasola stara gueuze
Nintendo 3DS, 2DS i nowe 3DS
Nintendo po raz kolejny unowocześniło swoje urządzenie przenośne, wprowadzając ekran 3D, który nie wymagał akcesoriów i można go było wyłączyć. Używała go większość gier 3DS, w tym wbudowane gry AR. 3DS nie był jednak bez problemów. Ekran musiał być ustawiony pod odpowiednim kątem, aby zobaczyć go w 3D, a Nintendo wyraziło obawy o zdrowie oczu dzieci. Był jednak większy problem. Były pracownik Sony pozwał Nintendo do sądu w USA w związku z naruszeniem patentu na ekran 3D w 2013 roku. Wygrał, a Nintendo początkowo nakazano zapłacić 30,2 miliona dolarów odszkodowania, ale Nintendo nadal walczyło i obniżyło grzywnę do 1,82% w tantiemach za każda sprzedaż podręczna 3D.
Ponownie, poprzednie funkcje zostały ulepszone i dodano nowe. Kamery mogły teraz robić zdjęcia 3D. Mii-Maker został dodany jako część profili 3DS, oraz StreetPass został wprowadzony jako sposób na poznawanie ludzi przez samo przejście z 3DS'em w trybie uśpienia. Nagrał nawet kroki, które zamieniły się w monety dla StreetPass Gry. Sklep internetowy, którego dzisiaj używamy, był tutaj pierwszy, ale miał własną bibliotekę i podręczną konsolę wirtualną. Był również wstecznie kompatybilny z grami DS i DSi, chociaż teraz jest zablokowany region.
Mimo to wielu nie widziało potrzeby uaktualniania z DSi. Nintendo obniżyło cenę 3DS, aby dopasować DSi XL, aby uzyskać lepszą sprzedaż. Kiedy DSi zaprzestano w 2014 roku, 3DS przejął kontrolę, a wersja XL została wydana w 2012 roku.
Nintendo wydało 2DS w 2013 roku w związku z obawami, że efekt 3D szkodzi dzieciom. Miał te same funkcje co 3DS, tyle że był pojedynczym elementem bez funkcji składania i pomijał funkcje 3D. Kosztował mniej, ale był tak słaby, że w 2016 r. Cena musiała zostać obniżona do poniżej 100 USD. Wersja XL została wydana w 2017 roku, przeprojektowując system, aby wyglądał bardziej jak tradycyjny 3DS, w tym konstrukcja z klapką.
W 2015 roku New Nintendo 3DS i jego wersja XL wyszły z kilkoma ulepszeniami. Dodano drugi, mniejszy joystick, który działał jak akcesorium Circle Pad Pro w grach takich jak Monster Hunter i miał wbudowany czytnik NFC dla Amiibos. Dodano wykrywanie twarzy, aby zoptymalizować efekt 3D i był większy niż 3DS. Tylko kilka gier wyszło korzystających z ulepszeń sprzętowych, ale miało SNES VC. Nie był jednak całkowicie nowy i miał ten sam problem, co sprzedaż DSi.
