„Hostile Kirk Place” – napisany przez Michaela Price’a i wyreżyserowany przez Stevena Deana Moore’a – to solidny pomysł na odcinek Simpsonowie . Jest zakorzeniony w głębokiej ławce zdefiniowanych postaci serialu, jednocześnie używając satyry do szturchania wielu solidnych wykopalisk w aktualny stan amerykańskiego społeczeństwa. Otwarcie odnosząc się do różnych zakazów książek w Stanach Zjednoczonych, odcinek dotyka również niepokojącej siły populizmu, przypadkowego sposobu, w jaki inni mogą czerpać korzyści z konfliktów, oraz nieocenionej wagi pamiętania o przeszłości.
PRZEWIŃ, ABY KONTYNUOWAĆ TREŚĆ
W tym odcinku dzieje się wiele, co jest fascynujące, zwłaszcza że dotyka wszystkich tych tematów, a jednocześnie stanowi solidną eksplorację niektórych trwałych, ale niedostatecznie wykorzystanych postaci drugoplanowych w serialu. Ale cały ten dobry potencjał wydaje się nieco zmarnowany przez trzeci akt, który jest wystarczająco przyzwoity, ale nie może nie czuć się zawiedziony, biorąc pod uwagę to, co się wydarzyło. Jeśli kiedykolwiek był odcinek pt Simpsonowie który domagał się bycia dwuczęściowym , to „Hostile Kirk Place” – ponieważ dodatkowy pokój mógł nadać temu miejscu coś wyjątkowego.
Co się dzieje w „Wrogim Kirk Place” Simpsonów
„Hostile Kirk Place” rozpoczyna się ponownym zamknięciem Springfield Elementary, co powoduje, że uczniowie są zmuszeni do nauki w domu. To skutkuje Odkrywanie Kirka Van Houtena że błędy jego przodka są nadal dokładnie nauczane, co skłoniło go do wezwania do usunięcia go ze szkolnego programu nauczania. Wywołuje to szereg pomniejszych konfliktów w całym mieście, a Kirk znajduje sojuszników w ks. Marge stara się służyć jako „poręcz” dla ambicji Kirka, podczas gdy Homer — widząc okazję do skorzystania z narastających konfliktów w całym mieście — tworzy linię personalizowanych koszul, które wyrażają oburzenie z powodu wszelkiego rodzaju problemów.
Na papierze, „Hostile Kirk Place” to świetny pomysł i taki, który działa niesamowicie dobrze w pierwszym akcie. Status Kirka jako jednego z wiecznych nieudaczników Springfielda daje mu emocjonalną kotwicę, na której może zahaczyć swoją motywację, nawet gdy jego wysiłki stają się coraz bardziej śmieszne, głupie i drakońskie. Chociaż zdarzają się żarty kosztem performatywnego liberalnego oburzenia i manipulacyjnego charakteru każdego konfliktu, perspektywa spektaklu jest jasna od samego początku. Zakazy książek Kirka i ewentualne palenie książek służą jako specyficzna i ostra satyra na wzmożoną kontrolę edukacji, z jaką spotyka się w prawdziwym życiu prawicowi amerykańscy politycy i ich zwolennicy.
W tych scenach jest mnóstwo żartów kosztem osobistej kruchości i hipokryzji, gdy Kirk i Rainier narzekają na to, jak liberalni „płatki śniegu ranią nasze uczucia”. Z wystarczającą ilością miejsca do oddychania, „Hostile Kirk Place” może być jednym z nich Simpsonowie najlepsze odcinki satyryczne całego serialu, z całkowicie naturalnym punktem podziału dla potencjalnego dwuczęściowego, gdy Kirk przejmuje pełną kontrolę nad miastem. Problem polega na tym, że „Wrogie Kirk Place” nie jest dwuczęściowy odcinek.
Dlaczego „Hostile Kirk Place” musiało być dwuczęściowe
Po solidnych pierwszych dwóch aktach, „Hostile Kirk Place” kończy się pospiesznym trzecim aktem, który mniej więcej gubi niektóre z obiecujących bitów postaci. Chalmers jest mimochodem odwołany przez burmistrza Quimby'ego w ostatnich chwilach drugiego aktu. Tymczasem książęta i ich sojusznicy, którzy „nigdy się nie budzą”, tacy jak dr Hibbert, Komiksowiec i Kumiko, są mniej lub bardziej zapomniani – z wyjątkiem plakatu, który oczernia rodzinę Prince'ów w sprytnej historycznej aluzji. Miejsce Marge jako poręczy Kirka ma potencjalną moc, ale ich związek sprowadza się do dwóch scen, które szybko eskalują niepowodzenia Kirka do niepotrzebnie tępego miejsca.
Odcinek nawet w dużej mierze kończy się bez zamknięcia. Kirk powtarza błędy swojego prapradziadka i większość miasta zostaje zmiażdżona pod gigantyczną altaną, a historia dosłownie powtarza się w brutalny sposób. Strona główna . To dobre zakończenie, ale takie, które zasługuje na więcej oddechu. Van Houtenowie nie mają chwili na osobiste rozliczenie, kiedy skonfrontują się z działaniami Kirka, a Springfield prawdopodobnie po prostu odbije się od tej ostatniej transformacji bez autorefleksji. Szkoda, biorąc pod uwagę potencjał, jaki odcinek pokazuje inaczej.
Pytania o zaangażowanie Chalmera w edukację i zaangażowanie rodziny Prince w edukację historyczną mogły być warte dalszych badań. Tymczasem inne postacie, które wydają się idealne do tego rodzaju historii, takie jak Lisa – której oddanie prawdzie stanowiłoby doskonały kontrast z zawrotną miłością jej ojca do chaosu i objęciem przez Milhouse'a postawy ojca – są w dużej mierze poboczne… prążkowany. Podwójny czas trwania to dokładnie coś, czego „Hostile Kirk Place” potrzebowało, aby było czymś wyjątkowym. Nie każdy odcinek Simpsonowie musi przejść trasę o podwójnej długości. Ale w „Hostile Kirk Place” dzieje się tak wiele, że ostatecznie wydaje się niedopieczone w wyniku pośpiesznego trzeciego aktu. „Hostile Kirk Place” to doskonały przykład Simpsonowie odcinek, który naprawdę mógł skorzystać na nowoczesnym podejściu serialu do dłuższej formy narracji.
