PRZEGLĄD RETRO: Spider-Man (2002) wyznacza standardy dla filmów o superbohaterach

Człowiek Pająk 'S dziedzictwo jest skomplikowane. Ukochany film – wyreżyserowany przez Sama Raimiego, z Tobeyem Maquirem, Kirsten Dunst, Willemem Dafoe i Jamesem Franco – przeszedł do historii jako pierwszy film, którego otwarcie przekroczyło 100 milionów dolarów . Jednak zaledwie pięć lat później trzeci film z rodzącej się serii gwałtownie zahamował. Jest też fakt, że niektórzy współcześni widzowie odrzucili Człowiek Pająk za bycie kampową zabawą z minionej epoki. Inni posunęli się nawet do obwiniania go za zapoczątkowanie boomu na współczesnych superbohaterów, że ich zdaniem przesadzili z jego powitaniem.

Czy dwie dekady od premiery i dwóch sequeli zmieniły sposób, w jaki ludzie postrzegają oryginał? Człowiek Pająk Dzisiaj? Zdecydowanie, ale na lepsze. Nawet z współczesnej perspektywy było jasne, że pierwszy film fabularny Spider-Mana nie będzie przypominał filmu prowadzonego przez Nicholasa Hammonda. Niesamowity Spider Man Seriale telewizyjne z lat 70. lub którykolwiek z poprzedzających je kiepskich filmów o superbohaterach. Z nielicznymi wyjątkami filmy o superbohaterach do 2002 roku pozostawiały wiele do życzenia. Zajęło to reżysera najbardziej znanego z Martwe zło trylogię, która ma rozwiązać zagadkę tego, jak sprawić, by webslinger i ogólnie superbohaterowie wyglądali fajnie w akcji na żywo.

Efekty wizualne Spider-Mana przekonały widzów, że Spider-Man istniał naprawdę

Efekty wizualne Spider-Mana nie są doskonałe, ale spełniają swoje zadanie

Gwiazda Spider-Mana J.K. Simmons ujawnia, że ​​„nigdy nie spotkał Toma Hollanda”

Zanim Peter Parker trafił na duży ekran, Richard Donner wynalazł współczesny film o superbohaterach Superman: Film w 1978 roku. Słynny slogan tego ostatniego brzmiał: „Uwierzysz, że człowiek potrafi latać”. 25 lat po tym, jak Superman pojawił się na dużym ekranie, łatwo było wzbudzić w widzach wiarę w latającego superbohatera i poczucie jego sympatii. Jednak sprawienie, by ta sama publiczność poczuła to samo w przypadku superbohatera, który skakał po nowojorskich drapaczach chmur za pomocą sieci i mając na sobie czerwono-niebieskie rajstopy, było nie lada wyzwaniem. Jest wiele powodów Człowiek Pająk był świetnym filmem i wszystkie są prawdziwe. A jednak, gdyby jego huśtanie się w sieci nie wyglądało idealnie lub przynajmniej wiarygodnie, wszystko inne nie miałoby znaczenia . Nieważne, jak wspaniała była historia, występy i kostiumy, kim był filmowy Spider-Man, jeśli nie mógł zrobić tego, co potrafi pająk?

hrabstwo Bourbon rzadkie 2015

W kwietniu 2002 r. Tygodnik Rozrywki opisał kręcenie pierwszego pojawienia się Zielonego Goblina. Pisarz Tom Russo opisał „sceptycznych statystów [wyobrażających sobie], że kawałek taśmy klejącej Day-Glo przyklejony do końca podniesionego słupa o wysokości 3 metrów to w rzeczywistości Spider-Man kołyszący się nad głową”. Pomimo początkowych wątpliwości i warknięcie, Spider-Mana efekty wizualne były niemal płynne i budziły podziw. Nawet pomimo pewnych oczywistych wad, postacie w pełni wygenerowane komputerowo, takie jak Spider-Man i Zielony Goblin, były nowatorskie na początku XXI wieku. Ale w 2024 roku niektóre ich sceny wyglądają jak przestarzała gra wideo. To powiedziawszy, świadczy to bardziej o wykładniczej poprawie grafiki CGI niż o jakimkolwiek deficycie w filmie z 2002 roku.

Obecnie fani Marvela nie są tak wyrozumiali, jeśli chodzi o efekty wizualne, które nie są idealne. Po prostu zapytaj przepracowani i niedostatecznie opłacani artyści cyfrowi She-Hulk Prawnik Lub Ant-Man i Osa: Quantumania . Nadal, nawet przy lekko widocznych matowych liniach i oczywistych dubletach wygenerowanych komputerowo, Spider-Mana efekty utrzymują się dobrze. W momencie premiery i nawet dzisiaj sposób, w jaki Spider-Man pełzał po ścianach i poruszał się po sieci, gwarantował, że film spodoba się widzom w każdym wieku.

Tobey Maguire pozostaje ikoną Petera Parkera i Spider-Mana

Gwiazdy Spider-Mana nadały filmowi człowieczeństwo i urok

Kirsten Dunst wypowiada się na temat nieprzyjemnego pseudonimu Spider-Mana i powraca do filmów o superbohaterach

Z trzech Petersów Parkerów w akcji na żywo , każdy fan Spider-Man ma swojego ulubieńca. W rzeczywistości ich ulubiony Peter może nie być tym samym aktorem, co ich ulubiony Spiderman. Nie ma co do tego wątpliwości Tobey Maguire był niemal idealnym Puny Parkerem. Był tak niezdarny, zdenerwowany i mówił cicho, że do niektórych jego dialogów należało dodać napisy. Spider-Man Maguire’a nie był jednak tak dowcipny i rozmowny, jak kreacje innych aktorów czy, co ważniejsze, wersja komiksowa. Chociaż była to uczciwa krytyka, w żadnym wypadku nie jest to fatalna wada.

W kostiumie lub poza nim Maguire doskonale ucieleśniał wszystkie strony tej postaci. Musiał to także zrobić w czasach, gdy niewielu było łagodnych superbohaterów, z którymi można go było porównać. Od momentu ukąszenia pająka do komunikatu „Go Web, go!” montaż sceny, w której Spidey zmagał się z wyborem pomiędzy uratowaniem MJ-a a tramwajem pełnym dzieci, Maguire trafił we właściwe nuty . Chociaż jego postać nie została dokładnie wyrwana z komiksów, był zarówno autentyczny, jak i bohaterski, kiedy tego potrzebował. Przez cały film widzowie mieli wyraźne poczucie, że pomimo wszystkich swoich spektakularnych umiejętności Petera przerosło jego możliwości. Zapomnij o żartach i niezręczności; Nerwowość Petera uczyniła go tak ukochaną postacią, z którą można się utożsamić. Maguire wykonał świetną robotę, uchwycąc człowieczeństwo Petera i Spider-Mana.

Maguire zabłysnął także w scenach z Mary Jane Watson (lub po prostu MJ) graną przez Kristen Dunst. Nawet jeśli MJ była trochę za dużą „damą w opałach” jak na film XXI wieku, widzowie natychmiast zrozumieli, co Peter w niej widział. Podobnie występ Dunsta sprawił, że MJ zainteresował się Peterem, począwszy od ich pogawędki na podwórku, a skończywszy na wyznaniu przy grobie, że darzy go uczuciami. Mniej elektryzujący był James Franco w roli przyjaciela Petera, Harry Osborn. Franco był w najlepszej formie, kiedy Harry zachowywał się jak drażliwy i wściekły palant, którym był przez większość czasu Raimiego. Człowiek Pająk trylogia. Jednak ani on, ani Maguire nigdy skutecznie nie sprzedali, dlaczego Peter i Harry byli przyjaciółmi na pierwszym miejscu. I podobnie jak sam Harry, Franco nigdy nie mógł uciec przed cieniem swojego ekranowego ojca.

Willem Dafoe urodził się, aby zagrać Normana Osborna i Zielonego Goblina

Willem Dafoe skradł film we wszystkich swoich scenach

Joe Manganiello ze Spider-Mana opowiada o potencjalnym powrocie Marvela

Konwencjonalna mądrość podpowiada, że ​​superbohater jest tak dobry, jak jego superzłoczyńca. Jeśli tak było, to podejście Willema Dafoe do Normana Osborna było powodem, dla którego Maguire w roli Petera był tak fantastyczny. Występ Dafoe był szalenie przesadny że ustanowił poprzeczkę, z którą do dziś mierzy się ekranowych superzłoczyńców. Jednak nigdy nie skręcił na kampowe terytorium tak złe, że aż dobre. Scena, w której Norman po raz pierwszy „rozmawiał” z Zielonym Goblinem, powinna znaleźć się w rozmowie na temat najlepszego ekranowego dzieła Dafoe.

Deadpool 2 x-men kamea

Dafoe zasługuje również na uznanie za to, jak powołał Normana do życia. „Niewinna” strona Zielonego Goblina również była trudną postacią do zagrania. Dafoe musiał być na tyle czarujący, aby widzowie uwierzyli w chęć wywarcia na nim wrażenia przez Petera i współczuli jego kłopotom. Musiał też być na tyle nieobecnym ojcem, żeby wyjaśnić, dlaczego Harry był taki żałosny, i pokazać potwora, który desperacko próbował wyrwać się z podświadomości Normana. Norman był także bezwzględnym biznesmenem, a sam był w pewnym sensie naukowcem. Nie trzeba dodawać, że Dafoe wykonał wspaniałą robotę, odgrywając pojedynki i sprzeczne osobowości Normana, zarówno w sposób jawny, jak i subtelny. Od tego czasu Dafoe wykonał tak dobrą robotę Człowiek Pająk, stał się tak synonimem Normana i Zielonego Goblina, że ​​wszystkie przyszłe wcielenia superzłoczyńcy bledną w porównaniu z jego prawie 20-letnimi występami.

To mówi, największa sztuczka, której dokonał Dafoe Człowiek Pająk sprawiał, że widzowie współczuli Normanowi, a nawet litowali się nad nim , szczególnie gdy jest krytykowany przez Zielonego Goblina. Podobnie jak w „Lexu Luthorze” Gene’a Hackmana i „Jokersach” Jacka Nicholsona czy Heatha Ledgera, występ Dafoe w roli Osborna w niezastąpiony sposób zakotwiczył jego film. Z perspektywy czasu nadal naprawdę zaskakuje fakt, że Raimi (lub producenci Sony) nie utrzymali go przy życiu lub przynajmniej nie pozostawili mu wystarczającego pola manewru, aby umożliwić powrót. Wrócił dopiero dzięki halucynacji Spider-Man 2 i w Spider-Man: Nie ma drogi do domu, ale jako wariant z wieloświata, który może, ale nie musi, być tym, który zginął w filmie z 2002 roku.

Spider-Man zmienił kino w historyczny sposób

Spider-Man dał początek współczesnemu filmowi o superbohaterach

Bruce Campbell zapowiada powrót MCU i potwierdza powiązanie Spider-Mana i Doktora Strange

Pomimo X-Men sukces dwa lata wcześniej , można poprowadzić linię prostą Człowiek Pająk do współczesnej dominacji opowieści o superbohaterach. Jest oczywiście rekordowa sprzedaż biletów w weekend otwarcia, która udowodniła, że ​​superbohaterowie mogą być największą rzeczą w filmach. Film pokazał także, że na ekranie mogą pojawić się bystrzy, kolorowi i wierni komiksowi superbohaterowie, których widzowie w każdym wieku będą traktować poważnie. Spider-Mana wykorzystanie wrodzonej sztuczności i kreatywności materiału źródłowego stanowiło ostry kontrast z mrocznością i „realizmem” X Men kino.

Warto dodać, że przy produkcji obecny był niedawno zatrudniony producent Kevin Feige. Czas spędzony na obserwowaniu pracy obsady i ekipy pomógł mu wyciągnąć wnioski z Marvel Cinematic Universe (MCU), który rozpoczął się zaledwie sześć lat później od filmu Iron Mana uruchomienie w 2008 roku. Według MCU: Panowanie Marvel Studios autorstwa Joanny Robinson, Dave'a Gonzalesa i Gavina Edwardsa Feige nauczył się „wkładać maksymalny wysiłek w film” i „podejmować decyzje w oparciu o to, jak chciała się czuć widzowie, a nie… swoją artystyczną wizję”.

Człowiek Pająk sprawił, że widzowie odczuwali wszystko, od podekscytowania po złamane serce, i dlatego pozostaje tak ukochanym filmem. Film był poważny i zabawny, pozostawiając jednocześnie miejsce na tragedię, napięcie i strach. Postacie doskonale pasują do swoich archetypów, a mimo to wszyscy czuli się świeżo i jak w domu w świecie zdefiniowanym przez Raimiego. Człowiek Pająk ma w sobie czystość, którą cechuje niewiele filmów o superbohaterach, m.in Superman: Film będąc jedynym, do którego się zbliża. Człowiek Pająk jest bystry, bezwstydnie pełen nadziei i traktuje siebie na tyle poważnie, że zapada w serca i wyobraźnię widzów jak mucha w pajęczą sieć.

Spider-Man będzie transmitowany strumieniowo w AppleTV i Disney+, a zadebiutuje w ograniczonych kinach 8 kwietnia 2024 r.

poranne piwo rozkoszy

Spider-Man (2002)

Po ukąszeniu przez genetycznie zmodyfikowanego pająka nieśmiały nastolatek zyskuje pająkopodobne zdolności, których używa jako zamaskowany superbohater do walki z niesprawiedliwością i stawienia czoła mściwemu wrogowi.

Dyrektor

Sama Raimiego

Data wydania

3 maja 2002

Studio

Zdjęcia Sony

Rzucać

Tobey’a Maguire’a, Kirsten Dunst, James Franco , Willem Dafoe , Cliff Robertson , Rosemary Harris , J.K. Simmonsa, Joe Manganiello

Pisarze

Stana Lee , Steve'a Ditko i Davida Koeppa

Czas wykonania

121 minut

Główny gatunek

superbohaterowie

• Jasna, szczera historia o superbohaterach dla wszystkich grup wiekowych.
• Świetne kreacje, szczególnie Norman Osborn w wykonaniu Willema Dafoe.
• Film stylistyczny, który mimo swoich czasów pozostaje ponadczasowy i przystępny.

• Wiążący się z pewnymi zmęczonymi tropami, szczególnie jeśli chodzi o MJ-a.
• Efekty wizualne, które mogą wydawać się niesamowite młodszym (lub nadmiernie krytycznym) widzom.
• Maguire, Dunst, Franco i inni są za starzy, aby z całą pewnością być uczniami szkoły średniej.