The Elder Scrolls V: Skyrim szturmem podbił świat gier, gdy został wydany w 2011 roku, a następnie ustalił, jak wygląda udany otwarty świat. Następujący Skyrim , pojawiło się wiele innych gier z otwartym światem, z których kilka próbowało powtórzyć to, co udało się osiągnąć. Jednak wydanie 2017 gry z otwartym światem The Legend of Zelda: Breath of the Wild natychmiast ustanowił nowy standard.
Obie są świetnymi grami z otwartym światem na swój własny sposób: Zelda skupia się bardziej na przygodzie i Skyrim skupia się na RPG. Istnieją jednak pewne nakładające się aspekty tych dwóch gier, w których Oddech Dziczy jest lepszy.
zwycięstwo kirsch wiśniowe gose
Teoretycznie celem otwartego świata jest umożliwienie graczowi robienia wszystkiego, co chce i odkrywania do woli. Jednak w Skyrim przemierzanie mapy jest bardziej zbliżone do podróżowania niż odkrywania. Aby dostać się do następnego celu, gracze muszą zaznaczyć lokalizację na mapie, a następnie podążać za paskiem nawigacji, zamiast odkrywać kolejny interesujący punkt poprzez eksplorację. Gracze najczęściej patrzą na HUD podczas ruchu, tracąc przy tym wszystkie drobne szczegóły misternie zaprojektowanego świata w pośpiechu, aby dotrzeć do następnej lokalizacji.
Oddech Dziczy unika podróżowania zorientowanego na cel, projektując świat tak, aby zachęcał do odkrywania i doceniania podróży. Zamiast zapewniać lokalizacje na mapie, gracze muszą zbadać obszar i zdecydować się na interesującą lokalizację do zbadania. W rzeczywistości grę można nawet ukończyć z wyłączonym HUDem, ponieważ zawsze są NPC, którzy udzielają wskazówek, które pomagają w odkrywaniu bez trzymania za rękę, coś nawet Skyrim poprzednik, Morrowind , spisał się dobrze pomimo wydania dekadę wcześniej.
Zamiast mieć mdły, realistyczny świat world Skyrim , Oddech Dziczy ma swobodę i absurdalne, ale interesujące rzeczy wyłaniają się z horyzontu lub leżą pośrodku niczego, popychając graczy do zbadania. W dziwny sposób Oddech Dziczy nawet czuje się bardziej wciągający niż bardziej uziemiony świat Skyrim z powodu drobnych szczegółów: noszenie metalu podczas burzy może prowadzić do porażenia prądem, ściany są śliskie, na które można się wspinać, gdy pada deszcz, a zimne tereny zmuszają Link do odpowiedniego ubierania się.
Innym czynnikiem wpływającym na immersję jest sposób, w jaki oba tytuły podchodzą do przejścia. W Oddech Dziczy , przemierzanie mapy jest fajne. Istnieją opcje wspinaczki, schodzenia, jazdy konnej, a nawet jazdy na nartach na tarczy. W Skyrim , przemierzanie jest żmudne, zwłaszcza gdy gracze nie mają konia.
Koncentrując się na przechodzeniu z jednego punktu zadania do drugiego, gracze często mogą czuć się zmuszeni polegać na mechanizmie szybkiej podróży zamiast zanurzać się w otwartym świecie. Oddech Dziczy ma również szybką podróż, ale gracze mogą czuć się bardziej zmuszeni do wspinania się na górę i szybowania ze szczytu niż do korzystania z funkcji łamania zanurzenia.
lagunitas citrusinensis blady ale
Kolejny plus Oddech Dziczy to wiele rozwiązań, które oferuje dla problemów. Gracze mogą przejść przez rzekę, wycinając drzewo, aby utworzyć most, przepłynąć przez nie lub wspiąć się na górę. Mogą pokonać wroga, rzucając w niego głazem lub podpalając ich obóz, gdy śpią. Oferuje graczom wolność nie tylko dla co zrobić -- jak Skyrim -- ale również w jaki sposób to zrobić. Elementy te tworzą wspaniały i bogaty świat, który przekonuje graczy do eksploracji każdego jego zakątka, a także do obrony przed Ganonem.
W ostrym kontraście Skyrim Świat wydaje się być estetycznie mdły i nie jest czymś wartym ocalenia przed Alduinem. Jednak gdy Skyrim czuje się jak grind w międzyczasie od jednego zadania do drugiego, same zadania są fantastyczne i coś Oddech Dziczy jest słabo rozwinięty. Chociaż Skyrim questy prowadzą graczy do odkrywania interesujących wątków lub fabuły, Oddech Dziczy jest prawie jałowy w tym dziale. Wiele jego zadań prowadzi do mało inspirujących nagród, takich jak ziarno Koroka lub nowa, łamliwa broń. Podczas gdy oba tytuły mają problemy z opowiedzeniem głównej historii, którą warto zagrać, Skyrim Historie poboczne są zdecydowanie jednymi z najważniejszych wydarzeń w grze.
Jednak pomimo tego braku historii NPC i wiedzy o budowaniu świata, byłoby niesprawiedliwe nazywać Zelda pusty w treści świat. Jasne, że w porównaniu do Skyrim -- chociaż ta pierwsza jest większa, ale sam rozmiar gry w porównaniu z jej zawartością służy innemu, ale bardzo ważnemu celowi, jakim jest poczucie podziwu i przygody.
Jeśli Oddech Dziczy sequel może utrzymać to uczucie, jednocześnie dostarczając więcej historii i historii pobocznych do zadań - coś jego poprzednik, maska majora , spisała się znakomicie -- może nawet przekroczyć Oddech Dziczy . Starsze Zwoje VI , z drugiej strony może skorzystać z polegania mniej na elementach HUD, a bardziej na tworzeniu niewidzialnych kierunków w projekcie swojego świata. Wygląda na to, że obie gry mają coś, czego mogliby się nauczyć od drugiej.
