W 1987 roku fani science fiction byli świadkami powrotu Star Trek na ekrany ich telewizorów. Ustawienie, epoka, postacie, a nawet Przedsiębiorstwo były różne, ale Star Trek: następna generacja (TNG) umocnił się w kanonie w ciągu siedmiu sezonów. Chociaż niektórym fanom zajęło trochę czasu przystosowanie się do zmian i różnic w tej nowej ekipie, był to początek nowej historii, która nadal rezonuje z fanami z różnych mediów, w tym z komiksów. DC Comics wydało pierwszą adaptację komiksu w lutym 1988 roku, wyznaczając tym samym przyszły rok jako 35. rocznicę istnienia Kapitana Picarda i Enterprise-D w komiksach.
Artysta okładki Bill Sienkiewicz i ołówek Pablo Marcos byli pierwszym zespołem kreatywnym, który oficjalnie ogłosił przetłumaczyć nowy Enterprise na stronę . Fani znali już klasycznego Enterprise i jego słynny numer rejestracyjny NCC-1701, ale ogromny, smuklejszy statek klasy Galaxy firmy TNG szczycił się NCC-1701-D na swoim owalnym kadłubie. To zaczęło rodzić różne pytania. Fani naturalnie zastanawiali się, kto jest odpowiedzialny za nowy rejestr.
Matka Ziemia
Star Trek: następna generacja Odziedziczył Enterprise
Twórcy oryginału Star Trek serial zawsze wiedział, że Enterprise jest tak samo postacią, jak załoga, która ją sterowała. Pierwotnie statek kosmiczny miał nosić nazwę Yorktown, ale Gene Roddenberry, zafascynowany historią prawdziwych żaglowców Enterprise, zdecydował, że „...zawsze był dumny z tego statku i chciał używać tej nazwy”, jak stwierdzono w wywiadzie z 1973 r. Rejestr NCC-1701 TOS Enterprise pochodził z kilku źródeł. NC był jednym z międzynarodowych kodów rejestracyjnych statków powietrznych przypisanych Stanom Zjednoczonym. Drugie C zostało dodane, ponieważ w tamtym czasie radzieckie samoloty używały C w swoich oznaczeniach Matt Jefferies, który przejął projektowanie statków po odejściu pierwotnego dyrektora artystycznego Pato Guzmana, wierzył, że wyprawa w kosmos w przyszłości będzie wspólną operacją USA i Rosji.
Tak więc NCC stało się skrótem Gwiezdnej Floty od „Naval Construction Contract”, porównywalnym z numerami kadłubów Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Jefferies odrzucił użycie numerów 3, 6, 8 i 9, ponieważ zbyt łatwo pomyliłyby je wizualnie na ekranie i zdecydował, że Enterprise będzie pierwszym statkiem 17. zaprojektowanego statku Gwiezdnej Floty. Stąd 1701. Klasyk Tworzenie Star Treka książka autorstwa Stephena E. Whitfielda i Gene'a Roddenberry'ego wyjaśnia, że USS miał być skrótem od United Space Ship i że Enterprise jest członkiem klasy Starship, chociaż licencjonowane teksty, grafika na ekranie, rekwizyty i dialogi później przekonwertował statek na statek klasy Constitution.
Tak więc, kiedy TNG miało swoją premierę ze swoim nowym statkiem kosmicznym, projektanci statku kosmicznego Enterprise klasy Galaxy zamierzali zarejestrować nowy statek jako NCC-1701-7, zgodnie z jedną z oryginalnych biblii dla serii. Wskazano, że na zakończenie ww Star Trek IV: Podróż do domu , nowy Enterprise oryginalnej załogi miał rejestrację NCC-1701-A. 7 szybko przekształciło się w G, aby być zgodnym z tym faktem, tak jak w tamtym czasie był program planowano ustawić w 25 wieku , 150 lat po oryginalnej serii. Następnie rewizja z lutego 1987 r Podręcznik pisarzy nowej generacji określony TNG Enterprise będzie określane jako NCC-1701-D. W końcu na miejsce akcji wybrano XXIV wiek, 78 lat po oryginale Star Trek .
kamienna arogancka bękartowa matka
Numer rejestracyjny przedsiębiorstwa wyznacza standard
W uniwersum Star Trek tradycja kontynuacji dziedzictwa statku poprzez dodanie litery do numeru rejestracyjnego do niedawna była związana wyłącznie z Enterprise. Wspomniano o tym u Terry'ego J. Erdmanna Star Trek Deep Space Dziewięć Towarzysz że Ron Moore chciał nowego Defianta w finale serii DS9 być NCC-74205-A (jego poprzednikiem był NX-74205), ale ograniczenia budżetowe serialu nie pozwoliły na ponowne wykonanie ujęć efektów wizualnych CGI. Jednak w ostatnich dwóch sezonach Star Trek: Odkrycie osadzony w 32 wieku, jest to całkiem jasne tradycja kanonicznie wzrosła poza Enterprises, ponieważ ten program i jego komiksowe spin-offy przedstawiały Voyagera NCC-74656-J, a nawet samą Discovery z NCC-1031-A na swoim kadłubie.
Z siedmioma sezonami, jednym filmem fabularnym i ponad 80 występami w komiksach, USS Enterprise-D z łatwością pokonuje trzy sezony oryginalnego NCC-1701, trzy filmy z remontu, dwa pełne filmy NCC-1701-A (kamea w koniec Star Trek IV w zestawie), a na pewno B, C, a nawet E. J nie był jeszcze widziany w pełnym ujęciu. W chwili pisania tego tekstu Enterrpsie-D stał się najdłużej działającą i najczęściej oglądaną wersją statku o nazwie Enterprise i chociaż został zniszczony w 2371 roku, ustanowił standard i tradycję, którą pisarze, artyści i miłośnicy czepiania się móc cieszyć się przez następne pokolenia.
