Ten Tears Of The Kingdom Dungeon jest z pewnością jedną z najlepszych gier serii Zelda

The Oddech Dzikiego era zapoczątkowała nowy paradygmat Legenda Zeldy serial, na dobre i na złe. Jeśli chodzi o grafikę, eksplorację i sterowanie, WOT I Łzy Królestwa są mile od jakiegokolwiek poprzedniego Zelda tytułów, a to nawet nie jest blisko. Są jednak sposoby, przez które Dzika Era jest ogólnie postrzegana przez fanów jako krok wstecz, a jednym z największych sposobów są lochy. Lochy zawsze były integralną częścią gry Zelda doświadczenie, ale WOT I TOTK ogólnie cenili je mniej na rzecz budowania większego otwartego świata. Jest jednak jeden loch w Dzikiej Erze, który wyróżnia się na tle innych i to właśnie on TOTK Świątynia Błyskawic.

Łzy Królestwa był powszechnie chwalony za to, że później jego świątynie znów stały się interesujące WOT '' mocno skrytykował Divine Beasts, ale większość z nich nadal nie osiągnęła poziomu klasyki Zelda lochy. Jedynym wyjątkiem jest Świątynia Błyskawic, która znajduje się w idealnym miejscu pomiędzy nowym i starym Zelda doświadczenia, aby stać się czymś naprawdę ekscytującym. Tak naprawdę Świątynia Błyskawic jest pierwszym lochem w Dzikiej Erze Zelda gry, które można porównać do ukochanego klasyka Zelda lochy, stare.

Co składa się na świetny loch Zelda?

Większość fanów zgadza się, że zapadające w pamięć lochy to jedna z głównych zasad, które tworzą Zelda gry specjalne, ale nie wszystkie Zelda lochy są sobie równe. Z pewnością istnieją lochy, które fani cenią bardziej niż inne, a kilka z nich jest powszechnie uznawanych za świetne. Co sprawia, że ​​niektóre lochy są tak lubiane, podczas gdy inne są postrzegane mniej przychylnie?

Istnieją co najmniej trzy obszary, w których lochy Zeldy zawsze muszą się wyróżniać, aby zostać uznane za jedne z najlepszych: estetyka, sztuczka i trudność . Chociaż w niektórych przypadkach jeden z tych obszarów może być mniej widoczny niż inne, ogólnie rzecz biorąc, są to rzeczy, które gracze cenią najbardziej podczas rozgrywki Zelda loch. Powszechnie ukochane lochy z serii Miecz Podniebny Starożytna Cysterna, OT Leśna Świątynia i księżniczka zmierzchu W uzasadnieniu arbitra wszystkie te trzy elementy całkiem dobrze łączą się. Każdy z nich jest estetyczny i ciekawy do odkrycia; mają jakiś trik, który sprawia, że ​​przemierzanie lochów jest wyjątkowe i interesujące i które wpisuje się w większą filozofię rozgrywki; i dają graczom wyzwanie, dzięki któremu ich ukończenie będzie bardziej satysfakcjonujące.

Gracze na ogół będą lubić różne lochy z różnych powodów, ponieważ każdy gracz ma swoje własne wartości w grze. Niektórzy gracze mogą cenić nastrój i atmosferę lochu ponad wyzwanie, jakie im on daje, podczas gdy inni mogą uważać, że świetny trik jest tym, co naprawdę wyróżnia loch. Zadowolenie z lochów może być subiektywne, ale wciąż istnieje kilka lochów, które tak dobrze łączą każdy z wyżej wymienionych trzech czynników, że zostały powszechnie uznane przez fanów za najlepsze, jakie seria ma do zaoferowania. TOTK Lightning Temple, choć wciąż nowa w serii i dlatego nie mająca tyle czasu na zadomowienie się dla fanów, powinna być jednym z tych uznanych lochów. Choć niektórym fanom może się to podobać TOTK Jeśli chodzi o sztuczki Świątyni Wody i Wiatru bardziej niż Świątyni Błyskawic, nikt nie może zaprzeczyć, że jakikolwiek inny loch w epoce Dzikiej Zelda jest równie wszechstronna pod względem estetyki, rozgrywki i wyzwań, jak Świątynia Błyskawic.

Jak Świątynia Błyskawic łączy nowe ze starym

Gdzie rozgrywa się akcja Łez przeszłości królestwa na osi czasu Zeldy?

Jedną z najciekawszych rzeczy, jakie osiągnęła Lightning Temple, było połączenie nowej formuły Zeldy ze starszą Zelda koncepcje zapewniające dobrą zabawę. Klasyczny Zelda gry dodały trudności do lochów, zamykając pewne obszary, dopóki Link nie zdobędzie klucza lub przedmiotu, który umożliwi mu liniowe poruszanie się do przodu. To sprawia, że ​​cały loch przypomina łamigłówkę, którą należy powoli rozwikłać, a gracze często muszą się cofać i ponownie odkrywać nowe sekrety w miejscach, do których pierwotnie nie mogli wejść. W grach z ery Wild filozofia ta została zastąpiona systemem „terminali”, który wymaga od graczy aktywacji czterech terminali rozsianych po całej mapie, aby uzyskać dostęp do bossa.

Jedna sprawa TOTK już to zrobiło, dzięki czemu jego Świątynie bardziej przypominały klasyczne Zelda lochy miały dać graczom zdolność przypominającą przedmiot z lochu, która pomogła im ukończyć świątynię. W TOTK , sprowadza się to do mocy Bohaterów, których umiejętności są potrzebne do aktywacji terminali. Jednak nie nadawało się to do eksploracji w taki sam sposób jak Hookshot lub Iron Boots, które zrobiły w poprzednich grach , a zdolność Riju jest niestety przedmiotem tej samej krytyki. Istnieją jednak inne sposoby, w jakie Lightning Temple kanałuje klasykę Zelda lepszy niż jakikolwiek inny loch w TOTK .

Jeden z najbardziej oczywistych sposobów, w jakie Lightning Temple nawiązuje do klasyki Zelda jest właściwie poprzez sztuczkę w lochach: światło. Mówiąc dokładniej, poprzez zastosowanie lusterek, a co za tym idzie, osłony lusterek. Kiedy gracze po raz pierwszy wchodzą do Świątyni Błyskawic, ciemność sprawia, że ​​tęsknią za światłem, podobnie jak czarny jak smoła pokój w Odniesienie do przeszłości zmusiłoby graczy do natychmiastowego użycia Lampy. Zanim gracze dotrą do centralnego pomieszczenia Świątyni Błyskawic i zobaczą światło świecące z sufitu, staje się jasne, jaki będzie ich cel.

Kolejny ważny sposób Lightning Temple to ukłon w stronę klasyki Zelda wynika z bardziej liniowej konstrukcji . Kiedy gracze po raz pierwszy wchodzą do Świątyni, korytarze piramid wywołują uczucie klaustrofobii, zmuszając ich do podążania w stronę czegoś, co może oznaczać zbliżającą się zagładę. Łącząc to z okazjonalną podłogą wypadającą spod Linka, gracze naprawdę znajdują się w sytuacji, która bardziej przypomina prawdziwy loch niż jakikolwiek inny w epoce Wild. To nawiązuje do innych, prostszych lochów Zelda historia, np OT Świątynia Cieni. Jest mało prawdopodobne, aby gracze zgubili się lub zostali uwięzieni w którymkolwiek obszarze Świątyni Błyskawic, ale złowieszcza atmosfera sprawia, że ​​przynajmniej wydaje się to realną możliwością.

Do tego niepokojącego uczucia dochodzi powrót klasyki Zelda potwór: Gibdo. Gibdo są ulubionymi potworami fanów, odkąd po raz pierwszy pojawili się w oryginale Zelda w 1986 r. i TOTK nadaje im nowy projekt, który jest niesamowicie podobny do jeszcze innego ukochanego typu potworów, Redead. Pierwotnie Gibdos byli bardzo podobni do mumii w swoich pierwszych występach w serialu, więc logiczne jest, że będą głównym typem potwora w nawiedzonej piramidzie na pustyni Gerudo. Łączenie projektu Gibdo z Redeadem – zwykle potworem uważany za jeden z najstraszniejszych w całej serii – był idealnym sposobem TOTK aby nie tylko nawiązać do klasycznych gier, ale także dodać elementy horroru, które czynią Lightning Temple wyjątkową.

Świątynia Błyskawic ma najlepszą atmosferę ze wszystkich lochów z epoki dzikiej

Czy Link & Zelda zakochali się w Breath Of The Wild i Tears Of The Kingdom?

Zdecydowanie Świątynia Błyskawic ma najlepszy ogólny klimat i atmosferę ze wszystkich lochów w serii WOT . Podczas gdy temat i nastrój lochu jest czymś, co wszystko TOTK Świątynie ogólnie uległy poprawie WOT , żaden nie uchwycił ogólnego sensu tajemnica i intryga to klasyk Zelda lochy mają zupełnie jak Świątynia Błyskawic.

Sama Świątynia jest pełna dziwnych starożytnych ruin i malowideł ściennych, co dodaje lochowi charakteru. Gracze naprawdę czują się jak odkrywcy starożytnej krypty, a uczucie to jest kultywowane dzięki zwiększonej manewrowości, jaką ma Link TOTK nad jakąkolwiek inną grą z tej serii. Wszystko to jest ładnie powiązane z muzyką z lochów, która zapewnia idealną mieszankę otaczającej niepewności i mistycyzmu, przypominając graczom, że rzeczywiście są sami w upiornej piramidzie na środku pustyni. Drzwi-pułapki, minimalne oświetlenie, przerażające potwory i złowieszcza ścieżka dźwiękowa łączą siły, aby gracze wahali się, czy ruszyć dalej w Świątyni Błyskawic, pomagając wywołać poczucie trudności nawet tam, gdzie rzeczywiste zagrożenie może być bardzo małe.

Świątynia Błyskawic może być wymagająca, ale nie przesadzona

Czy Ganondorf z Tears of the Kingdom to ten sam Ganon z Ocarina of Time?

Chociaż Świątynia Błyskawic ma upiorną atmosferę i ma pewne sekcje, które mogą być postrzegane jako trudne, ogólnie jest całkiem łatwa w porównaniu do wielu klasyków Zelda lochy . Choć zwykle można to uznać za wadę, dotyczy to głównie wszystkich świątyń w TOTK . Tak naprawdę, Świątynia Błyskawic jest postrzegana przez wielu fanów jako jedna z trudniejszych Świątyń TOTK , jeśli nie najtrudniejszy.

Skupienie się na systemie terminali usunęło wiele wyzwań związanych z eksploracją lochów Zeldy z poprzednich gier, zwłaszcza gdy gracze nie muszą eksplorować, aby znaleźć kompas lub mapę, jak w poprzednich grach. Jednak w tym miejscu wchodzi w grę bardziej liniowa filozofia projektowania Świątyni Błyskawic. Odblokowanie ścieżek do terminali poprzez lustra w głównym pomieszczeniu była zdecydowanie jedną z trudniejszych sekwencji puzzli w grze TOTK . Zmuszanie graczy do zamkniętej przestrzeni również zdziałało cuda.

W grze typu TOTK gdzie gracze zazwyczaj mogą udać się gdziekolwiek chcą, ograniczona możliwość znalezienia alternatywnych tras sprawiła, że ​​gracze nie mają innego wyjścia, jak tylko ukończyć łamigłówkę w sposób (w większości) zamierzony przez twórców. Nadal istnieje poczucie swobody w sposobie poruszania się Linka i dostępnych umiejętnościach, ale ograniczona przestrzeń zmusza graczy do ironicznego myślenia nieszablonowego, zamiast po prostu omijać przeszkodę, jak to zwykle robią.

Kolejnym aspektem trudności Świątyni Błyskawic, o którym warto wspomnieć, jest szefowa Świątyni, Królowa Gibdo. TOTK bossowie są główną atrakcją gry, ponieważ są o dwa kroki do przodu pod względem projektu i koncepcji OBYDWA, a królowa Gibdo jest tego doskonałym przykładem. Zmusza graczy do szybkiego stania na nogi w walce, jak zrobiłby to każdy dobry boss, ale wymusza także poziom kreatywności w wymyślaniu, jak faktycznie zadać obrażenia, co zawsze jest częścią tego, co zawsze sprawiało, że Zelda szef walczy wyjątkowo. W odróżnieniu od gier typu Pierścień Ognia gdzie bossów należy pokonywać czystą umiejętnością walki, Zelda bossowie często przypominają gigantyczne, potworne łamigłówki, które należy rozwiązywać w czasie rzeczywistym, a królowa Gibdo dobrze zrobiła, zachowując tę ​​tradycję.

Lightning Temple to list miłosny do fanów klasycznej Zeldy

Dlaczego następny spinoff Legend of Zelda powinien być kontynuacją Majory’s Mask

Świątynia Błyskawic wyróżnia się na tle innych lochów w epoce Wild Zeldy, co potencjalnie pozwala na porównanie z ukochanymi lochami ze starszych gier. Chociaż ma swoje wady, Świątynia Błyskawic zrobiła wszystko fani klasyki Zelda mieli nadzieję, że inne świątynie zrobią to po ogólnym rozczarowaniu WOT Boskie Bestie. Od dodania klasycznych potworów, takich jak Gibdo, po bardziej klimatyczny projekt i wspaniałą tematyczną walkę z bossem, Świątynia Błyskawic jest naprawdę wyjątkowym momentem w TOTK .

Chociaż gracze nadal mogą eksplorować Świątynię Błyskawic, jej ciasne korytarze ograniczają użyteczność umiejętności Linka, czyniąc lochy zarówno tajemniczymi, jak i na wpół przerażającymi — podobnie jak wiele najlepszych gier 3D Zelda lochy są. Jednakże, gdy gracze nieuchronnie zostają wepchnięci w zapadnię, nagle przypomina się im, że nadal tam jest TOTK i dlatego mogą swobodnie korzystać z wszelkich dostępnych im środków, aby znaleźć drogę powrotną na ścieżkę.

Łącząc to nowe poczucie swobody ruchu, jakie zapewniali gracze w epoce Wild, z bardziej liniową ścieżką do ukończenia, jak w klasycznych grach, Lightning Temple naprawdę osiągnęła to, co najlepsze z obu światów w sposób, w jaki nikt inny Zelda loch osiągnął. Fani klasyki Zelda mogą mówić, o czym chcą TOTK ogólnie rzecz biorąc, ale Świątynia Błyskawic przynajmniej zasługuje na swoje miejsce w rozmowie jako jedna z najlepszych Zelda lochów w ciągu ostatniej dekady – jeśli nie kiedykolwiek.

Legenda Zeldy: Łzy Królestwa

The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom to bezpośrednia kontynuacja tytułu Breath of the Wild z 2017 roku. Wracając do wcielenia krainy Hyrule, Link i Zelda wyruszą w podróż w głąb i na wyżyny Hyrule, odkrywając sekrety swojego starożytnego królestwa. Obaj poznają legendę o ciemnych istotach drzemiących pod ziemią oraz o tajemniczym królestwie na niebie. W tej rzadkiej kontynuacji Zeldy na graczy czekają nowe umiejętności i łamigłówki.

Franczyzowa

Legenda Zeldy

Platforma(y)

Przełącznik Nintendo

Wydany

12 maja 2023 r

Deweloper (y)

EPD Nintendo

Wydawca (y)

Nintendo

Gatunek (y)

Akcja Przygoda

ESRB

E10+

Jak długo bić

59 godzin

Prequel

Legenda Zeldy: Breath of the Wild

Tryb

Jeden gracz