W wymianie okazuje się, że June jest przestępcą, choć szczegóły jej przeszłości pozostają tajemnicą. Mimo to Jessica oferuje June, że opuści jej dom, samochód i, z niewielką zachętą, swoją garderobę. „Więc mógłbym po prostu być ty ”, mówi June za krokodylimi łzami, telegrafując swój następny ruch: Usypia Jessicę własnym szampanem, zdejmuje identyfikator. chip wszczepiony w jej nadgarstek, przejmuje jej tożsamość, a następnie tablice Zdecydowany na jej miejscu. Podstęp jest jednak stosunkowo krótkotrwały, ponieważ zostaje zauważona przez członka załogi, który ma romans z Jessicą. Zdesperowana, by zachować swój sekret, June wypycha mężczyznę ze śluzy w kosmos. Jest wstrząśnięta tym aktem, co sugeruje, że jej lista zbrodni wcześniej nie obejmowała morderstwa.
Oczywiście June zostaje złapana, ale jej przesłuchanie przerywa chaos, jaki nastąpił po „rozerwaniu” kadłuba. Daje jej szansę na ucieczkę i rozpoczęcie od nowa. Jako „dr. Smith”, posłucha rady siostry, aby stać się lepszą wersją siebie, nawet jeśli kradnie czyjąś tożsamość prawdopodobnie nie to miała na myśli. Uratowana przez Robinsonów po katastrofie, jako psychiatra, staje się powiernicą najpierw rodziny, a potem innych kolonistów, zapewniając sobie przeżycie i względny komfort. Jednak ich zainteresowania nie są zgodne, ponieważ dr Smith wie, czy miałaby wrócić do return Zdecydowany , zostałaby natychmiast zatrzymana i ukarana za śmierć członka załogi. To znaczy, chyba że miała obrońcę, jak pozaziemski robot, który jest tak oddany Willowi Robinsonowi (Maxwell Jenkins).
zawartość alkoholu Pale Ale w Dale
I tak dr Smith gra na długich oszustwach, wykorzystując swoją rolę terapeutki do manipulowania kolonistami, aby uzyskać to, czego chce: kontrolę nad Robotem.
Ale bardziej odkrywcza niż jakakolwiek retrospekcja jest odpowiedź dr Smith na pytanie Maureen Robinson (Molly Parker) o to, jak radzi sobie z byciem „strażniczką wszystkich tych tajemnic”. Oczywiście odnosi się do swojej pozycji jako psychiatry, ale odpowiedź doktora Smitha sięga głębiej, rzucając światło na jej charakter. „Musisz znaleźć miejsce w środku, w którym umieszczasz rzeczy, o których nie chcesz, aby inni wiedzieli, gdzie nie może to zranić ani ciebie, ani nikogo innego” – mówi. „To tylko część pracy”.
Możemy uznać to za formę zaprzeczenia, ale wyraźnie widać, jak June/Dr. Smith potrafi zdystansować się od swoich złych czynów. Ale nawet Ona potrzebuje spowiednika i znajduje go w zdemontowanym robocie.
„Kiedy spędzasz tyle czasu starając się być kimś, kim nie jesteś, czasami musisz powiedzieć coś na głos, aby przypomnieć sobie, co jest prawdą”, mówi, zbierając kawałki robota u stóp urwiska. – Nie nazywam się Smith, tylko June Harris. Prawda: nie różnię się od Robinsonów. Chcę zostawić przeszłość za sobą, zacząć od nowa, tak jak oni.
czarno-biała puszka piwa
June wielokrotnie wspomina „prawdę” i „prawdę” w swoim monologu, chociaż nie jest pewne, czy jej definicja pasuje do wszystkich innych. „Jestem dobrą osobą”, mówi do Robota tak samo jak do siebie. – Nie jestem osobą agresywną, nie jestem zabójcą, jak ty. Zostałeś stworzony do zabijania. Prawda jest taka, że nie zrobię tego każdy złych rzeczy, które mają się wydarzyć. ty są.
Tym samym June całkowicie uwalnia się od wszelkiej odpowiedzialności za to, co może być konieczne, aby zapewnić jej dobre samopoczucie. Nie jest jasne, czy była zdolna do odczuwania poczucia winy przed , ale tymi komentarzami ucisza to, co uchodzi za sumienie.
Jednak później tam demonstruje jest trochę dobrego w niej, gdy ratuje Johna Robinsona (Toby Stephens) w czym, jeśli nie wiedzieliśmy lepiej, moc być uważane za akt bezinteresowności. To były przeprosiny za wszystko, co zrobiła, wyjaśnia Maureen. Ale naciskana, odpowiada: „Powiedziałam to, bo to słuszna rzecz do powiedzenia. To jest to co robię.'
To prawda.
Na Netflixie jest już 10-odcinkowy pierwszy sezon Lost in Space, w którym występują Toby Stephens, Molly Parker, Maxwell Jenkins, Taylor Russell, Mina Sundwall, Ignacio Serricchio i Parker Posey.
Poprzednia 1 dwa
