Uznana limitowana seria 300 Franka Millera i Lynn Varley z 1998 roku jest powszechnie uważana za jedno z najbardziej wpływowych dzieł legendarnego twórcy komiksów. Interpretowanie przemocykampaniamiędzy 300 spartańskich wojowników i podbijającym perskim królem-bogiem Kserksesem jako papkowata refleksja na temat bohaterstwa i odwagi, serial zdobył trzy nagrody Eisnera i został zaadaptowany na film Zacka Snydera z 2006 roku, który stał się legalnym fenomenem kulturowym.
Podczas kontynuacji filmu 300: Powstanie Imperium , który pojawił się w kinach w 2014 roku, kontynuacja Millera i Alexa Sinclaira pojawiła się dopiero cztery lata później, w 2018 roku Kserkses: Upadek rodu Dariusza i powstanie Aleksandra . Ta pięcioczęściowa seria była promowana przez Dark Horse bardziej jako element towarzyszący niż kontynuacja - nawiązująca do Spartan, ale przedstawiająca zupełnie inne bitwy między armiami greckimi i perskimi.
Jak Miller powiedział CBR w 2018 roku, Xeres obejmował więcej przestrzeni … [z] znacznie większą obsadą, ale z intymnym naciskiem na zderzenie kultur i historię miłosną w tytule. „To olśniewające i romantyczne i wszystko, czego ktoś z moją pracą szuka w historii.
Różnice w zakresie i perspektywie między dwiema seriami są widoczne od razu. Natomiast 300 skoncentrowany na bitwie pod Termopilami z punktu widzenia króla Sparty Leonidasa, Kserkses odwraca punkt widzenia: pierwsze dwie kwestie dotyczą trwających kampanii Kserksesa przeciwko Grekom, a po śmierci ojca Kserksesa Dariusza I jego ostatecznego wyniesienia do statusu boga-króla, potężnego i pozornie niepowstrzymanego władcy, którego Leonidas przeciwstawia się w 300.
Te początkowe kwestie nawiązują również do bitwy pod Artremisium, ateńskiej kampanii morskiej, która miała miejsce jednocześnie z bitwą pod Termopilami, na której koncentruje się filmowa kontynuacja. W przeciwnym razie istnieje niewielki związek między tekstem a filmem 300 kontynuacje.
Jednak Miller udowadnia, że ma szerszy plan niż tylko opisanie wzlotu boga-króla. Podczas Kserkses zaczyna się jako prequel, trzeci numer po raz kolejny przenosi uwagę – rozszerzając fabułę daleko poza wydarzenia z 300 i do drugiej i ostatecznie zwycięskiej perskiej inwazji na Grecję. W tym numerze powraca wspomniana historia miłosna, która wyraźnie zafascynowała Millera i powróciła do tej tematyki, w której miłość żydowskiej kobiety zmiękcza serce Kserksesa wobec rodzajów ludobójstwa i wojen, których utrwalanie poświęcił swoje życie. Czwarty i piąty numer przeskakują jeszcze dalej w przyszłość, koncentrując się na panowaniu syna Kserksesa Dariusza III i jegowojny przeciwko Aleksandrowi, który zamierza podbić Persów, gdy tylko przejmie kontrolę nad Grecją.
Seria kończy się klifem, w którym Aleksander zdecydowanie pokonuje Persów. Honorując pokonanego Dariusza jako godnego przeciwnika, Aleksander z podnieceniem opowiada o swoich planach podboju reszty świata. To zakończenie może wydawać się nagłe i otwarte, ale być może właśnie o to chodziło Millerowi przez cały czas.
Zmuszając swojego towarzysza do 300 zarówno prequel, jak i sequel, sugeruje ciągły łańcuch, który łączy ambicje tych, którzy prowadziliby krwawe wojny, aby zbudować swoje imperia. Ta epicka seria zaczyna się od Dariusza I, a kończy na Aleksandrze, jednocześnie sugerując, że łańcuch ten rozciąga się daleko i szeroko w annałach historii.
