Konami Castlevania franczyza była podstawą na konsolach domowych i przenośnych, a wiele jej tytułów, początkowo wydanych w Japonii, doczekało się wydania w Ameryce Północnej w ciągu roku kalendarzowego. W większości te międzynarodowe wydania są po prostu tłumaczeniami z minimalnymi zmianami w rzeczywistym projekcie i rozgrywce. Jednak jeden tytuł z tej długiej serii nie doczekał się oficjalnej amerykańskiej wersji aż 14 lat po swoim japońskim debiucie, mimo że uważany jest za jedną z najlepszych części w całej serii: 1993's Castlevania: Rondo Krwi dla silnika TurboGrax-16/PC.
osadzony w 1792 roku, Rondo Krwi podąża za Richterem Belmontem, ostatnim łowcą wampirów w swojej rodzinie, który odziedziczył legendarny bicz Vampire Killer w sam raz na zmartwychwstanie Draculi. Gdy ciemne siły przetaczają się przez Transylwanię, dziewczyna Richtera, Annette, zostaje porwana wraz z trzema innymi młodymi kobietami z wioski, w tym Marią Renard.
Postęp w grze obejmuje rozbieżne ścieżki z alternatywnymi poziomami i bossami, a także możliwość przejścia gry jako Maria po uratowaniu jej. To pomogło Rondo Krwi wyróżniać się z lat 1991 Super Castlevania IV na Super Nintendo. Gra została wydana przez Konami jako kafelek powiązany z dodatkiem napędu CD do TurboGrafx, wykorzystując ulepszone możliwości graficzne i dźwiękowe sprzętu w porównaniu z SNES i Sega Genesis/MegaDrive.
Podczas gdy TurboGrafx odniósł sukces w Japonii, wyprzedzając Segę jako głównego konkurenta Nintendo w erze SNES, konsola domowa nie zdołała zbudować bazy fanów w Ameryce Północnej i Europie. Ze względu na mały rynek zagraniczny, biblioteka gier zlokalizowanych na terenie Stanów Zjednoczonych była szczupła. Zwłaszcza deweloperzy zewnętrzni nie byli zainteresowani wydawaniem pieniędzy na lokalizowanie gier, które mogą nie znaleźć rynku. Biorąc pod uwagę rozbieżność między możliwościami dodatków CD TurboGrafx a 16-bitowymi kartridżami SNES, Konami zdecydowało się przerobić Rondo Krwi wyłącznie na rynki zagraniczne.
Dwa lata później, Rondo Krwi został wydany przez Konami na SNES w Ameryce Północnej jako Castlevania: Dracula X a w Europie jako Castlevania: Pocałunek wampira . Podczas gdy zachowały one ogólne założenie i wiele atutów z Rondo Krwi , każdy z poziomów gry został całkowicie przeprojektowany, a wiele alternatywnych etapów zostało całkowicie pominiętych.
Liczba dziewcząt do uratowania została zmniejszona z czterech do dwóch, a Maria nie jest już dostępna jako grywalna postać. Dodatkowo sam Richter poruszał się wolniej i mniej intuicyjnie, niż miał w swoim życiu Rondo Krwi . Ze względu na drastyczne zmiany i zmniejszone funkcje wielu krytyków uważa Drakula X / Pocałunek wampira jako gorsza wersja gry, choć ma sporo oddanych fanów.
Podczas Rondo Krwi oryginalna końcówka została użyta w kolejnej odsłonie, 1997's Symfonia Nocy na oryginalnym PlayStation ta wersja gry nie została wydana w Stanach Zjednoczonych do 2007 roku. Otrzymała ulepszony remake na PlayStation Portable jako dodatek do odblokowania, który można było odkryć w Castlevania: Kroniki Drakuli X .
napój zombie zabójca
Gra nie doczekałaby się samodzielnej premiery w Ameryce Północnej do 2008 roku na konsoli wirtualnej Wii – i to tylko w oryginalnej wersji w języku japońskim. Angielska lokalizacja miałaby wreszcie zostać udostępniona w 2018 roku . Requiem Castlevanii kompilacja na PlayStation 4, gdzie można ją (znowu) znaleźć w Kroniki Drakuli X . Dla tych, którzy szukają najbardziej autentycznych Rondo Krwi doświadczenie (bez zakupu oryginalnego dodatku CD i płyty), wersja w języku japońskim jest dołączona do TurboGrafx-16 Mini.
Pomimo uznania, rentowność rynkowa i ograniczenia sprzętowe sprawiły, że prawdziwa wersja Rondo Krwi niedostępny w Stanach Zjednoczonych przez ponad dekadę po jego japońskiej premierze. Od tego czasu gra cieszy się dobrą premierą w Ameryce Północnej, przenosząc przygody Richtera Belmonta i Marii Renard na nowe pokolenie graczy i udowadniając, że jest warta czekania.
