Czas je zdobyć postać idą soki tworzenia. Wraz z szeroką gamą opcji potworów, które można ustawić na niczego niepodejrzewającej grupie, która stanowi połowę książki, Księga wrogów Mordenkainena ma wiele nowych alternatyw i zupełnie nowych ras, aby zaspokoić potrzebę tworzenia zupełnie nowych postaci w każdym graczu.
Chociaż, które z nich są warte wysiłku złamania starego? Podręcznik gracza i zmuszając pióro do papieru, aby zrobić z nich postacie graczy? Które z nowych ras to niewypały? Które z alternatywnych ras to stadniny? A co dokładnie jest warte czasu gracza? Czas otworzyć książkę i ocenić je od najlepszego do najgorszego.
7Wszystkie podrasy diabelstwa
To prawda, że jest kilka zabawnych spinów na temat zwykłego archetypu Diabelstwa, który można znaleźć w Podręcznik gracza, w tym różne wzrosty punktacji umiejętności i trochę wrodzonej magii w zależności od tego, z którym Lordem Dziewięciu Piekieł ma związek podrasa Diabelstwa. Jedyny problem pochodzi z perspektywy odgrywania ról.
Mówiąc najprościej, po prostu nie ma tu nic, co uzasadniałoby granie nimi inaczej niż jakiekolwiek inne Diabelstwo. Poza punktami umiejętności i innymi różnicami w rozgrywce, jest tylko krótka notka o Władcy Dziewięciu Piekieł, z którą są powiązani. Brak wzmianki o jakichkolwiek różnicach kulturowych lub regionalnych.
6Morskie Elfy
Przedostatni na liście, ale pierwszy, jeśli chodzi o posiadanie najfajniejszego obrazu książki. Niestety, nie włożono tyle wysiłku w wyścig.
Jak wszystkie poprzednie podrasy Diabelstwa, mają w podręczniku tylko małą notkę o sobie. Zamiast jakichkolwiek różnic kulturowych, społecznych lub regionalnych, wydawało się, że otrzymali wzrost wyniku umiejętności, prędkość pływania i kilka innych umiejętności, aby stworzyć blok statystyk, a następnie nazwać to dniem. Żadna ilość ładnych zdjęć nie może odwrócić od tego uwagi.
5piły
Gith występuje w dwóch wersjach, które równie dobrze mogłyby być zniekształconymi lustrem siebie nawzajem. Githyanki to ekstremalna rasa niszczycieli, które oferują ślepe posłuszeństwo swojej królowej liszach, często prowadząc do życia bojowego jako brutalni wojownicy. Githzerai trenują swoje umysły tak często, jak Githyanki trenują swoje ciało. Często zostają filozofami i misjonarzami.
Dychotomia pomiędzy tymi dwoma alternatywnymi rasami psionicznymi jest bez wątpienia co najmniej intrygująca. Jedna strona medalu przypomina bardziej zaciekłych i bezlitosnych wojowników, a druga wydaje się dążyć do roli uczonych, którzy lubią szerzyć wiarę. Oba są pełne możliwości odgrywania ról, zarówno samych, jak i ze sobą.
4Głębokie Gnomy
Znane również jako Svirfnebli, Głębinowe Gnomy są zepsutymi, imprezowymi kuzynami typowej rasy gnomów. Wypełnieni poczuciem pragmatyzmu, który ma zastąpić kaprysy, często spędzają czas po prostu przeżywając okropności Podmrok za tę słodką szansę na skarb, który kryje. W innym wyraźnym kontraście do swoich braci Gnome, często są z natury niespołeczni i tak naprawdę spotykają się tylko po to, by przetrwać.
Mają niezłe statystyki i kilka fajnych sztuczek, takich jak przewaga w kontrolach z ukrycia na skalistym terenie i pod ziemią, ale to, co naprawdę ich przyciąga, to ich wyjątkowy wyczyn. Magia Svirfnebli pozwala im na rzucanie braku wykrycia do woli i pozwala im używać zaklęć Rozmycie, Oślepienie/Głuchota i Przebranie się po każdym długim odpoczynku.
3Shadar-Kai
Kolejna z nowych podras elfów. Shadar-Kai to elfy, jeśli były pozbawione emocji i brzydkie. Innymi słowy, są one elfy które w niczym nie przypominają elfów. (Chociaż niektórzy mogą odzyskać swoje piękno, aby wykonać brudną robotę swojej bogini.) Dzięki połączeniu służby dla Kruczej Królowej i życia w Podmroku, są ciemnymi cieniami swojego normalnego rodzeństwa.
Odporniejsze niż większość elfów, mają +1 do kondycji i naturalną odporność na nekrotyczną energię. Co więcej, mogą zachowywać się jak Nightcrawler. Gatunki są w stanie teleportować się do trzydziestu stóp raz po każdym długim odpoczynku. Na trzecim poziomie robi się jeszcze lepiej, oferując odporność na wszelkie obrażenia po każdym teleportacji przez pełną turę.
dwaDuerger
Mroczne krasnoludy z lochów i smoków. Odrzucają to, co uważali za puste obietnice Moradina i prowadzą puste życie pracy, która przedkłada ilość nad jakość. Ich chciwość i etyka pracy nigdy nie dają im satysfakcji, bez względu na to, ile tworzą lub posiadają. Są bezmyślnymi trybikami w swoich rasach, aby przetrwać. Co gorsza, piją tylko z umiarem. Najstraszniejsza różnica między nimi a zwykłymi krasnoludami.
Są prawdopodobnie jedną z najlepiej zdefiniowanych ras w książce. Byliby jeszcze wyżej na tej liście, gdyby nie mieli wrażliwości na światło słoneczne, która wymusza niekorzyść we wszystkich rzutach ataku i percepcji, gdy ich cel znajduje się w bezpośrednim świetle słonecznym. Jest to paraliżująca wada w niektórych kampaniach.
1eladryna
Eladryny są najbardziej zbliżone do najwcześniejszego przodka elfów, jakie mają elfy. Mogą być trochę nadęci, ale ich związek z Feywildem, ich zmienność oraz ich ciała i postawy związane z porami roku są pełne okazji do odgrywania ról.
W rzeczywistości ich zdolność do przekształcania się w sezonowe wersje siebie wpływa również na ich mechanikę. Jeśli Shadar-Kai są stworzeniami, które „Bamfują” w nocy, Eladrin to te, które „Bamfują” o każdej porze roku. Ich magia teleportacji zmienia się w zależności od pory roku, którą aktualnie reprezentują. Prowadzi do fajnych funkcji, takich jak oczarowanie przeciwnika lub teleportacja innych stworzeń na ich miejsce.
