... I oto jesteśmy, dzień po tym, jak trwająca linia superbohaterów DC wprowadziła okres w epokę. Przyszły tydzień przyniesie tylko dwa tytuły, Temperatura zapłonu #5 i Liga Sprawiedliwych #1, jeden wysyła stary porządek, a drugi wprowadza nowy. Może czekasz na następny tydzień, zanim zaczniesz (lub wrócisz) odkrywać książki o superbohaterach. Może czytasz od początku Najczarniejsza noc lub Nieskończony kryzys lub nawet Kryzys osobowości . Bóg wie, że DC od kilku lat bardzo się stara, aby zwiększyć swoją publiczność.
Dla mnie jednak ten tydzień zamyka książkę (niech metafory się zatrzymają!) o jakichś dwudziestu pięciu latach post- Kryzys opowiadanie historii. Chociaż w tym okresie miało miejsce wiele ponownych uruchomień i ponownych uruchomień , wszystko sprowadza się do zmian, które zaczęły się na dobre latem 1986 roku. Dobrze pamiętam to lato, zarówno jeśli chodzi o komiksowe kamienie milowe, jak i osobiste wspomnienia, ponieważ każde z nich było w różnym stopniu powiązane z innymi. Dla mnie lato 1986 zakończyło się na parkingu w piątkowe popołudnie na początku września, czytając książki Johna Byrne'a i Terry'ego Austina. Nadczłowiek #1.
W tamtych czasach czytałem dużo komiksów zaparkowanych w samochodzie. Rok 1986 był moim pierwszym latem z prawem jazdy, co oznaczało, że musiałem wozić moją młodszą siostrę i jej przyjaciół po całym mieście i cierpliwie czekać, gdy biegają po centrach handlowych. Gdyby zdarzyło się to w piątkowe popołudnie, kiedy pojawiły się nowe komiksy, szanse były dobre, miałbym swój skromny stos, aby dotrzymać mi towarzystwa. Miałem nawet naklejkę na zderzaku „Niebezpieczeństwo – kierowca czyta komiksy”, dumnie wywieszoną obok symbolu nietoperza. Pewnego piątku też czytałem Strażnicy #5 lub pierwszy Mike Barr/Alan Davis Detektyw na parkingu Fayette Mall, kiedy starsza kobieta podeszła do otwartego okna od strony kierowcy i powiedziała Och, widzę, że jesteś!
ogniste czaszki i pieniądze
W każdym razie lato 1986 r. znalazło się w nawiasie Whatever Happened To The Man Of Tomorrow? w maju i Nadczłowiek Tom 2 we wrześniu. W międzyczasie była miniseria ponownego uruchomienia Byrne Człowiek ze stali , naturalnie; ale także początek Strażnicy , co najmniej jeden numer Mroczny rycerz i All-Star Ordynans #400 i Denny O’Neil zostaje redaktorem Bat w #401. Książki o superbohaterach DC otwierały się na post- Kryzys status quo i wszystko zaczęło się robić ciekawie, nawet z Batman: Year One i nowym Lampa błyskowa , Cudowna kobieta , i Liga Sprawiedliwych jeszcze kilka miesięcy. To był niezwykły okres, który pomimo gorących pragnień, nie jestem pewien, czy wydawca kiedykolwiek powieli.
I tak, porównanie do lata 2011 jest nieuniknione. To było lato Temperatura zapłonu , wielkie wydarzenie typu hit-or-miss, którego różnorodne powiązania łączyły głównie nihilistyczne nastawienie, tak miażdżące i przytłaczające, jak trzycyfrowe temperatury, które właśnie zaczęły spadać. Gdy każda seria dzielnie maszerowała w kierunku ostatecznego wydania swojej aktualnej numeracji, ciągle przypominano nam o nadchodzącej zmianie; i każdy z nas jest, jak sądzę, jakąś kombinacją podekscytowania, przerażenia i złości.
Nie trzeba dodawać, że dwadzieścia pięć lat temu nie była to moja perspektywa. To się stało osiemnaście miesięcy odkąd wróciłem do komiksów – prawdopodobnie po części, aby wzmocnić fasadę proto-hipsterów, które uważałem za idealne dla dziesiątej klasy – i gdy mój młodszy rok dobiegł końca wiosną 1986 roku, byłem gotów podjąć pewne znaczące zobowiązania. Po odkryciu wielkich niezależnych Flaga Ameryki! , Cerebus , i Ogniwo , wystarczająco wyraźnie dyskryminowałam Strażnicy ; ale obietnica przyjaznego nowym czytelnikom Supermana i Wonder Woman również była trudna do zignorowania.
Nic z tego nie wydawało się trudną sprzedażą; i chociaż część tego była prawdopodobnie moją szesnastoletnią naiwnością, częścią była stosunkowo mało istotna natura marketingu DC. Oczywiście nie było internetu, a dziennikarstwo komiksowe reprezentowane było głównie przez pogłębione eseje w miesięczniku Fantagraphics Dziennik komiksowy i co dwa tygodnie Niesamowici bohaterowie . Nawet zaglądanie za dwa i trzy miesiące w przyszłość za pomocą nagabywania z wyprzedzeniem było jeszcze kilka lat. Ze swojej strony DC wypuścił czterostronicową ulotkę, czarno-białą na kolorowym papierze, z niewielką ilością grafiki, która dotyczyła tylko książek z następnego miesiąca. To plus podpowiedzi w listach stron i wyżej wymienionych Niesamowici bohaterowie , był zakres mojej zaawansowanej wiedzy.
Dzisiejsza kultura komiksowa wydaje się tak odmienna, że porównania są prawie niemożliwe. Internet natychmiast łączy fanów, profesjonalistów i prasę, dzięki czemu wiadomości są stale napływające z wielu źródeł. W moje bardziej cyniczne dni wydaje się, że same komiksy (superbohaterów) nie wystarczą, prawie zgodnie z projektem – jakby czytelnicy musieli zanurzyć się w tym wzburzonym morzu danych, aby w pełni zrozumieć książki.
założyciele dzięki drewnu
Na szczęście nie będę się rozwodził nad tymi różnicami, z wyjątkiem tego, że dwadzieścia pięć lat to strasznie dużo czasu, by nadążać za czymkolwiek. Dwadzieścia pięć lat po debiucie Batman otrzymał nowy wygląd, prowadzony przez nowego redaktora (Julius Schwartz), który według wszystkich relacji uratował postać przed anulowaniem. Podobnie, dwadzieścia pięć lat przed ponownym uruchomieniem w 1986 roku przejął ją Schwartz Nadczłowiek (przenosząc Clarka do telewizji i niszcząc ziemskie zapasy kryptonitu) i Jack Kirby zaczęli Jimmy Olsen . W latach 60., 70. i 80. dwadzieścia pięć lat to bardzo długo.
Jednak w miarę jak nasze życie przyspiesza, nasze lata znikają szybciej. Zeszłego lata mieliśmy Najjaśniejszy dzień , 2009 był Najczarniejsza noc , a przed tym Ostateczny Kryzys , Odliczanie , 52 , podbieg do Nieskończony kryzys itd. Rzeczywiście, jeśli mierzymy nasze lata komiksami, możemy przejść całe dziesięciolecia w dniach. Grozi, że pozostawi nas z ogromną masą historii, których być może nigdy nie przetrawimy – ponieważ z każdym tygodniem ta masa jest o wiele większa…
No dobrze, może nie jest tak źle. (Przynajmniej nie przez większość czasu.) Mimo to stałość komiksów o superbohaterach co środę sprawia, że wyjątkowe głosy wyróżniają się jeszcze bardziej. Weźmy na przykład Williama Messnera-Loebsa, którego kariera obejmuje dłuższe biegi Błysk (1988-92) i Cudowna kobieta (1992-95), a także przemyślany, słodko-gorzki rok i zmiana Doktor Los (1991-92). Mówiąc prościej, jego praca dobrze się starzeje. Jego wkład w programy specjalne Flash z lat 80. i Wonder Woman Retro-Active z lat 90. był świetnym przykładem podejścia opartego na postaciach, które wniósł do każdej z tych książek. Jasne, jego Flash nie był całkiem dojrzały, a Wonder Woman działała w fast foodach, ale te elementy miały sens w przypadku historii, które chciał opowiedzieć – najpierw historie o ludziach, a potem super-akcje. Jak powiedziałem w weekend, jego historia Retro-Active Wonder Woman sprawiła, że zacząłem się zastanawiać, dlaczego DC nie zwraca się do niego częściej. Na swój sposób jego podejście do Diany jest na równi z Greg Rucka i Gail Simone.
Rzeczywiście, gdy staramy się zrozumieć dziesiątki nowych zespołów kreatywnych, które wprowadzają dziesiątki nowych tytułów, warto zauważyć, że w przypadku każdego z wyżej wymienionych tytułów, Messner-Loebs jako pisarz rozpoczął drugą fazę – przebudowę ponownej premiery. niejako. Śledził Mike'a Barona dalej Lampa błyskowa , George Pérez on Cudowna kobieta i J.M. DeMatteis onis Doktor Los , za każdym razem bazując do pewnego stopnia na tym, co zrobili jego poprzednicy, ale ostatecznie na każdej księdze umieszczał swój własny stempel.
Jest to napięcie między tytułem, o którym wiesz, że będzie tam miesiąc po miesiącu, a potrzebą ciągłego odświeżania tego tytułu miesiąc po miesiącu. Istnieje niezliczona ilość osobistych, zawodowych i/lub ekonomicznych powodów, dla których Twoje ulubione zespoły kreatywne, jakkolwiek dobre, nie pracują już nad Twoimi ulubionymi książkami. Nic nie trwa wiecznie, ale też nic się nie kończy. Same książki Retro-Active są tego dowodem. Jak przypominają nam zapowiedzi w tytułach z tego tygodnia, tak samo Nowi Młodzi Tytani: Gry powieść graficzna, która jest być może ostatecznym wyrazem ducha Retro-Active. Poza tym w dzisiejszych czasach może być tylko kwestią czasu, zanim wszystkie nasze wczorajsze superbohaterskie komiksy będą łatwo dostępne w postaci do pobrania lub kolekcji. Możemy odbudować naszą przeszłość tak, aby odpowiadała naszym potrzebom, pojedynczo.
A więc oto jesteśmy w zakończeniu, które oczywiście nie jest końcem, czekając na eksplozję koloru, surowości i stylizowanej mody znanej jako New 52. To nie jest lato, które bym wybrała i nie jestem pewien jest to przyszłość, której DC całkowicie potrzebuje - ale jest tutaj. Dawno temu moja zdolność do nostalgii za superbohaterami zeszła na dalszy plan w stronę bardziej bezosobowego poczucia nauki. Jeśli nic więcej, to przechodzi przez co tydzień; a jeśli nic więcej, to pozwoli mi przejść przez te pięćdziesiąt dwa pierwsze numery.
d&d panowie piekła
I znowu, nie sądzę, że będzie tak źle. Lata 1986 i 2011, choć różnią się od siebie, cechuje pewne wyczekiwanie. To oczekiwanie – to… potrzebuję wiedzieć co dalej — pozwala nam czytać tydzień po tygodniu, aż tygodnie rozciągną się na lata, a lata na ćwierćwiecze. Czasami nawet wymaga, abyśmy przeczytali najnowszy numer, zaparkowany w zdezelowanym kombi we wrześniowe popołudnie.
Teraz jesteśmy w ostatnim tygodniu patrzenia w nieznane, delektowania się przerwą brzemienną w możliwości, zastanawiania się, czy New 52 reprezentuje nowy renesans, czy tylko porażkę czekającą na to, by się wydarzyć. Zapamiętaj to uczucie, ponieważ może minąć dwadzieścia pięć lat, zanim znów się pojawi.
