Josh Gad miał wiele problemów z niezbyt przyjazną bestią i nie była to ta, której się spodziewał.
Grając lojalnego – a w tym wcieleniu nieco oszołomionego Gastona – rodaka / ropucha LeFou w adaptacji na żywo filmu Disneya 26-letniego animowanego klasycznego filmu Piękna i Bestia”, Gad był przygotowany do walki z gburowatym i potężnym stworzeniem, ale nie planował, że będzie to koń, na którym miał jeździć.
ZWIĄZANE Z: Emma Watson mówi, że Belle Piękna i Bestii była jej wzorem do naśladowania
Podczas niedawnej konferencji prasowej poświęconej filmowi Gad uraczył dziennikarzy swoją mniej niż idylliczną chemią ze swoim czworonożnym partnerem i jeszcze trudniejszym zadaniem dorównania filmowi, który miał duże znaczenie w jego własnym dzieciństwie.
O jego związku z jednym z jego rumaków:
Josh Gad: nauczyłem się kilku wspaniałych lekcji na temat tego filmu. Jednym z nich jest to, że Żydzi nie pasują do konia – szczególnie Żydzi z nadwagą. Mój koń był antysemitą. Co ciekawe, nazwali Action, a koń, o którym mi powiedzieli, został wyszkolony do tego filmu, ale wierzę, że znaleźli go w dziczy [niesłyszalne],
[W] naszym pierwszym wejściu do wioski Villeneuve, Luke [Evans] i ja jedziemy do wioski na naszych koniach, a w Action jedyne nasze konie muszą chodzić obok siebie. To takie proste. Koń Łukasza to robi. Oboje pracowali razem nad Hobbitem. Mieli to niesamowite tło. Dzielą przyczepę.
Mój był zabójcą z zimną krwią. Udał się do moonwalk. Szedł tyłem. Następnie przejrzał wiele statystów. Nawet nie wiedziałem, że to możliwe, ale biegałem przez te filary, dookoła, w górę i z powrotem. Usłyszałem cięcie i usłyszałem śmiech. A śmiech dochodził od trenera konia. Podszedł do mnie i odchodzi, tak mi przykro! Nigdy wcześniej tego nie widziałem.
I to było takie smutne. Sprawił, że czułem się tak okropnie ze sobą. Jak na ironię, mój koń miał na imię Buddy. Nie był niczyim kumplem. Błagam Disneya, by wniósł przeciwko niemu oskarżenie. Powiedziałem moim agentom, żeby nigdy nie wysyłali mi kolejnego scenariusza z koniem. Chyba że na kółkach. W sequelu Piękna i Bestia jeżdżę DeLoreanem.
Jak sprostać wysokim oczekiwaniom związanym z animowanym klasykiem:
Pamiętam pierwszy telefon. Natychmiast wróciłem do bycia dzieckiem. Miałem dziesięć lat w 1991 roku i obejrzałem film w małym kinie na południu Florydy. Pamiętam, że reakcja była czymś, czego nigdy wcześniej nie widziałem, a mianowicie brawami publiczności po tym, jak te animowane postacie śpiewały te piosenki. To było bardzo niezwykłe. Wcześniej The Great Mouse Detective nie cieszył się zbytnim aplauzem dla piosenek, a Black Cauldron z pewnością nie.
To, co Ashman i Menken przynieśli do biblioteki Disneya, nawiązywały do czasów braci Sherman, z początków Disneya. Dla nas to była część naszego dzieciństwa. Piękna i Bestia, Mała Syrenka i Aladyn, nie potrafię powiedzieć, jakie to było ważne. Więc dostałem mdłości. Pomyślałem, jak mam ożywić piosenkę taką jak Gaston?
Wszedłem do swojego biura, zacząłem śpiewać i dosłownie zacząłem się dusić. Ponieważ polubisz siebie jako dziecko, myślisz o sobie jako o dziecku. Jesteś jak, o mój Boże, robię to. Robię to naprawdę i będę wersją, którą zobaczy wiele dzieci. To był taki dreszcz.
Moje dzieci weszły do biura i były tak łaskotane, że tatuś śpiewał tę piosenkę, którą tak dobrze znają. Pomyślałem sobie: „To zadziała. To zadziała, będziemy nad tym pracować, ale zrobimy to po swojemu.
To był pierwszy dzień, kiedy czytaliśmy stół i pamiętam, jak Luke wykonywał choreografię dla Gastona. Zajęło mi to trochę więcej czasu. Występująca Emma [Watson] i Emma Thompson wykonująca piosenkę, oczywiście Audra [McDonald], śpiewanie jest jak na prywatnym koncercie. i wszystkie te kawałki łączą się na naszych oczach.
Nie sądzę, żeby był jeden z nas, który nie miał gęsiej skórki. To jest materiał, z którego zrobione są sny.
