Netflix adaptacja klasycznego komiksu Neila Gaimana z 1989 roku Piaskun stał się hitem zarówno wśród długoletnich fanów serialu, jak i nowicjuszy. Działając jako wierna opowieść o przygodach Dream, członek rasy znanej jako The Endless i czująca istota śnienia, pierwszy sezon Piaskun pokrywa znaczną ilość ziemi. Ambitny program telewizyjny obejmuje wątki fabularne obejmujące pierwsze szesnaście numerów serii i obejmuje dążenie Dream'a do odzyskania sprzętu, jego walkę z żywym koszmarem Corinthian oraz pokonanie Rose Walker. Wczesną atrakcją serii jest podróż Dream do piekła i jego spotkanie z Lucyferem.
Grany przez Gwendolyn Christie, Lucifer Morningstar jest władcą piekła i antagonistą snu. Dowiedziawszy się, że jego hełm jest w posiadaniu demona, Dream udaje się do piekła, aby odzyskać potężny przedmiot. Następuje konkurencja sprytu między Dreamem a Władcą Piekieł, którą bohaterowi udaje się wygrać. Gdy próbuje opuścić piekło, Lucyfer grozi więzieniem. Sen zmienia umysł Lucyfera, przypominając demonowi, że piekło nie będzie miało wpływu na uwięzione dusze, jeśli zostaną pozbawione możliwości śnienia o Niebie.
The klasyczny komiksowy moment jest dobrze przedstawiany w serialu; jednak przedstawienie Lucyfera w serialu Netflix różni się nieco od jego odpowiednika w komiksie. Pierwsza i najbardziej oczywista różnica polega na tym, że Lucyfer jest mężczyzną z komiksu i kobietą w serialu. Na szczęście nie ma to absolutnie żadnego wpływu na jakość występu Gwendolyn Christie ani na istotę postaci jako całości. Wybór ubioru Lucyfera jest również zupełnie inny, nosząc biały garnitur w komiksach, w przeciwieństwie do lśniącej czarnej sukienki i masywnych obcasów, które postać nosi w serialu.
Oprócz stroju i płci postaci, największą różnicą w obu portretach Lucyfera jest jego ogólna postawa. Komiksowa wersja postaci jest zawsze postrzegana jako spokojna, opanowana i pełna opanowania. Niefortunny wypadek lub porażka z jego strony są przyjmowane ze spokojem. Każda porażka to nic innego jak kolejne otwarcie drzwi, inny sposób na osiągnięcie celu. Lucyfer trzyma swoje emocje w ryzach, nawet w obliczu przytłaczających szans. 1999 Sandman prezentuje: Lucyfer (Mike Carey i Scott Hampton) jest wspaniałym przykładem zachowania i postawy Lucyfera. Jego jawna małostkowość, umiejętność wykorzystywania wszystkiego, co go otacza z całkowitym lekceważeniem, i jego ironiczny humor są w pełni widoczne w miniserialu z trzech numerów.
Netflixowe wcielenie Lucyfera, choć podobne, prowadzi postać w nieco innym kierunku. Gwendolyn Christie emanuje sprytem i arogancją, jakich można oczekiwać od Lucyfera Porannej Gwiazdy, zadowolona ze świadomości, że jest władczynią swojej domeny i musi być szanowana. Ale kiedy ona i Dream przystępują do rywalizacji o własność jego hełmu (konkurs pierwotnie toczony między Dreamem a demonem Choronzonem), zachowanie Lucyfera zaczyna się zmieniać. Kiedy przegrywa, jej oczy błyszczą wyzywająco, a jej szczęka zaciska się. Oburzenie, które czuje, nie tylko z powodu przegranej rywalizacji ze Snem, ale także z powodu niepowodzenia w schwytaniu go w piekle, jest wielkim odstępstwem od postaci widzianej w komiksach.
Chociaż zmiany w Lucifer Morningstar mogą być oczywiste dla osób zaznajomionych z komiksami, nowsi fani prawdopodobnie nie zauważą niczego, co wymagałoby bliższego przyjrzenia się. Żadna ze zmian w postaci Lucyfera nie jest szkodliwa ani dla postaci, ani dla całości. Christe daje godny uwagi występ i pomimo tego, że prezentuje bardziej porywczą wersję postaci, wniosła znaczną ilość talentu do Lucifer Morningstar. Po ogromnym sukcesie, jaki program Netflix już odniósł, będzie to bardzo ekscytujące co czeka w drugim sezonie .
spragniony pies syberyjski noc imperial stout sto
