W jednym z najwcześniejszych rozdziałów Neila Gaimana Piaskun , główny bohater Dream spotkał się z niesławnym Hellblazerem, Johnem Constantine. Chociaż był jedną z najpopularniejszych postaci przedstawionych w komiksie, jego przodek, lady Johanna Constantine, była znacznie ważniejsza dla całej historii. Ta XVIII-wieczna szlachcianka była szpiegiem, uczoną, oszustką i (w prawdziwym stylu Konstantyna) magiem. Chociaż wystąpiła tylko kilka razy, miała ogromny wpływ jako naprawdę niezapomniana postać.
Nadchodząca adaptacja Netflix z Piaskun ma po prostu odlew Jenna Coleman w roli Johanny Constantine, dzięki czemu jest to idealny czas, aby spojrzeć wstecz na tę ponadczasową postać.
Stworzona przez Neila Gaimana i artystę Michaela Zulli, Johanna Constantine zadebiutowała w Piaskun #13 w historii, w której po raz pierwszy pojawił się William Szekspir i przedstawił inną popularną postać, Hob Gadling. Pod koniec XIV wieku Dream i jego siostra Death odwiedzili angielską gospodę, gdzie podsłuchali, jak Hob upierał się, że nie chce umrzeć, ponieważ ludzie umierali tylko dlatego, że tak zrobili wszyscy inni. Dream zaprosił mężczyznę, aby ponownie spotkał się z nim w gospodzie za sto lat, aby omówić sprawę. Doprowadziło to do tego, że Dream i Hob spotykali się raz na stulecie, aby porozmawiać, aw 1789 Lady Constantine pojawiła się nieproszona na ich zjazd. Dowiedziawszy się o spotkaniach podczas swoich podróży, uwierzyła, że Dream jest diabłem i oskarżyła Hoba o bycie Żydem Wędrującym (antysemicką postacią z europejskiego folkloru). Dream zapewnił ją, że jej poglądy były błędne i użył swojej magii, by ją rozbroić.
Podczas panowania terroru Rewolucji Francuskiej Dream zwerbował Lady Konstantyn do odzyskania głowy jego syna Orfeusza, starożytnego greckiego poety, którego ciało zostało pożarte po tym, jak nie udało mu się uratować swojej kochanki Eurydyki przed Hadesem. Konstantyn został ostatecznie odkryty i schwytany, po czym przywódca rewolucji Maksymilian Robespierre ujawnił część swojej osobistej historii, którą odkrył. W tym czasie ukryła głowę Orfeusza w stosie odciętych głów (co było dość łatwe podczas panowania terroru) i uciekła z niewoli z pomocą Dream. Następnie Orfeusz zaśpiewał piosenkę, która doprowadziła Robespierre'a do szaleństwa, pozwalając zarówno jemu, jak i Lady Constantine uciec. Ta misja wprawiła w ruch wydarzenia, które odbijały się echem w całej serii.
To wszystko miało miejsce w numerze 29 z Piaskun , nad którym Gaiman współpracował z artystą Stanem Wochem. Na długo przed tym, jak ją zaplanował, Gaiman wiedział, że chce opowiedzieć historię, w której Lady Constantine brała udział w rewolucji francuskiej, a po przedstawieniu kilku pomysłów swoim redaktorom w DC, zdecydował się na tę. Powstała historia sprawiła, że Robespierre ujawnił fragmenty historii Lady Constantine, dodając jej poczucia mistyki. Była córką George'a i Harrier Constantine, ale jej matka spała z Sir Frances Dashwoodem, założycielem prawdziwych Hellfire Clubs, a niektórzy podejrzewali, że był biologicznym ojcem Johanny. Uczyła się szpiegostwa, lingwistyki i języków pod okiem francuskiego szpiega przebierającego się, Chevallier D'eon. Lady Konstantyna często angażowała się w sprawy okultyzmu, wpadając w kłopoty w miejscach tak odległych jak Luizjana i Egipt. Chociaż nie jest ona jedynym magicznym przodkiem Johna Constantine'a, szczegóły dotyczące Frances Dashwood sugerują, że najstarszy magiczny protoplasta Hellblazera – pogański król Kon-Stan-Tyn – może wcale nie być spokrewniony z Johnem Constantine. To uczyniłoby Johannę (a nie Kon-Stan-Tyna) przodkiem, którego najbardziej przypomina.
Lady Constantine ostatecznie zmarła, a jej grób był miejscem niektórych z najbardziej emocjonalnych momentów serialu, w tym ostatniego spotkania Dream i Orfeusza. Jednak jej historia została jeszcze bardziej rozwinięta w komiksie Andy'ego Diggle'a i Dorana Sudzuki Hellblazer Special: Lady Constantine , osadzony na kilka lat przed poznaniem Dream i Hob Gadling. Korona brytyjska wynajęła ją do odzyskania Puszki Pandory z zatopionego statku na Morzu Arktycznym. Zwerbowała kilku sojuszników, w tym Osiemnastowiecznego Bagiennego Rzeczy, podczas gdy Pandora i armia homunculusów próbowali ją powstrzymać i zabrać pudełko dla siebie. Zatriumfowała w swojej misji, ale drastycznym kosztem, ponieważ jej towarzysze strasznie wycierpieli – jeszcze jedna cecha wspólna, którą dzieli ze swoim najsłynniejszym potomkiem.
