Anime Shonen ma zwykle pewne bardzo specyficzne cechy charakterystyczne, które pozwalają zidentyfikować je jako gatunek. Zwykle dzielny bohater i jego przyjaciele szukają jakiegoś mglistego celu. Czasami chcą być najlepsi w swojej dziedzinie, innym razem szukają starożytnego artefaktu, a lista jest długa. W ich historiach zawsze są pewne mroczniejsze zwroty akcji, które determinują zmiany, przez które przejdą bohaterowie, a ostatecznie historie te mają być satysfakcjonujące i zabawne, ale nie przypominać zbytnio mangi seinen. Ale jest jedna rzecz, która wydaje się łączyć wiele anime shonen.
Z Hunter X Hunter Do Moja Akademia Bohaterów , ojcostwo wydaje się być jednym z największych punktów spornych w całym gatunku. Jeśli w ogóle istnieją ojcowie, nie są oni najlepszymi przykładami ojcostwa. Anime z Jujutsu Kaisen, na przykład niedawno pozwolił widzom poznać Tojiego Fushiguro, nieobecnego ojca Megumi, który nawet nie pamięta dokładnie, kim jest w retrospekcji, bez głębokiego zastanowienia się nad tym i okazuje się, że jest skłonny sprzedać swoje dziecko. Wystarczający trend w całym anime, aby widzowie zastanawiali się, dlaczego ojcowie w Shonen są tacy źli?
Dlaczego tak trudno być dobrym tatą?
W anime Shonen jest kilku okropnych ojców. Począwszy od zwykłej nieobecności, aż po wręcz nikczemność, istnieje szerokie spektrum tego konkretnego tropu, ale istnieje wiele cech, które zwykle mają wspólne. Tych ojców zazwyczaj definiuje się na podstawie zawodu lub rozrywki, brakuje im pewnego poziomu empatii i mają silnie kontrowersyjną relację z dzieckiem, jeśli w ogóle istnieje. Chociaż jest to szeroki pędzel, te tropy są niezwykle obecne, szczególnie w nowszych anime, ponieważ ewoluowały z biegiem czasu. Trzy najlepsze przykłady tego tropu z nowszej mangi to Toji Fushiguro Jujustu Kaisena , Enji Todoroki z Moja Akademia Bohaterów i Ging Freecss dla Hunter X Hunter .
Począwszy od Ginga Freecssa, jego absencja jest w zasadzie tym, co rozpoczyna całą fabułę mangi. Głównym powodem, dla którego Gon został myśliwym, jest chęć odnalezienia ojca, który opuścił teren niemal natychmiast po urodzeniu. Na początku opuszczenie Ginga przez Gona może wydawać się największym okrucieństwem. Należy jednak zauważyć, że Ging wiedział, że w dojrzałym wieku dwudziestu lat nie będzie dobrym ojcem i zostawił Gona z najlepszymi ludźmi, jakich mógł. Prawdziwym okrucieństwem był fakt, że Ging ciągle przesyłał informacje o sobie. Gdyby czysto zerwał więzi z dzieckiem, którego wyraźnie nie chciał, Gon prawdopodobnie nie ryzykowałby tak bardzo życiem, próbując zbliżyć się do niego i go odnaleźć. Ging w ogóle nie jest zainteresowany obecnością Gona w swoim życiu i otwarcie przyznaje się do tego faktu. Nawet nie odwiedza Gona w szpitalu. Jednakże najwyraźniej jest zainteresowany byciem częścią życia Gona, nawet jeśli wie, że byłby złym, praktycznym rodzicem. Mieszka w mózgu Gona za darmo, ale na razie taki jest los ich relacji ojciec-syn wciąż w powietrzu .
Związek Toji Fushiguro z Megumi jest nieco bardziej skomplikowany. Pierwotnie był odrzuconym członkiem rodziny Zeninów. Pomimo jego niesamowitej sprawności fizycznej, brak przeklętej energii uczynił go pariasem. Skończyło się na tym, że opuścił rodzinę, nienawidził świata Jujutsu i stał się znany jako „zabójca czarnoksiężników” oraz pogrążył się w hazardzie i innych nałogach, latając od kobiety do kobiety. Spotkanie z matką Megumi zmieniło go na lepsze. Przyjął nawet jej nazwisko, ale jej śmierć okazała się bardziej niszczycielska niż cokolwiek innego. Wrócił do swoich starych sposobów, posuwając się na tyle daleko, że próbował sprzedać Megumi klanowi Zeninów ze względu na cenną technikę, którą udało mu się odziedziczyć. Jednak przed śmiercią wskazuje Gojo w jego kierunku, a nawet kończy swoje życie w obliczu Megumi w przyszłości, gdy słyszy, że Megumi nadal ma nazwisko Fushiguro. Toji to okrutny, zimny człowiek , ale można argumentować, że okoliczności go takim uczyniły. Oddał Megumi na tyle młodo, że młody człowiek nawet nie pamięta jego twarzy. Jedyne, co Megumi ma, to imię, które nadał mu Tōji.
Ostatnim współczesnym przykładem jest ojciec najbardziej zaangażowany w główny wątek mangi, Enji Todoroki. Chociaż jego wizerunek w anime bardzo się zmienił w ciągu ostatnich kilku lat, Enji zdecydowanie należy do kategorii złego ojca. Enji był całkowicie napędzany pragnieniem przewyższenia Wszechmocy, przekazując swoje marzenie swoim małym dzieciom, a presja zakończyła się złamaniem jego najstarszego syna. Niezdolność Enjiego do prawidłowego wyrażania swoich emocji lub troski o Toyę ostatecznie prowadzi do tego, że chłopiec staje się niesławnym Dabi. To, co Enji próbował zrobić z miłości, powstrzymując Toyę przed szkoleniem na bohatera, skończyło się na ostatniej kropli. Śmierć Toyi była dla niego i jego żony katalizatorem całkowitego załamania, gdy przemoc domowa stała się normą. Rozwój Enjiego przez całą mangę polegał na przyznaniu się do winy, ale nie na całkowitym odpokutowaniu za nie. Natura Moja Akademia Bohaterów prosi publiczność, aby przyjrzała się złożonej relacji pomiędzy heroizmem a rzeczywistym człowieczeństwem, a Enji jest niemal wzorem do naśladowania dla tej koncepcji. Shoto i Dabi znajdują się na przeciwnych krańcach spektrum, przy czym jedno z dzieci Todoroki wznosi się wyżej, podczas gdy drugie jest pogrążone w traumie. Nie można nie docenić tego, że jest to wina Enjiego, ale należy również zauważyć, że Enji jest jednym z niewielu ojców shonen, u których wykazano, że chcą podjąć wysiłek, aby stać się lepszymi niż był, nawet jeśli oznacza to, że nigdy nie będą ponownie częścią życia swoich dzieci.
Jest komponent kulturowy
Najciekawsza rzecz w tym trop złego ojca jest jego wyraźna dominacja. Oprócz trzech powyższych przykładów, istnieje wiele, wiele innych, które fani anime mogą wskazać jako przykłady. Kiedy trop lub temat staje się wszechobecny w formie mediów, można łatwo założyć, że istnieje powiązanie z otaczającą kulturą, która wyprodukowała te media. Dość często zdarza się, że sami twórcy mogli doświadczyć czegoś podobnego w swoim prawdziwym życiu.
Sytuacja ojcostwa w Japonii zmienia się od bardzo dawna. Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Hokkaido wykazało zasadniczą zmianę, która zaszła u ojców w gospodarstwie domowym w Japonii po drugiej wojnie światowej, a zmiana pracy była jednym z głównych czynników. W powojennym świecie japońskie firmy zaczęły coraz bardziej rygorystycznie podchodzić do swoich obowiązków. Ich terminy stały się coraz bardziej napięte, a nadgodziny nie tylko były oczekiwane, ale były obowiązkowe. Praca jest w centrum uwagi tradycyjnych ról płciowych mężczyzn w rodzinie w Japonii, pozostawiając dużą przepaść między ich dziećmi a nimi samymi. W obecnych ramach kultury pracy w Japonii ojcowie są zmuszeni zrezygnować z cennej wolności, jaką posiadają, aby zapewnić byt swoim rodzinom, i w istocie stają się nieobecni w swoich rodzinach. Ojcowie stają się postaciami niewyraźnymi, niemożliwymi do zrozumienia przez ich dzieci. Ten brak relacji w domu powoduje poczucie urazy, szczególnie w przypadku synów, którzy w niemal wszystkich kwestiach polegają na matkach. Przeprowadzono również badania pokazujące, że po przejściu wielu mężczyzn w Japonii na emeryturę ich żony składały pozew o rozwód, ponieważ po prostu nie byli przyzwyczajeni do ciągłego przebywania w pobliżu siebie. Warto zauważyć, że matki shonen zwykle znajdują się w centrum uwagi jako postacie, które niesamowicie wspierają.
Wielu twórców mangi prawdopodobnie miało osobiste doświadczenia z tym uczuciem lub znało wystarczającą liczbę osób z tym doświadczeniem, że przeniosło się to na ich twórczość. Istnieje wiele dowodów potwierdzających pogląd, że byłoby to również coś, do czego młodzi mężczyźni, do których skierowana jest shonen manga, uznaliby to za bardziej prawdopodobne niż obecny ojciec. Ciekawie będzie zobaczyć, jak ten konkretny trop zmienia się w czasie.
