Alden Ehrenreich jest celebrowany za jeden z najlepszych występów w historii Oppenheimera . Wcielając się w bezimiennego doradcę Senatu Lewisa Straussa z Roberta Downeya Jr., nikt nie spodziewał się, że będzie błyszczał tak jasno jak on. Kradnie każdą scenę, w której się pojawia, ponieważ jego naiwność i reakcje na horrory, które widzi, odzwierciedlają reakcje publiczności. Nie tylko to, ale on to robi upuścić jedną z najlepszych kwestii filmu na końcu. Jednak to nie pierwszy raz młody aktor stanął na wysokości zadania pośród prawdziwie gwiazdorskiego zespołu - nie jest też najlepszy.
WIDEO CBR DNIA PRZEWIŃ, ABY KONTYNUOWAĆ TREŚĆ
Ehrenreich odgrywa główną rolę w komedii braci Coen z 2016 roku Witaj Cezarze !, w którym występują Scarlett Johansson, George Clooney, Frances McDormand i Josh Brolin. Z taką obsadą aktorską , gwarantowane są doskonałe występy, które w pełni wykorzystują ich ograniczony czas przed ekranem. Jednak Ehrenreich, który był stosunkowo nieznany, kiedy dołączył do projektu, podtrzymywał publiczność do rozmowy długo po premierze filmu.
Czym jest grad, Cezarze! O?
Wprawdzie, Witaj, Cezarze! jest trochę tam, nawet dla braci Coen, którzy zbudowali swoją karierę na robieniu dziwacznych filmów. Podąża za Eddiem Mannixem, hollywoodzkim „naprawiaczem”, granym przez Josha Brolina, który próbuje poradzić sobie z problemami całej rzeszy ekscentrycznych klientów, takich jak znana gwiazda filmowa Baird Whitlock (Clooney), ceniony europejski reżyser Laurence Laurentz (Ralph Fiennes) , burzliwa główna bohaterka DeeAnna Moran (Johansson) i oczywiście śpiewający kowboj Hobie Doyle (Alden Ehrenreich). Każdy ma własne problemy i być może żaden nie jest tak problematyczny dla Mannixa jak Doyle. Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, gdy Whitlock nagle znika z rąk grupy scenarzystów znajdujących się na czarnej liście Hollywood, a Mannix musi znaleźć sposób, by go odzyskać.
Hobie Doyle zbudował swoją karierę na westernach w stylu Gene'a Autry'ego, ale nagle studio obsadza go w roli głównej w Komedia obyczajowa w stylu Jane Austen , co idzie strasznie. Chociaż Laurentz próbuje wytresować z niego western, wydaje się, że nie może pozbyć się swojego akcentu ani dziwactw, co skłoniło Laurentza do zażądania całkowitego usunięcia go z projektu. Mannix przekonuje go, by pozwolił Doyle'owi zostać, a po tym, jak Doyle mówi Mannixowi o tym, jak niepewnie czuje się w związku z przyjęciem tej roli, Mannix opowiada mu o porwaniu Whitlocka. Oczywiście Doyle zostaje uwikłany w poszukiwania go i dochodzi do typowych dla Coen porwań.
Jak Alden Ehrenreich kradnie show w Hail, Caesar!
Rola Ehrenreicha w filmie nadaje się bez wysiłku do komedii i na szczęście dla niego ma nienaganne wyczucie komediowe. Szczególnie wyróżnia się w scenie na początku filmu, kiedy Laurentz próbuje zerwać ze swoimi starymi nawykami i wydaje się, że nie może pozbyć się swojego akcentu, gdy próbuje wygłosić kwestię. Powtarzają to sobie nawzajem w knebel, który, gdyby został wykonany przez kogokolwiek innego, szybko by się zestarzał. Jednak jest to świadectwo biegłości aktorskiej Ehrenreicha, że może bezproblemowo to zrobić na tak wczesnym etapie swojej kariery, czego efektem jest scena, która pozostaje wyjątkowa przez cały film.
Nie tylko to, ale Ehrenreich dźwiga na swoich plecach znaczną część ciężaru filmu, co jest bardzo imponujące jak na tak młodego aktora. Doyle zasadniczo bierze na siebie całą sprawę, aby znaleźć samego Whitlocka – a granie tak dużej roli jest hazardem zarówno dla filmowców, jak i dla samego Ehrenreicha, ponieważ los filmu spoczywa na jednym stosunkowo nieznanym człowieku. Braciom Coen łatwo byłoby powierzyć to zadanie komuś o wiele bardziej znanemu (a mieli sporo osób do wyboru). Jednak wybierają Ehrenreich i to się opłaca. Jest przełomową gwiazdą filmu, tak jak on Oppenheimera, i prawdopodobnie jest nawet lepszy Witaj Cezarze ! za niesamowity zasięg, jaki wnosi.
Oppenheimer gra teraz w kinach.
