27 marca 2020 r. fani byli zarówno podekscytowani, jak i smutni z powodu początku Steven Universe: Przyszłość ostatni odcinek. Epilog musiał zamykać siedem lat pracy, a Załoga Wszechświata budował się do nieuniknionego zepsucia Stevena (z wizualną wskazówką na początku). Fani mieli nadzieję na epicką ostateczną bitwę z potworem Stevenem i wydawało się, że Kryształowe Klejnoty i Diamenty zjednoczą się, aby pokonać to ostateczne zagrożenie.
Jednak, ku rozczarowaniu wielu, nie doszło do wstrząsającej światem bitwy, a Potwór Steven został uzdrowiony przez uścisk. Fani byli oburzeni, że program doprowadził do tego rozwoju i wielu uważało, że rozwiązanie było zarówno pospieszne, jak i leniwe. Podczas Steven Universe zawsze cierpiał z powodu problemów z tempem, ta „bitwa” jest w rzeczywistości tematycznie wybrzmiewa i ilustruje jedną z największych mocnych stron serialu: pozytywny dyskurs na temat problemów ze zdrowiem psychicznym.
Dla szybkiego podsumowania, Steven Universe: Przyszłość widzi, jak nasz tytułowy bohater rośnie w szyję i rozwiązuje traumy z przeszłości. Steven zachowuje się bardzo podobnie Różowy Diament w tym, że postanawia uciec od swoich problemów i zamknąć się w sobie. Chociaż Connie i Kryształowe Klejnoty próbują wyciągnąć Stevena z jego skorupy, on odprawia ich i mówi, że nic mu nie jest. Steven nie chce obciążać innych swoimi problemami i zawsze określał się jako pomocnik. Jego odmowa omawiania swoich problemów tworzy emocjonalną blokadę, a Steven zamienia się w potwora w wyniku tłumionego gniewu i smutku.
Problemy Stevena są podobne do tych, którzy cierpią na PTSD i zaburzenia lękowe. Przesadnie reaguje na małe wyzwalacze i stresuje się wszystkim. Kiedy przyjaciele Stevena osaczają go i zmuszają do konfrontacji z problemami, Steven jest zepsuty. Zanim zamieni się w potwora, jego ciało zaczyna się trząść, zaczyna ciężko oddychać i pocić się. Są to ogólne objawy ataku paniki, a najtragiczniejsze ze wszystkich, łatwo dostrzec głębię bólu, którego doświadcza Steven. Poczucie bezradności Stevena i niezdolność do kontrolowania swojego różowego blasku, alegoria choroby psychicznej, łączy się w jego obraz siebie jako nieuleczalnego potwora. Osoby z chorobami psychicznymi często mogą czuć się wyobcowane i niezrozumiane, zwłaszcza, że społeczeństwo wciąż piętnuje choroby psychiczne, więc transformacja Stevena może odzwierciedlać osoby dotknięte nienawiścią do samego siebie.
haker-pschorr oktoberfest
Brak fizycznej walki nawiązuje do oryginalnego tematu serialu, którym jest rozwiązywanie problemów bez użycia przemocy. Choć Crewniverse łatwo byłoby wskoczyć do pociągu i stoczyć błyskotliwą bitwę, ich podejście było bardziej subtelne i otwierało drogę do dyskusji na temat zdrowia psychicznego. Zamiast brać udział w misji pokonania Stevena, fani widzą, jak Klejnoty się psują i zaczynają obwiniać się na bezproduktywnej imprezie litości. Connie jest tutaj prawdziwym MVP i deklaruje: „ale to nie czas, żeby to wszystko o tobie mówić, to nie pomaga… Zawsze był przy nas, jak możemy być przy nim teraz?”. To dotyka sedna sprawy, a także wskazuje palcem na tych, którzy używają choroby psychicznej jako tarczy. Rozmowy na temat zdrowia psychicznego muszą obejmować osoby faktycznie dotknięte chorobą, a także koncentrować się na tym, co można zrobić, aby im pomóc.
Część obaw Stevena wynikała z faktu, że jego przyjaciele i rodzina odejdą, jeśli nie będzie mógł im pomóc lub obarczy ich swoimi problemami. Kiedy więc Klejnoty wyrzekają się przemocy i przytulają Stevena, w końcu otrzymuje bezwarunkową miłość i akceptację, których potrzebował przez cały czas. Posiadanie bezpiecznego miejsca jest ważne dla osób cierpiących na ataki paniki lub epizody, a Steven otrzymuje to bezpieczeństwo z ramion swoich przyjaciół i rodziny. Uścisk i przesłania wsparcia pozwoliły Stevenowi zdać sobie sprawę, że nie postrzegają go jako potwora i że będą go słuchać. Czasami ludzie potrzebują tylko miłego słowa i znaczącego uścisku, aby pokazać, że będziesz z nimi, nawet jeśli pokazują brzydkie części siebie.
Gdyby Crewniverse poszedł utartym szlakiem epickiej bitwy, jeszcze bardziej napiętnowałby chorobę psychiczną. Skażony Steven nie tylko reprezentuje to, jak postrzegają siebie osoby z zaburzeniami psychicznymi, ale także to, jak widzą ich inni. Gdyby przyjaciele i rodzina Stevena użyli siły fizycznej, by powstrzymać Stevena, gdy był w złym miejscu, wysłałoby to okropną wiadomość. Wzmocniłoby to założenie, że ofiary chorób psychicznych są niebezpiecznymi potworami, które trzeba zamykać i że nie musimy ich rozumieć. Jeśli zastanowimy się, w jaki sposób pacjenci byli traktowani przemocą, łatwo zrozumieć, dlaczego Steven Universe: Przyszłość stanowczo unikał podążania tą drogą w ostatecznej walce.
Dodatkowo Crewniverse wysyła tak pięknie przejmującą wiadomość do każdego, kto zmaga się ze swoim zdrowiem psychicznym: choroba psychiczna nie czyni nikogo potworem i że każdy jest godny miłości i wsparcia. Droga do uzdrowienia nie musi być sama iz prawdziwymi przyjaciółmi, nie trzeba się martwić o ich obciążenie. Kolejnym świetnym akcentem jest to, że Steven potrzebował własnych łez, aby przywrócić go z powrotem. Steven w końcu przyznał, że cierpi, i po tych epizodach fałszywej brawury w końcu pokazał swoją emocjonalną wrażliwość. Steven może rozpocząć swoją drogę do uzdrowienia tylko dlatego, że zdaje sobie sprawę, że potrzebuje pomocy i jest gotów zrobić pierwszy krok, aby się uzdrowić. Nawet jeśli inni pomagają, prawdziwa poprawa nie może nastąpić bez miłości do samego siebie i umiejętności uznania własnej krzywdy.
Chociaż wielu fanów było zirytowanych, że serial zakończył się prostym „przytuleniem”, był to inteligentny i poruszający emocjonalnie sposób na zakończenie programu o empatii. Steven Universe był znany z rozwiązywania problemów dojrzałych, a serial zawsze podkreślał znaczenie współczucia. Całkowita fizyczna bójka stworzyłaby tylko głębszy klin między Stevenem a jego przyjaciółmi i zaciemniłaby przesłanie o zdrowiu psychicznym. Uścisk Stevena potwierdził podstawowe wartości serialu i pozwolił kreskówce zakończyć się wiernie.
piwo Montejo
