Pokemony to sprawa cykliczna. Wygląda na to, że każde pokolenie było uważane za punkt kulminacyjny serii w pewnym momencie, zanim wypadło z łask. Przed wydaniem Pokémon Omega Ruby i Alfa Sapphire , trzecie pokolenie cieszyło się swoim czasem w świetle reflektorów. W dzisiejszych czasach teraz jest czwarta generacja który otrzymuje najbardziej szczere wsparcie od fanów, ponieważ region Hoenn jest przez niektórych wprost oczerniany. Czy ta krytyka ma jakąkolwiek wartość? I czy nowsze porównania do kontrowersyjnych Pokemony Miecz i tarcza wydają się rozsądne?
Do wydania Pokemony Rubin i szafir w 2002 roku Pokémania znacznie wygasła. Gry nadal dobrze się sprzedawały, ale nie zbliżyły się do fenomenu, który był pierwsze pokolenie . Niektóre sekcje fanów wykorzystały to jako uzasadnienie swojej niechęci do gier, twierdząc, że trzecia generacja była odpowiedzialna za odejście marki z głównego nurtu.
Jednak zestaw dostępnych Pokémonów Hoenn okazał się bardzo popularny. Trzy startery, Treecko, Torchic i Mudkip, stały się ulubieńcami fanów, a ich ostatnie etapy były jedynymi przystawkami spoza Kanto otrzymać Mega Ewolucje w szóstej generacji. Pokédex Hoenna był jednak bardzo kontrowersyjny w momencie premiery. Na początek tylko 200 z 386 potworów było częścią Regional Dex, pierwszego w serii. 186 stworzeń, które były częścią National Dex, było całkowicie niedostępnych w grach, a łączność między poprzednimi tytułami była niemożliwa ze względu na różnice sprzętowe między oryginalnym Game Boyem a Game Boy Advance.
To maluje obraz, który może wydawać się znajomy każdemu, kto śledzi ostatnie wydania serii. Kontrowersje związane z Dexitem Miecz i tarcza zaczęło się, gdy Game Freak ogłosił, że nie wszystkie Pokémony zostaną zaprogramowane w grach ósmej generacji i wybuchło oburzenie. Obrońcy Miecz i tarcza wykorzystali Pokédex Hoenna jako uzasadnienie cięć, porównując je bezpośrednio w celu zwrócenia uwagi na postrzeganą hipokryzję.
Te porównania są szczerze nielogiczne. Najgorszym wykroczeniem Dexitu nie było pominięcie tradingu poprzednich pokoleń, choć było to ogromne rozczarowanie. Zamiast tego był fakt, że niedostępne potwory były całkowicie nieobecne w kodzie gry. Wszystkie 386 Pokémonów znajdowały się w kodzie trzeciej generacji i można było nimi handlować Pokemony Rubin, szafir, szmaragd, ognista czerwień i zielony liść. Natomiast Miecz i tarcza ma duży klad niedostępnych potworów nawet z nadejściem Dom Pokémonów.
Ponadto trzecia generacja to duży krok naprzód dla serii w jej prezentacji, w przeciwieństwie do generacji ósmej. Nowy sprzęt jest doskonale wykorzystywany. Gry zachowują styl serii, jednocześnie aktualizując grafikę, dźwięk i wydajność gry. Ten skok w technologii jest najbardziej widoczny, gdy patrzy się na Ognisty Czerwony i LiśćZielony, pierwszy remake serii. Kanto na Game Boy Advance stał się ostatecznym sposobem na poznanie oryginalnych gier i pozwolił graczowi zebrać wiele Pokémonów, których nie można było uzyskać w Rubin i szafir, wszystko to można było wymienić na te gry.
Jednym z obszarów, w którym zaawansowana generacja słabnie, jest jego zawartość. Złoto, srebro i kryształ ustaw wysoko poprzeczkę, a trzecie pokolenie po prostu jej nie spełnia. Post-game jest w dużej mierze nieobecne w Rubin i szafir. Podczas OgieńCzerwony i LiśćZielony obejmowały Wyspy Sevii, były to tylko nowe obszary do chwytania Pokémonów. Jednak Szmaragd wprowadzono Battle Frontier , ulubioną funkcję fanów, która dała tytułowi dogłębną post-game.
Należy zauważyć, że trzecie pokolenie również otrzymało spin-offy Pokemony Koloseum i Pokemony XD: Wicher ciemności dla GameCube. Te tytuły są jednymi z najlepszych, jakie seria ma do zaoferowania. Oferują również pełną łączność ze wszystkimi grami trzeciej generacji, zapewniając więcej treści dla głównego zespołu gracza.
Rubin i szafir wprowadzono również szereg funkcji, które stały się podstawą serii i definiują gry po dziś dzień. Pojawienie się natur i umiejętności dało wychowaniu Pokémonów dodatkową głębię i całkowicie zmieniło grę konkurencyjną. Pierwotny system DV i doświadczenia statystyk również został przerobiony. W grze wykorzystano IV i EV, które działają podobnie, ale wymagają więcej przemyślenia i planowania, aby efektywnie wykorzystać. Być może najbardziej znanym jest wprowadzenie podwójnych bitew, trybu tak popularnego, że gra konkurencyjna koncentruje się na nim całkowicie, obok spin-offów GameCube.
Generacja trzecia może obecnie zmagać się z górą krytyki, ale gry radzą sobie wyjątkowo dobrze. Wiele skarg pod adresem tytułów jest bezpodstawnych, zwłaszcza porównania z Dexitem ósmej generacji. Gry dały serii wiele podstawowych mechanik i Pokémonów, przedefiniowały podnoszenie zespołu i przedstawiły namacalne ulepszenie pod względem prezentacji. Nie są to doskonałe wpisy w serii, ale są godne czasu każdego gracza.
